فرصت درمان کودکان کم شنوا را از دست ندهید

۳تا ۴نوزاد از هر هزار نوزاد، با کم شنوایی عمیق دائمی متولد می‌شوند. قوانین بین المللی فعلی همگی توصیه می‌کنند کودکان دچار کم شنوایی مادرزاد، پیش از ۶ماهگی تشخیص داده شوند. به همین دلیل برنامه‌های غربالگری جهانی شنوایی نوزادان مورد تصویب قرار گرفته است تا همه کودکان، پیش از ترخیص از زایشگاه مورد ارزیابی شنوایی قرار گیرند. در صورتی که کودکی در ارزیابی‌های مقدماتی رد شود، برای ارزیابی شنوایی جامع و کامل ارجاع می‌شود. در صورت تشخیص هر گونه کم شنوایی، سمعک مناسب تجویز و کودک در یک برنامه توانبخشی زودرس، ثبت نام می‌شود. هیچ کودکی برای استفاده از سمعک یا وسیله تقویت کننده دیگر و شروع اقدامات توانبخشی کوچک نیست.
سن تشخیص کم شنوایی باید به پیش از ۳ماهگی برسد، اما اکنون این سن، در کشور ما بسیار بالاتر از این است (در یک تحقیق در تهران حدود ۲۵ - ۳۶ماهگی بوده است). این تخمین بسته به میزان کم شنوایی کودک دارد. کم شنوایی‌های شدید تا عمیق، معمولا زودتر شناسایی می‌شوند (گاهی زیر ۱۸ماهگی)؛ اما کم شنوایی‌های ملایم تا متوسط یا کم شنوایی‌های یکطرفه، اغلب تا سن ورود کودک به مدرسه تشخیص داده نمی‌شود. در صورت عدم تشخیص زودرس کم شنوایی، برای بسیاری از این کودکان ، کسب مهارت‌های زبانی، گفتاری، درکی و اجتماعی بسیار مشکل و اغلب غیرممکن است.
●عوارض تاخیر در تشخیص
تاخیر در تشخیص کم شنوایی ، تاثیر غیرقابل برگشتی بر تحول زبانی و گفتاری دارد. در صورت وجود کم شنوایی عمیق، کودک بدون استفاده از سمعک یا دیگر وسایل تقویتی، هیچ گونه دسترسی به گفتار ندارد و در نتیجه رشد زبانی و گفتاری نخواهد داشت. کم شنوایی‌های ملایم‌تر نیز تاثیر منفی چشمگیری بر رشد زبانی و گفتاری کودک بر جا می‌گذارد. بررسی‌های متعدد نشان داده اند که صرف نظر از نوع راهکار مداخله ای که شامل روش شفاهی ، شنیداری یا روش ارتباط کلی است ، مهارت‌های ارتباطی کودکانی که پیش از ۶ماهگی کم شنوایی آنان تشخیص داده شده و اقدامات مداخله‌ای برای آنها آغاز شده است، خیلی بیش از کودکانی است که دیرتر شناسایی شده‌اند.

منبع : مطالب ارسال شده