عبدالله موحد

عبدالله موحد، بی شک یکی از نوابغ تاریخ کشتی جهان است. او جزء معدود قهرمانان کشتی جهان است که در شش سال پیاپی از عنوان قهرمانی خود دفاع کرده اند. موحد در شهر بابلسر به دنیا آمد و به غیر از کشتی در والیبال و قایقرانی هم تبحر فراوانی داشت. پس از چند سال تمرین در کشتی هم به مهارت قابل توجهی دست یافت.
در اسفند سال ۱۳۴۰، به عنوان ذخیره صنعت کاران در وزن ۷۰ کیلو در دیدار دوستانه میان تیم های ملی ایران و شوروی در تهران انتخاب شد و در تیم دوم ایران با زاربگ بریاشویلی قهرمان سرشناس روس کشتی گرفت. موحد این کشتی گیر را برد و نامش بر سر زبانها افتاد. چندی بعد در جریان مسابقات انتخابی تیم ملی جهت شرکت در مسابقه های قهرمانی جهان در تولیدوی آمریکا (۱۹۶۲) با صنعت کاران مساوی کرد. لیکن کمیته فنی فدراسیون کشتی به رهبری مرحوم حبیب الله بلور رای به حضور صنعت کاران داد که سال قبل قهرمان جهان شده بود. موحد به همراه عبدالله خدابنده (۵۲ کیلو) به عنوان کشتی گیر ذخیره به آمریکا اعزام شد. برای مسابقات جهانی ۱۹۶۳ صوفیه، صنعت کاران به جای امامعلی حبیبی در وزن ۷۸ کیلوگرم کشتی گرفت و موحد برای نخستین بار فرصت حضور در رقابت های جهانی را یافت و در اولین تجربه جهانی کشتی های خوبی گرفت. در کشتی اول به محمود آتالای از ترکیه ۲-۱ باخت. در دورهای دوم و سوم به ترتیب بر فرانک اولدتف از آلمان شرقی سابق و نمزل از آلمان غربی با امتیاز پیروز شد و در دور چهارم با اینوولچف بلغاری که در آن زمان قهرمان جهان بود به نتیجه مساوی رسید که به دلیل آنکه امتیازات منفی دو کشتی گیر به شش رسیده بود، هردو حذف شدند و مشترکا در مکان ششم قرار گرفتند.
در المپیک ۱۹۶۴ توکیو، موحد بدون باخت در وزن ۷۰ کیلو پنجم شد. او کشتی گیران انگلیسی، استرالیایی و کره ای را با امتیاز مغلوب کرد و با ایوائو هوریوچی و اینوولچف مساوی کرد.
از سال ۱۹۶۵ و مسابقه های جهانی منچستر درخشش خارق العاده موحد آغاز شد و در این رقابت ها بالاتر از محمود آتالای (ترکیه) و زاربگ بریاشویلی به مدال طلای وزن ۷۰ کیلوگزم دست یافت.
عبدالله موحد در سال ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ دوبار دیگر بر سکوی قهرمانی جهان قرار گرفت و با کارنامه ای درخشان پا به بازی های المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی نهاد. در بازی های المپیک او بالاتر از اینوولچف قهرمان مشهور بلغارستان به مدال طلای ۷۰ کیلوگرم رسید. موحد در جهانی ۱۹۶۹ ماردل پلاتا و ۱۹۷۰ ادمونتون هم با غلبه بر تمامی رقبای خود به مدال طلای وزن ۶۸ کیلوگرم دست یافت تا با ۶ مدال طلای پی درپی به صف اسطوره های این ورزش بپیوندند و روکوردی جاودان برای کشتی ایران برجای گذارد.
موحد در سال ۱۹۷۱ در رقابت های جهانی صوفیه حضور یافت ولی چهارم شد و در بازی های المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هم که آخرین حضور او بود به علت آسیب دیدگی رقابت ها را ترک گفت.
علاوه بر شش مدال طلای جهان و المپیک، عبدالله موحد در بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ (بانگکوک) و ۱۹۷۰ (بانگکوک) هم موفق به کسب مدال طلا شد.

منبع : پارس اسپرت