۱۳ ژانویه ۲۰۰۵ ـ بحران جهانی خبر

پنجشنبه شب ۱۳ ژانویه ۲۰۰۵ شبکه تلویزیون عمومی آمریکا( پی بی اس ) برای بررسی علل بحران خبر در جهان یک میز گرد با شرکت چند روزنامه نگار و محقق تشکیل داده بود. این میز گرد در پی جنجال پرداخت پول از جانب وزارت آموزش و پرورش آمریکا به «آرمسترانگ ویلیامز» برای تایید یک برنامه این وزارتخانه در مقالات خود و نیز جعل خبر توسط چند خبر نگار و همچنین برکناری چهارتن از عوامل خبری شبکه سی بی اس که در تهیه یک گزارش مصور دقت کامل بعمل نیاورده بودند برگزار شده بود.
در این میز گرد، یک محقق موسسه« پن » گفت که طبق تحقیقات این موسسه در سراسر جهان، تنها ۳۶ درصد خوانندگان و بینندگان اخبار به درستی و مطابق اصول تهیه شدن آنها اعتماد دارند که ده درصد کمتر از سال ۱۹۹۵است. آنان که اعتماد خود را از دست داده اند گفته اند: در این دنیای پهناور خبرهایی هستند که خبرنگاران عمدا و یا بر حسب تنبلی و داشتن مشغله دیگر سراغشان نمی روند و مخاطبان، از دانستن آنها محروم می شوند. به علاوه، دیده شده است که هرچه را که به خبرنگاران بدهند نقل می کنند بدون این که در باره ادعا، تحقیق بیشتر کنند و نظر خود و یا دیگران را هم در کنارشان بنویسند و گفته اند که کیفیت خبرها از نظر کامل بودن و کامل تنظیم شدن به یک سوم سابق رسیده است. از دید این دسته از مخاطبان( که نظرشان استعلام شده بود)، به خبرنگارانی که به ماموریت خارج از کشورشان اعزام می شوند و یا این که در کشور دیگری ماموریت دارند می گویند ( دستور می دهند) که چه خبر هایی را باید تهیه کنند و بفرستند، یعنی ماموریت آنان از پیش مشخص شده است.
سایر شرکت کنندگان در میز گرد تایید کردند که یکی از مشکلات این است که به علت کمبود خبرنگار خوب و حرفه ای ، اخیرا رسانه ها برای پر کردن سازمان خود هر متقاضی و با هر تجربه و معلومات و تحصیلات را بکار گرفته اند که باعث افت خبر شده است. همین دسته گفتند که خبرنگاران خوب ترجیح می دهند که به استخدام دستگاههای روابط عمومی که پول و مزایای بیشتری می دهند درآیندو یا این که مشاور مطبوعاتی مقامات شوند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز