جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا
لحظههای موفق در تربیت فرزند
تربیت مهمترین مسئولیت پدر و مادر نسبت به فرزند است. آینده كودك در گرو رفتار صحیح والدین و نشان دادن عكس العملهای مناسب در موقعیتهای خاص است. در عین حساس بودن تربیت صحیح، با عمل به چند نكته میتوان با موفقیت بدان رسید. ما به عنوان والدین موفق باید فرزندانمان را به گونهای ترغیب كنیم كه از درون، احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند و اعتماد به نفسشان تقویت شود و احساس كنند مورد علاقه ما هستند. اگر فرزندان توسط ما در چنین شرایطی قرار گیرند دیگر برآورده نشدن نیاز به قدرت یا محبت، آنها را به سمت انحراف نمیكشد. چند روش زیر به كودكان ما كمك میكند كه حس بهتری نسبت به خود پیدا كنند و احساس امنیت كنند.
از لحظاتی كه باهم هستید استفاده كنید. اعتماد به نفس كودك شما تحت تأثیر كیفیت اوقاتی است كه شما با او صرف میكنید، نه مقدار و زیادی این زمان! در زندگیهای بسیار شلوغ این زمانه اكثر ما در فكر كارهای بعدی یا عقب افتاده و مشغله های روزمره هستیم و در حالیكه فرزندمان با ما صحبت میكند صد درصد حواسمان متوجه او نیست. اكثراً وانمود می كنیم كه گوش میدهیم! خیلی اوقات هم تلاش فرزندان را كه سعی میكنند با ما ارتباط برقرار كنند نادیده میگیریم. اگر اوقات مفیدی را هر روزه به كودك اختصاص ندهیم (اوقاتی كه فقط متوجه او باشیم) كم كم ناهنجاریهای رفتاری در او بروز خواهد كرد. از نظر كودك، اگر به او عكس العمل (حتی) منفی نشان دهیم بهتر از آن است كه به او بیتوجهی كنیم.
مهم است كه به درستی احساسات كودك را درك كنیم و این گونه مسئله را نبینیم كه آیا احساسات او درست هستند یا غلط . وقتی كودك میگوید: "مامان، تو هیچ وقت به من توجه نداری" (در حالی كه شما تازه با او بازی كردهاید) او فقط احساسش را بیان كرده. در این موقع بهتر است به احساسش ارزش دهید و بگویید: " بله، احساس میكنم خیلی وقت است كه با هم بازی نكردهایم".
عمل بهتر از حرف است. آمار نشان میدهد كه ما هر روز صدها درخواست از فرزندانمان میكنیم. عجیب نیست كه آنها گوششان از حرفهای ما پر است! به جای آن كه مرتب اظهار گلهمندی كنیم، از خود بپرسیم "الان چه رفتار مؤثری میتوانم داشته باشم؟".
از لحظاتی كه باهم هستید استفاده كنید. اعتماد به نفس كودك شما تحت تأثیر كیفیت اوقاتی است كه شما با او صرف میكنید، نه مقدار و زیادی این زمان! در زندگیهای بسیار شلوغ این زمانه اكثر ما در فكر كارهای بعدی یا عقب افتاده و مشغله های روزمره هستیم و در حالیكه فرزندمان با ما صحبت میكند صد درصد حواسمان متوجه او نیست. اكثراً وانمود می كنیم كه گوش میدهیم! خیلی اوقات هم تلاش فرزندان را كه سعی میكنند با ما ارتباط برقرار كنند نادیده میگیریم. اگر اوقات مفیدی را هر روزه به كودك اختصاص ندهیم (اوقاتی كه فقط متوجه او باشیم) كم كم ناهنجاریهای رفتاری در او بروز خواهد كرد. از نظر كودك، اگر به او عكس العمل (حتی) منفی نشان دهیم بهتر از آن است كه به او بیتوجهی كنیم.
مهم است كه به درستی احساسات كودك را درك كنیم و این گونه مسئله را نبینیم كه آیا احساسات او درست هستند یا غلط . وقتی كودك میگوید: "مامان، تو هیچ وقت به من توجه نداری" (در حالی كه شما تازه با او بازی كردهاید) او فقط احساسش را بیان كرده. در این موقع بهتر است به احساسش ارزش دهید و بگویید: " بله، احساس میكنم خیلی وقت است كه با هم بازی نكردهایم".
عمل بهتر از حرف است. آمار نشان میدهد كه ما هر روز صدها درخواست از فرزندانمان میكنیم. عجیب نیست كه آنها گوششان از حرفهای ما پر است! به جای آن كه مرتب اظهار گلهمندی كنیم، از خود بپرسیم "الان چه رفتار مؤثری میتوانم داشته باشم؟".
همچنین مشاهده کنید