دسامبر ۲۰۰۲ ـ جمهوری اسلامی به روزنامه نگاران قدیمی حرفه ای پروانه انتشار روزنامه نخواهد داد

متنی که در زیر آمده است بخشی از نامه ای است که ۲۰ دسامبر ۲۰۰۲ به امضای « نا امید » که قطعا مستعار است به ناشر این سایت واصل شده بود که در تاریخ ۲۳ دسامبر در قسمت نامه های واصله درج شد . از آنجا که نظری است باارزش تاریخی ، و نه تنها هیچ مقامی آن را رد نکرده بلکه در تایید آن پیام های دیگری هم دریافت شده است ؛ بنابراین آن را به قسمت " رسانه ها " انتقال داده ایم که باقی بماند:
تاریخچه طولانی تلاش بی حاصل برای دریافت پروانه نشریه « سپیده دم » را در این سایت مطالعه کردم. از آن زمان هر سه شنبه در روزنامه های تهران که معمولا در این روز گزارش هفتگی فعالیت هیات نظارت بر مطبوعات به چاپ می رسد به جستجو پرداختم و فهرست پروانه های تصویب شده تازه را خواندم و اثری از سپیده دم ندیدم . همه این گزارشها را جمع آوری کرده ام تا روزگاری ــ اگر زنده باشم ــ از شما « زبان بسته ها » که فقط توانستید درسال ۱۳۵۷ چل ــ چل زبانی بکنید و شصت و چند روز دست به اعتصاب بزنید تا شاه برود به دفاع بپردازم .
اخیرا در روزنامه ها خواندم که بعضی از اعضای هیات نظارت از جمله نماینده مدیران جراید تغییر یافته اند و هیات جدید با تشکیل جلسات فوق العاده ، پرونده های مانده ( شما بخوانید از قلم افتاده ) از چندین سال پیش را که از دو هزار متجاوزند به صورت ضربتی رسیدگی خواهد کرد. ولی این هیات در آذر ماه ۱۳۸۱ که در شرف پایان است ظاهرا یک جلسه تشکیل داد و در این جلسه هم پروانه یک روزنامه به نام « صور عدالت » به صاحب امتیازی کانون اسلامی قضات تصویب شد و چند نشریه هفتگی و ماهنامه و فصلنامه.
اولا کسی که بخواهد در این باره پژوهش کند باید پرونده های این چند نشریه و نیز نشریاتی را که انتشار می یابند از بایگانی اداره مطبوهات بگیرد و ببیند که ناشران آنها چه کسانی هستند و در چه تاریخی تقاضای خود را ثبت دفتر اداره مطبوعات کرده اند و تا چه اندازه تجربه روزنامه نگاری داشته اند تا پی ببرد چه کسانی پشت سر این پرونده ها بوده اند و آیا ضمن رسیدگی به درخواست متقاضیان، اصل اول قانون اساسی جمهوری اسلامی که باید "حکومت حق و عدالت " باشد رعایت شده است؟.
من ( نگارنده نامه ) به این نتیجه رسیده ام که با شرایط کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل که قربونش بروم ، و نیز نبودن دادگاه قانون اساسی در ایران و در حال چرت دائمی بودن چند تا پیر از کار افتاده که انجمن جهانی قلم ساخته و بافته اند تا فراموش نشوند امثال شما « ول معطلید » . اگر دنیا هم حساب و کتابی داشته باشد بنطر می رسد که جمهوری اسلامی نمی خواهد به شما قدیمی ها ، حرفه ای ها( روزنامه نگاران قدیمی ) و هرچه را که اسم بگذارید پروانه نشریه بدهد ، اگر می خواست بدهد که بیرونتان از روزنامه ها نمی کرد. شما ( منظور روزنامه نگاران قدیمی ) هرچه بگویید و بنویسید؛ در اینجا ( تهران ) کسی حوصله خواندن و شنیدن ندارد و ترسی هم از جایی وجود ندارد ؛ پس سادگی را کنار بگذارید و وقت خود را تلف نکنید و بقیه عمر را عبادت کنید تا در آن دنیا حق شمارا بگیرند. چنانچه خیلی عاشق و مرده روزنامه نویسی هستید ؛ اینترنت که پروانه نمی خواهد در آنجا صفحه باز کنید . فرقش این است که روزنامه نویسی اینترنتی درآمد ندارد. شما ها هم که گفته اید درآمد نمی خواهید ؛ پس چرا معطلید . جمهوری اسلامی به شما پروانه نخواهد داد ، این فتیله را از گوشتان بیرون آورید و پی کار خود بروید . همین قدر که اجازه داده است که زنده باشید و نفس بکشید ، بروید خدارا هزاران بار شکر گزار باشید.
نویسنده نامه از سازمان ملل به عنوان " سازمان کشک " و کمیسیون حقوق بشر به عنوان " کمیسیون حرف مفت - هیچ " نام برده است.
ارسال کننده نامه سپس خطاب به ناشر این سایت نوشته است :
امیدوارم که شما هم به اندرز این همسن خود گوش کنید و از دنبال کردن تقاضای انتشار "سپیده دم" فعلا صرف نظر نمایید .

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز