چه‌کسی را می‌توان الگو و سرمشق قرار داد و از او پیروی کرد؟

یکی از مهم‌ترین کارهائی که در راه خودشناسی و خودسازی باید انجام گیرد، این است که سالک باید مریدی باشد در پی مراد، تا خضری بیابد که در مسیر زندگی، راهنمایش باشد. مدل‌یابی و الگوگزینی، انسان را از کوتاه‌ترین راه ممکن، به‌ مقصد می‌رساند؛ چراکه شخص را از اعمال روش‌های سعی و خطا برحذر می‌دارد. تنها با داشتن یک الگوی موفق که خود، انسان زیبای دیگری است، می‌توانی در مسیر کمال، که هر گامش، بهتر شدن است، طی طریق کنی. تو از خود می‌پرسی که چگونه می‌توانم سرمشقی برای خود برگزینم که راهم را روشن کند؟ معلمی داشته باشم که راه را به من بنماید و از راه‌های میان‌بر به مقصد برساند. آری، یک راهنما است که نقشه‌ٔ راه را دارد و هر منطقه‌ای را می‌شناسد. او با سرعت و دقت و با ایمان و اطمینان، جلو می‌رود؛ بنابراین او الگوئی است که می‌توان از او پیروی نمود. الگوها سبب می‌شوند که پا به راه سعی و خطا نگذاریم و در کوتاه‌ترین زمان، راه درست را پیدا کنیم. هر الگوئی، گنجی ارزشمند از حقیقت‌ها و تجربه‌ها را در اختیار دارد که تنها با پیروی از اوست که می‌توان از آنها بهره‌مند شد. آنان آخرین نسخهٔ کتابِ بهتر زیستن و به کمال رسیدن را در اختیار دارند. تو می‌توانی برای موفقیت در هر بُعد و هر جنبهٔ زندگی‌ات، الگوی خاصی داشته باشی؛ چراکه الگوگزینی و تأسی به بهترین‌ها و پیروی‌ از برترین‌ها، تنها منحصر به یک مورد نمی‌شود. برای کسب ثروت، کسب معنویت، کسب اخلاق و آرامش، تربیت فرزندان، ترقی و کسب موفقیت‌های شغلی، سرمایه‌گذاری، مدیریت در منزل و برقراری بهترین و زیباترین ارتباطات، می‌توان از میان الگوهای بی‌شمار، بهترین را برگزید و از آن پیروی کرد. هر انسان برگزیده و برتر، هر انسان زیبای دیگر که الگو و راهنماست، آخرین دستورالعمل‌ها را در اختیار دارد. او، بهترین فرمول‌ها را برای حل مسائل به تو خواهد داد تا از هر امتحانی سرافراز بیرون بیائی. راهنمای خوب، مانند ستارهٔ قطبی است که در کویر زندگی، با کمک او، راه را می‌یابی و جهت درست را انتخاب می‌کنی. بای که چشم از این ستاره برنگیری. از خود بپرس آن ستارهٔ اسوه‌ٔ حسنه‌ای که باید در زندگی برگزینم کیست؟ آن‌جا که ”مولانا“ این سئوال را از خود می‌کند، ”شمس تبریزی“ به او می‌رسد و مسیر زندگی‌اش را عوض می‌کند؛ زیرا زیبا می‌پرسد و زیبا پاسخ می‌گیرد و این، قانون است؛ قانونی که بارها و بارها گفته‌ایم و باز هم می‌گوئیم که ”هر آن‌چه از زندگی بخواهی، همان را به تو خواهد داد و هر آن‌چه بپرسی، همان را پاسخ خواهی گرفت.“ در زمینهٔ مسائل مادی، کم نیستند افرادی که از طریق مشروع و حلال به ثروت رسیده و سهم خود را از زندگی، تمام و کمال گرفته‌اند می‌توانند الگو و راهبر کسانی باشند که در این راه می‌کوشند. وقتی می‌گوئیم از راه مشروع، منظور ما به‌طور واقعی از راه مشروع و حلال است؛ ثروتی که حاصل بخششی الهی است. گرچه بسیاری بر این باورند که اهل کمال به‌طور معمول ”کم‌مال“ هستند؛ اما فکر نکنید که فقیرند یا به ثروت، گرایشی ندارند. این باور از این حقیقت سرچشمه می‌گیرد که اینان، نه‌تنها از ثروت بلکه از دنیا وارسته‌اند و در رهائیِ محض، غوطه‌ورند. اینان، همان کسانی هستند که از ثروت‌های بی‌نظیر مادی و معنوی خود می‌بخشند و در راستای رسیدن به هدف‌های عالی و بشردوستانهٔ خود، از بذل مال و ثروت خویش، دریغ روا نمی‌دارند و این‌گونه است که اهل کمال، بیشتر کم‌مال به‌نظر می‌رسند؛ حال آن‌که از لحاظ ثروت‌های معنوی، هریک قارون دوران‌اند. در زمینه‌های معنوی نیز مکتب والای ما، سراسر الگو، سرمشق، رهبر و راهنماست که در هر زمینه، مدل و نمونه‌ای معرفی کرده است. یک‌بار دیگر از خود می‌پرسم که چه‌کسی را می‌توانم الگو و سرمشق خویش قرار دهم و از او پیروی کنم؟ تنها با پاسخ به این سئوال است که تکلیف خودم را روشن می‌کنم تا هر لحظه‌ به بی‌راهه نروم و با سعی و خطا، نیرو و قوای جسمانی و روانی خود را تحلیل نبرده و انرژی فراوانی را که می‌توانم صرف رسیدن به هدف نمایم، بیهوده از دست ندهم. تنها با پیروی از الگو و مراد است که همهٔ بعدهای وجودم را به کمال می‌رسانم و رفتار، گفتار و پندارم را تصحیح و ساماندهی می‌کنم.

دکتر علیرضا آزمندیان، بنیان‌گذار تکنولوژی فکر

منبع : مجله شادکامی و موفقیت