رفتارها را از کننده آن جدا کنید

هرگز به كودك نگویید كه "تو بدی". زیرا اعتماد به نفسش را خراب می‌كند. به او بفهمانید كه شما از خود او بدتان نمی‌آید بلكه خیلی هم دوستش دارید، فقط از آن رفتار ناخرسند هستید. او بد نیست بلكه آن رفتار بد است! برای آنكه كودك اعتماد به نفس داشته باشد باید بداند كه بدون هیچ قید و شرطی دوستش دارید. بدون توجه به این كه چه می‌كند، به هر حال دوستش دارید. او را مدام به دریغ كردن عشقتان و اظهار اینكه "دوستت ندارم" تهییج نكنید. هرگاه نسبت به عملكرد خود تردید داشتید از خود بپرسید "آیا قانونمندی و قیود من به اعتماد به نفس كودكم كمك می‌كند؟".
▪ همزمان مهربان و محكم باشید. مثلاً به او بگویید: "تا یك ربع دیگر تو را سوار اتومبیل می كنم و به مدرسه می‌برم. لباست را می‌توانی تا آن موقع بپوشی". شما در عین حال كه سر وقت به حرفتان عمل می‌كنید از این كه احتمالاً لباسش را نپوشیده عصبانی نشوید. چون این كار را در اتومبیل هم می‌تواند انجام دهد. همیشه ببینیم كه درخواستمان از كودك از روی عشق است یا خشم؟