تأثیر خانواده در برخورد نوجوانان با مشکلات‌

والدین از عوامل مهمی به شمار می‌روند که به رشد و تکامل شخصیت نوجوانان کمک می‌کنند.
خانواده نخستین مدرسه و با ثبات‌ترین گروه پایدار و زمینه‌ساز تکامل فرد است. هیچ نهادی سرنوشت‌سازتر از خانواده در زندگی انسان وجود ندارد.
کودک درس‌های اساسی و اصلی را در خانواده فرا می‌گیرد. محیط خانواده در شخصیت نوجوانان مؤثر بوده و قوانین و مقررات خانواده در ساختن این شخصیت اثر فراوان دارد. خانواده عامل انتقال فرهنگ، تمدن، عقیده، آداب و رسوم است.
نخستین چشم‌انداز پیرامون دنیا به وسیله خانواده و در خانواده به روی چشمان کودک باز می‌شود.
یادگیری اولیه در خانواده صورت می‌گیرد و کودکان از طریق آموزش‌های خانواده است که آماده ورود به جامعه و اجتماع می‌شوند. والدین و خانواده کمک می‌کنند تا کودک از عهده آن چه لازمه مستقل شدن است برآمده و آماده ورود به دوران بزرگسالی شود. نیاز افراد به خانواده و مخصوصاً والدین دلسوز و آگاه و با محبت ثابت شده است و در افرادی که در نوجوانی از نعمت خانواده و والدین برخوردار نبوده‌اند، سازگاری کمتر دیده می‌شود و مشکلات زیادتری نسبت به کسانی که در خانواده بزرگ شده و والدین دلسوز و دقیق در امر تعلیم و تربیت داشته‌اند، دارند.
روابط خانوادگی به دلیل تماس نزدیک اعضای آن با هم و نیز تاثیرات متقابل که در رفتار یکدیگر دارند، موجب می‌شود که محیطی مثبت و سرشار از عاطفه، محبت و احترام و یا محیطی منفی و سرشار از کینه‌توزی، ترس، اضطراب و ... به وجود آید. هر تجربه‌ای که یکی از اعضای خانواده را متأثر کند، دیگر اعضای خانواده از آن متأثر می‌شوند. نوجوانانی که با کمبودهای شدید عاطفی و... در خانواده روبرو می‌شوند، دارای اعتماد به نفس کمتری بوده و به دیگران اعتماد ندارند و توان ایجاد یک رابطه عاطفی پایدار را کمتر دارند و تشنه محبتند و وقتی که با دیگران ارتباط بر قرار می‌کنند، با کوچک‌ترین مسأله‌ای دچار سرخوردگی و یأس می‌شوند و نسبت به والدین خود احساس تنفر و خشم می‌کنند.
این شرایط با برخورداری از یک برنامه جامع و پیش‌بینی فرصتی آزاد و فارغ از کار موظف و بهره‌وری از آن، نخستین و مهمترین گام در پیشگیری از آسیب‌های ذهنی و حفظ بهداشت روانی است.

منبع : روزنامه اطلاعات