به فرزندان خود آگاهی بدهید

رفتاری که کودکان از خود نشان می دهند ارتباط نزدیکی با شخصیت آن کودک دارد.
کاترین بیسوگا روان شناس کودک در دانشگاه کلمبیا می گوید: نمی توان برای همه مشکلات و رفتارهایی که از سوی کودک بروز می کند یک تکنیک واحد به کار برد. وی در توصیه به والدین می گوید: برای هر مشکلی باید یک تکنیک خاص به کار برد.
باید به کودک به خاطر انجام هر کار خوبی که می کند، جایزه بدهید.
این روان شناس اضافه می کند: پسری که کلاس اولی است و صبح ها دیر آماده می شود را می شود با به کار بستن یک تکنیک خاص و برخوردی مناسب، از استرس دیر رساندن به مدرسه رها کرد و مادران با این تکنیک خود نیز احساس آرامش کنند.
به نظر این روان شناس باید به کلاس اولی ها گفت: «این لباس های مدرسه توست؛ خودت باید آن ها را بپوشی.»
در بسیاری از موارد بچه ها به شیطنت و بازیگوشی خود ادامه می دهند و کوچکترین توجهی به ساعت و گذشت زمان ندارند. در این مواقع بهتر است مادران به کودک خود بگویند: من تا ۱۰ می شمارم و تو باید در این زمان آماده شوی. اگر بتوانی آماده شوی، به تو جایزه می دهم. این متخصص روان شناس معتقد است در این مواقع نباید از زور و دعوا استفاده کنید چون باعث می شود رابطه تان با کودکتان خراب شود.
به گفته این استاد دانشگاه لزومی ندارد همان رفتاری را که در پسر یا دخترتان می بینید، دقیقاً همان رفتار را در کودکان دیگرتان وقتی در موقعیتی مشابه قرار می گیرند، شاهد باشید.
دکتر بیسوگا در مورد فرزندان خودش می گوید: با این که پسر من مستقل نیست ولی دختر ۳ ساله ام رفتاری مستقل از خود بروز می دهد. ولی او هر وقت از چیزی ناراحت می شود هر چه را که در دست دارد پرت می کند یا بچه کوچکتر از خودش را به شدت کتک می زند و نسبت به او خشونت نشان می دهد. او به هیچ وجه حاضر نیست اسباب بازی ها و یا وسائل شخصی اش را با خواهر و برادرش تقسیم کند و اگر آنها به وسایل او دست بزنند، آنها را کتک می زند.
دکتر بیسوگا می گوید: به دخترم گفته ام اگر اسباب بازی هایش را با خواهر و برادرش تقسیم کند جایزه می گیرد. برای همین یک جدول درست کرده ام و به ازای هر کار خوب یک برچسب ستاره ای در آن می چسبانم و به او در برابر هر ۱۰ ستاره، مقداری پول می دهم.
عده ای از متخصصان می گویند اگر این کار مفید نبود باید کودک را به مدت ۱۰ دقیقه تنبیه کنید؛ از او بخواهید کنار دیوار بایستد و هیچ کاری نکند.
دکتر بیسوگا می گوید: اگر بچه ها کارهای خطرناک کردند یا به حرفتان گوش ندادند حتماً از آنها بخواهید برای ۱۰ دقیقه کنار دیوار بایستند. آنچه که در رفتار با کودکان اهمیت دارد این است که مادران و پدران نمی توانند به آنها بگویند چه کارهایی را باید انجام دهند و چه کارهایی را نباید انجام دهند. مثلاً نمی شود به کودکتان بگویید که می خواهم تو رفتارت را درست کنی؛ بلکه باید به او بگویی از تو می خواهم که اسباب بازی ات را با خواهرت تقسیم کنی، یا اگر خوب بازی کنی جایزه می گیری.
روان شناسان روش دیگری را که پیشنهاد می کنند برگزاری «نشست خانوادگی» است تا در این نشست مشکلات خانواده مورد بررسی قرار گیرد. از آنجا که اعضای خانواده از کودکان چندساله گرفته تا والدین به ابراز نظر می پردازند، والدین می توانند آنچه را که در ذهن فرزندشان می گذرد، دریابند. برگزاری این نشست به این معنا نیست که هر آنچه کودک گفت انجام شود، بلکه به کودک فهمانده می شود که والدین اش برای او ارزش قائل هستند و حاضرند به حرف های او گوش دهند.
در چنین گردهمایی هایی برای مشکلات خانوادگی راه حل های خوبی پیدا می شود و کودکان نیز متوجه می شوند که والدین شان منطقی هستند و به آنان اهمیت می دهند و از طرف دیگر آنان با آگاهی بیشتری برخورد می کنند.
این برخوردهای آگاهانه باعث می شود کودکان به جای رنج بردن از رفتارهای خود و احساس وابستگی، از اشتباهات خود درس بگیرند.

نیما عظیمی