زیستن با ام‌‌اس

بیماری اسکلروز متعدد یا ام‌اس (MS) یک بیماری خودایمنی است که بر دستگاه عصبی مرکزی اثر می‌گذارد و باعث آسیب عصبی می‌شود که ممکن است در طول زمان بدتر شود.
علاجی برای ام‌اس وجود ندارد اما گزینه‌های درمانی وجود دارد که به تخفیف علائم بیماری کمک می‌کند. از جمله این درمان‌ها اینها هستند:
ـ داروهایی که دستگاه ایمنی را کنترل می‌کنند، از جمله اینترفرون‌ها(مانند آوونکس، بتاسرون و ربیف)، پادتن‌های تک‌دودمانی (تیسابری) و گلاتیرامر استات (کوپاکسون).
ـ داروهای استروئیدی که آسیب ناشی از حمله دستگاه ایمنی به دستگاه عصبی را به حداقل می‌رسانند.
ـ داروهایی که میزان بروز گرفتگی یا اسپاسم عضلانی را کاهش می‌دهند.
ـ داروهای ضدافسردگی.
ـ فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و کاردرمانی.
ـ برنامه ورزشی منظم، به خصوص اگر بلافاصله بعد از تشخیص آغاز شود.

منبع : روزنامه همشهری