تربیت بچه با پرحرفی نمی شود

تاحالا چند بار زمانی که خواسته اید با کودکتان صحبت کنید، او به جای دیگری نگاه کرده، غرولند کرده، آه کشیده و از همه بدتر طوری نگاهتان کرده که انگار دلش نمی خواهد به حرف شما گوش بدهد این سریالی تکراری که هرشب در خانه های ما پخش می شود، نه بیننده ای دارد و نه مخاطبی و نه حتی شنونده ای؛ زیرا بازیگران آن تنها حرف می زنند ، فریاد می کشند و بد و بیراه می گویند ، بدون آن که بازی کنند.
مگر می شود پدر و مادر خیر و صلاح فرزندشان را نخواهند کمتر پدر و مادری را می بینیم که برای فرزندش نقشه نکشیده و او را در اوج موفقیت ندیده باشد
«خدایا! می شه فریبرز منم مهندس بشه!»
«الهی قربونت برم، کی می شه بتونم بگم خانم دکتر »
و این دلیلی می شود تا سعی کنیم کودکانمان اشتباهات ریز و درشت کودکی ما را تکرار نکنند، مثل ما بازیگوشی نکنند و درس بخوانند و درس بخوانند. اما وقتی می بینیم که آنها در پی بازی های خودشان و در پی دلمشغولی های خودشان هستند و به گفته های ما بهایی نمی دهند یا بهای اندکی می دهند، صدایمان را بلند می کنیم، حرف هایمان را چندین و چند بار تکرار می کنیم. آنقدر که کودکمان سرسام بگیرد و بدتر از آن پرچانگی های ما برای او امر عادی و بدیهی می شود و آن وقت است که با عصبانیت می گوییم: «با توام ، مگه توی گوش ات سرب ریختن »
شما درست می گویید. وظیفه هر پدر و مادری است که کودکش را راهنمایی کند و او را با خطرات احتمالی و مسائلی که درجامعه با آنها دست به گریبان خواهد بود، آشنا سازد. اما چه باید کرد تا کودک بدون آن که در مقابل ما حالت تدافعی بگیرد و سپرش را میان خودش و ما حائل کند و شمشیر به دست در مقام دفاع از خود برآید، به حرف های ما گوش بدهد جواب این سؤال بسیار سهل است. سعی کنید خلاصه حرف بزنید، پرحرف نباشید، صراحت لهجه داشته باشید. روشن و واضح، آنچه را که از کودک یا نوجوانتان انتظار دارید، به او بگویید.منفی بافی را کنار بگذارید و مثبت حرف بزنید. کودکی خود را به یاد بیاورید و حرفی را بزنید که وقتی کودک یا نوجوان بودید دوست داشتید پدر و مادرتان به شما بگویند.
وقتی کوتاه، مختصر و موجز با فرزندتان صحبت می کنید، فرصت بیشتری می یابید تا به او نزدیک شوید و از عقاید و افکار او سردربیاورید. هرچه کمتر حرف بزنید، او بیشتر به حرف های شما دل می سپارد و این، رمز موفقیت شما خواهد بود.
زمانی که کوتاه صحبت می کنید، عجله نمی کنید و این امر باعث می شود تا تأثیر گفته هایتان را پس از مدتی ببینید.
بعضی از ما عادت کرده ایم از این شاخه به آن شاخه بپریم. بعضی اوقات به خاطر این که دوست داریم زودتر به نتیجه مطلوب مان برسیم از روشی به روش دیگر و از توصیه ای به توصیه دیگر پناه می بریم، به این امید که فرزندمان سر به راه شود، غافل از این که این کار نه تنها نتیجه مطلوبی نخواهد داشت، بلکه موجب خواهد شد که پرچم سفید را به نشانه تسلیم بالا ببریم. به یاد داشته باشیم که کودکان ما با ما بازی می کنند و دراین بازی سعی می کنند جدیت ما را مورد آزمایش قرار دهند. آنها می خواهند بفهمند ما تا کی می توانیم در روش جدید باقی بمانیم و منتظرند ببینند که ما در راند چندم از پای درمی آییم. پس به یاد داشته باشید: «حرف اضافی ممنوع.»
زهرا رضایی

منبع : روزنامه ایران