چرا برخی از کودکان نمی خواهند به مدرسه بروند؟

چرا برخی از کودکان نمی خواهند به مدرسه بروند؟ معمولاً مدرسه رفتن برای کودکان، یک رویداد هیجان انگیز و لذت بخش است. اما بعضی از بچه ها، از مدرسه رفتن می ترسند. وقتی بچه ها می خواهند در خانه بمانند و مدرسه نروند، برای این کارشان بهانه می آورند، مانند احساس ناخوشی و یا شکایتهای جسمی بی اهمیت (سردرد و شکم درد یا درد قلبی)، پدر و مادرها نگران می شوند. بیشتر بچه هایی که در سنین ۵ تا ۷ سال و یا ۱۱ تا ۱۴ سالگی هستند، این حالتها را دارند. یعنی بچه هایی که وارد دبستان و یا مدرسه راهنمایی می شوند. این کودکان از ترس اینکه امنیتشان با ترک خانه و والدین به خطر بیفتد، نگرانند. پدر و مادرها نمی توانند خود را با این ترس بچه ها و اینکه فرزندانشان به مدرسه نروند، سازگار کنند و این حالت برای آنها دردسرهای زیادی را ایجاد می کند، ولی این حالتها به راحتی و با کمک حرفه ای در پزشکان قابل درمان است. چه وقت این حالتها پیش می آید؟
معمولاً وقتی بچه ها مدتی در خانه هستند، مانند تعطیلات آخر هفته، تعطیلات تابستانی و یا دوره نقاهت بیماری که به پدر و مادرها نزدیکترند و ارتباط بیشتری با آنها دارند و یا به دنبال از دست دادن عزیزی و یا انتقال از مدرسه ای دیگر و یا خانه ای دیگر این حالتها پیش می آید. کودک از سردرد، گلودرد و یا شکم درد شکایت می کند و درست زمانی که می خواهد به مدرسه برود، به محض اینکه پدر و مادر به بچه می گویند که به مدرسه نرود و بچه در خانه می ماند، ناخوشی از بین می رود و فردا صبح قبل از رفتن به مدرسه، دوباره بچه ناخوش می شود. بعضی بچه ها فقط نمی خواهند که خانه را ترک کنند و اظهار ناخوشی نمی کنند. این بچه ها حالتهای دیگری نیز دارند، مانند:
▪ احساس ناامنی در یک اتاق، به تنهایی.
▪ نگرانی بیش از حد در باره آسیبهایی که به خود یا به پدر و مادرشان برسد.
▪ داشتن مشکل در به خواب رفتن.
▪ کابوس دیدن.
▪ ترس بیش از حد و بی مورد از جانوران، غول، دیو و چیزهای مشابه و یا خودساخته.
▪ ترس از تاریکی.
▪ اضطراب شدید از رفتن به مدرسه. چنین ترسهایی در کودکانی که اختلالات اضطرابی جدایی دارند، دیده می شود.
▪ اثرات بالقوه درازمدت مانند (اختلالات اضطرابی بزرگسالان) برای کودکی که دائماً می ترسد و از مراقبت پزشکی برخوردار نیست، زنگ خطر جدی و آسیبهای جبران ناپذیری به کودک می زند. وقتی کودک از مدرسه و دوستانش برای مدت طولانی جدا می شود، مشکلات آموزشی و اجتماعی جدی پیدا می کند. کودک و والدین می توانند از یک روانپزشک کودکان بهره گیرند تا به آنها کمک کند و سریعاً کودک را به مدرسه و دیگر فعالیتهای مهم و روزمره اش بازگرداند. ترس مربوط به ماندن در مدرسه نیست، بلکه از ترک خانه به عنوان یک محیط امن ناشی می شود. در نتیجه اگر بچه به مدرسه برود و مدتی در آنجا بماند، آرام می شود. در کودکان بزرگتر و یا نوجوانان، نرفتن به مدرسه نشان از مشکل جدی تری دارد و به درمان بیشتری نیاز دارد.

دکتر ریاض غیرتمند

منبع : مدرسه اینترنتی تبیان