پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

روش هایی برای اینکه فرزندمان به حرف مان گوش کند


روش هایی برای اینکه فرزندمان به حرف مان گوش کند
همه ما می خواهیم فرزندانمان حرف شنو باشند. وقتی فریاد می زنیم که بایست! نرو وسط خیابان; توقع داریم کودکمان اطاعت کند. یا اگر به او می گوییم که برو مسواک بزن، یا بخواب، توقع داریم بدون هیچ حرفی این کار را انجام دهد. خیلی اوقات، وادار کردن بچه ها به این که رفتار شایسته ای داشته باشند مشکل است. روش «هرچه می گویم همان است» که بیشتر والدین به آن متوسل می شوند، معمولا بی فایده است. خوشبختانه روش هایی برای اداره رفتار بچه ها وجود دارد که بدون برخورد، بدون اشک و قهر، فریاد، کتک کاری، یا توهین زبانی است. در این مبحث که برگرفته از وبلاگ روانشناسی کودکان است سعی کرده ایم اصولی را ارائه دهیم که عمل به آنها به شما و فرزندتان کمک می کند تا به هدف مطلوب برسید. شروع واقعی اینگونه تربیت، از سال های آغاز کودکی است. به خاطر داشته باشید که در سنین پیش دبستانی، بچه ها کارهای عادی روزمره و مهارت نظم و انضباط را که لازمه زندگی است، به راحتی یاد می گیرند. برای تسلیم کردن کودکان روشی کلی وجود دارد که در همه شرایط، مفید است. آن را یاد بگیرید و بعد در زمینه های مختلف امتحان کنید.
۱ ) برخورد مثبت داشته باشید: به رفتار مناسب فرزند خود توجه کنید و در همان لحظه از آن تعریف کنید. سپس از او درخواست نمایید (یا او را راهنمایی کنید) تا فعالیت بعدی را انجام دهد. در این روش برای هر کاری که کودک درست انجام می دهد امتیازی قائل شوید، به نوعی که گویی جادویی در کار است، او به طور باور نکردنی، درخواست های بعدی را اجابت می کند. به طور مثال به او بگویید: «آفرین که یک لیوان شیر خوردی. حالا بیا کمی تخم مرغ بخور.» یا «خیلی خوب مسواک زدی. حالا بیا لباس خوابت را بپوش.»
۲ ) برای کنترل او به نرمی رفتار کنید: هرگاه ازکودک خود خواهشی دارید، به سمت او بروید و به نرمی او را لمس کنید. به طوری که حضور شما تقریبا موافقت کودکتان را ضمانت کند. اکنون درست در جایی هستید که فرمان شما به یک عمل تبدیل می شود. شما می خواهید فرزندتان میز را بچیند، اگر با فریاد از او بخواهید که از آن طرف خانه بیاید و میز را بچیند، حتما موثر نخواهد بود; بهتر است نزد او بروید و آنچه که می خواهید به او بگویید، سپس با او به آشپزخانه بروید. هنگامی که خواهر و برادر مشغول نزاع و درگیری هستند، نباید با داد و بیداد دعوا را متوقف کنید. به جای آن، به طرف آنها بروید و صحبت کنید. خیلی اوقات همین آرامش شما برای ساکت کردن بچه ها کافی است. اگر می خواهید موافقت کودک خود را جلب کنید کمتر از «نه موکد» استفاده کنید و حتی المقدور از حبس کردن او در اتاقش خودداری نمایید.
۳ ) فرزند خود را دوباره راهنمایی کنید: فرزند خود را به سمت رفتار پسندیده هدایت کنید. اگر او به چیزی دست می زند که نباید دست بزند، به او بفهمانید که دقیقا چه چیزهایی را می تواند لمس کند یا بردارد. اگر او روی مبل بالا و پایین می پرد، به جای اینکه او را سرزنش کنید، جایی را که می تواند جست وخیز کند به او نشان دهید.
۴ ) اشیا» مخرب را از دسترس کودک دور کنید: اگر فرزندتان روی دیوار رنگ آمیزی می کند، مداد رنگی را از دسترسش دور کنید و برایش توضیح دهید که چطور می تواند از مداد رنگی به درستی استفاده کند یا برروی دیوار مقوای سفید بزرگی بچسبانید و به او اجازه دهید فقط در این محدوده نقاشی کند.
۵ ) اعتمادبه نفس کودکان را از بین نبرید: اگر فرزند خردسالتان روی میز ایستاده و می خواهید او را پایین بیاورید، به او بگویید: «اجازه نداری روی میز بایستی، خودت پایین می آیی یا من کمکت کنم؟» در این صورت شما به نوعی ناتوانی های او را مهار می کنید و اعتمادبه نفس از شما به فرزندتان انتقال می یابد.
۶ ) فرزند خود را برای حضور در جمع آماده کنید: اگر فرزند شما در حضور دیگران بد رفتاری کند، باعث خجالت شما می شود و افرادی که شاهد خرابکاری او هستند رنجیده می شوند. در این زمان اگر به او بگویید: «ساکت بنشین»، معمولا رفتارش بهبود نمی یابد. قبل از هر وضع جدیدی همچون سوار شدن به هواپیما یا حضور در جشن تولد، موقعیت را برای او شرح دهید و انتظارات واقعی خود را بیان کنید. به طور مثال بگویید: «وقتی سوار هواپیما می شویم، در آنجا صندلی مخصوص خودت را داری و باید کمربندت را ببندی. می توانی کتاب بخوانی، چیزی بخوری یا با اسباب بازی کوچکی بازی کنی. وقتی فردا به جشن تولد می رویم، از تو انتظار دارم شلوغ نکنی و هنگامی که دوستت کادوهایش را باز می کند، بنشینی و تماشا کنی.»
۷ ) به کودک کمک کنید که کمی جلوتر را ببیند: بچه ها در هر موقعیتی که قرار دارند، رویدادهای بعدی را نمی بینند و فقط در لحظه زندگی می کنند. برای همین، هنگام گذر از مرحله ای دیگر، دچار مشکل می شوند. بنابراین بهتر است هنگامی که می خواهید او را از جایی که دوست دارد به جای دیگری ببرید، ابتدا پنج دقیقه قبل او را مطلع کنید که تا چند لحظه دیگر باید اینجا را ترک کنید. اگر بی خبر دست او را بگیرید و به جای دیگری ببرید باعث آزار او می شوید.
۸ ) از جایی که برای او مشکل ساز است دور شوید: اگر زمانی که با کودکتان به سوپرمارکت می روید با مشکلات روبرو می شوید، زمانی به آنجا بروید که کسی از او نگهداری می کند. بهتر است مدت یک ماه به او فرصت دهید و او را همراه خود به خرید نبرید، این مدت، زمان مناسبی است که این چرخه منفی بشکند و به شما و فرزندتان اجازه دهد که روال عادی پیدا کنید.
۹ ) کودکتان را به جای دیگری ببرید: اگر در رستوران هستید و او بهانه گیری می کند، کودکتان را بردارید و از آنجا خارج شوید. اغلب بیرون رفتن و انتقال او به جایی دیگر، باعث آرامش او می شود. کارهای روزمره را به طور منظم انجام دهید. لباس پوشیدن، مسواک زدن، بازکردن در، تمیزکردن اسباب بازی ها، رفتن به رختخواب، همه اینها مجموعه ای هستند که رویدادهای مهم روزانه محسوب می شوند. شما می خواهید فرزندتان هر یک را با موفقیت پشت سر بگذارد و در گذر از هر مرحله، رفتار مناسبی داشته باشد. اما ممکن است رفتارهای منفی مثل فریادزدن نیز به سرعت در روال عادی روزمره جای بگیرد.
۱۰ ) در هر مرحله او را راهنمایی کنید: دقت کنید که هر یک از مراحل رشد کودکتان در کارهای روزمره پنهان شده است. او بتدریج می تواند کفش هایش را بپوشد و یا به حمام برود. شما نخست باید او را از لحاظ فیزیکی (در هر مرحله انجام امور روزانه) راهنمایی کنید و بعد فقط نظاره گر باشید. مثلا به او بگویید: «من نمی توانم لباست را دربیاورم; اما تو را تماشا می کنم که چطور این کار را می کنی.»
۱۱ ) گاهی بعضی امور را به کودک یادآوری کنید: بچه ها به راحتی ممکن است چیزی را فراموش کنند. این وظیفه شماست که بعضی موارد را به آنها تذکر دهید. مثلا اگر کودک شما فراموش کرد به دستشویی برود. باید با مهربانی به او بگویید: «وقت دستشویی رفتن است.» یک کلمه یادآوری برای او بسیار مفید خواهد بود.
۱۲ ) هنگام فرمان دادن به کودک، از دستورات واضح و روشن استفاده کنید: به جای اینکه بگویید: «اتاقت را مرتب کن» بهتر است به مورد مشخصی اشاره کنید. یعنی بگویید کتاب ها را در قفسه آبی و اسباب بازی ها را در قفسه پایینی بگذار. هرقدر فرمان های شما واضح تر باشد پذیرفتن آنها برای کودک آسان تر است.
۱۳ ) علت انجام هر کاری را برای کودک توضیح دهید: همانطور که شما و فرزندتان درحال مسواک زدن هستید، برای آگاهی او توضیح دهید که چه کار می کنید و چرا. مثلا بگویید: «ببین من خمیر دندان را به تمام دندانم می رسانم. می خواهم همه جوجوهایی که آنجا زندگی می کنند را در بیاورم. حالا با آب، دهانم را می شویم، غرغره می کنم و بعد آب دهانم را بیرون می ریزم. بیا با هم این طوری مسواک بزنیم.»
منبع : بیرتک


همچنین مشاهده کنید