کمرویی کودکان و اعتیاد اینترنتی

بسیاری از اوقات مردم اینترنت را به عنوان راهی برای گریز از واقعیات یا به عنوان راهی برای برقراری ارتباط با سایران بدون نگرانی درباره پیامدهای اجتماعی آن برمی گزینند. مطالب بسیاری در باره اعتیاد اینترنتی منتشر شده است. بسیاری از محققان مطالبی در خصوص رابطه میان اعتیاد اینترنتی و مشکلات اجتماعی از قبیل اضطراب و افسردگی منتشر کرده اند. اما یافتن رابطه میان کمرویی و اعتیاد اینترنتی مشکل است . از میان مطالعات منتشره، بسیاری از آنها به بررسی مشکلات اینترنتی مرتبط با دانش آموزان دبیرستانی و دانشجویان دانشکده پرداخته اند. از میان سطوح مختلف آموزشی، دانش آموزان مدارس راهنمایی گروه بسیار متفاوتی محسوب می شوند، زیرا آنها در مرحله بسیار کمرویی قرار داشته و در حال رشد ذهنی و اجتماعی هستند. استفاده از اینترنت الزام سنی ندارد و بسیاری از نوجوانان در دسترسی به آن محدودیتی ندارند. این نوجوانان در معرض تغییرات متعددی هستند که هم فیزیکی و هم عاطفی است و عموماً در دوره بسیار کمرویی قرار داشته اند بویژه هنگامی که آنان می خواهندبا سایران ارتباط برقرار کنند. لذا این خجالتی بودن عاملی است که نوجوانان را مستعد کمرویی و زمینه را برای اعتیاد آنان به اینترنت فراهم می کند.
در تلاش برای یافتن رابطه میان کمرویی و اعتیاد به اینترنت، با استفاده از روش پیمایشی در مدارس دوره متوسطه کشور هنگ کنگ پژوهشی اجرا شد. پس از آن که پرسش نامه ها تحلیل و مشخص شد که در مدارس دوره راهنمایی رابطه مهمی میان کمرویی و اعتیاد به اینترنت وجود دارد طوری که دانش آموزانی که کمروتر بودند بیشتر به اینترنت معتاد بودند. این وضع برای دانش آموزان مدارس متوسطه وجود نداشت. هرچند درباره این دسته از دانش آموزان نیز به نظر می رسد که میان میزان زمانی که آنها به اینترنت می پردازند و اعتیاد آنان به اینترنت رابطه وجود دارد.
برای بررسی این سؤال که آیا کمرویی بر اعتیاد به اینترنت تأثیرگذار است باید در ابتدا مشخص شود که منظور از اعتیاد به اینترنت چیست و چگونه می توان اعتیاد به اینترنت و کمرویی را ارزیابی کرد. دکتر کی سی یونگ تعریف خوبی درباره اعتیاد به اینترنت داده است که در اکثر تحقیقات از آن استفاده شده است. یونگ (۲۰۰۴) براین باور است اعتیاد به اینترنت (IA) شامل اختصاص بیش از حد زمان یا تمایل به گذراندن وقت جهت شرکت در فعالیت های متعدد رایانه ای و اینترنتی است که شامل این موارد است:
۱) ارتباط موقت، استفاده از اتاق های گفت وگو یا برنامه های گفت وگو
۲) بازی های اینترنتی ، انجام بازی های ویدیویی رایانه ای یا اینترنتی
۳) استفاده بیش از حد از اطلاعات، جست و جو و جمع آوری داده
۴) اعتیاد به اینترنت، استفاده از رایانه برای بازی
بعد دیگر موضوع مورد بررسی مسأله کمرویی است. کمرویی می تواند به عنوان رفتار و ارتباط با مشکل در موقعیت های اجتماعی تعریف شود. کمرویی یک ویژگی است که تقریباً در ۴۰ درصد از افراد دیده می شود. احتمالاً زنان بیشتر تجربه کمرویی داشته اند. برخی پژوهشگران درصدد این هستند تا کمرویی را به عنوان مشخصه های یک شخصیت «متمایز » که می تواند منجر به طیفی از مشکلات اجتماعی شود بیان کنند.
تسایی و لینز (۲۰۰۳) در مقاله «اعتیاد به اینترنت نوجوانان در تایوان: یک مطالعه به روش مصاحبه ای »، به دنبال برخی از تحقیقاتی که قبلاً با استفاده از مقیاس یونگ بر روی شماری از دانش آموزان ۱۶ و ۱۷ساله تایوانی انجام شده ، داشتن اعتیاد به اینترنت را مورد شک قرار داده اند. تسایی ولینز با شماری از دانش آموزان مصاحبه کرده و دریافتند که به نظر می رسد
در باره میزان زمانی که افراد با رایانه کار می کنند مشکل وجود دارد. یوهانسون و همکارانش (،۲۰۰۴ ص ۲۲۸) نیز عنوان کرده اند تمام مطالعاتی که دراین باره در فنلاند انجام شده نشان می دهد اعتیاد به اینترنت در ۸ تا ۱۰ درصد از آنهایی که مورد مطالعه قرارگرفته اند شایع است. هر دو تحقیق فوق الزامات اعتیاد اینترنتی را مورد بحث قرار می دهند اما درباره این که آیا کمرویی می تواندبه عنوان عاملی کمکی در گرایش به اعتیاد اینترنتی مطرح باشد سخنی به میان نمی آوردند. اگرچه مطالعه ای توسط اسکالی، فیلیپز و استیونسن (۲۰۰۲) انجام گرفته که در آن کمرویی و اضطراب به عنوان الگوهای پیش بینی کننده برای استفاده از اینترنت مورد بحث قرار گرفته اند.
تعدادی از تحقیقات درباره رابطه میان اعتیاد به اینترنت و کمرویی انجام گرفته است اسکالی و همکارانش (،۲۰۰۲ ص ۵۰۷) تحقیقی را انجام داده اند که شامل مطالعه درباره استفاده از اینترنت، مقیاس کم گویی اجتماعی و فهرست ویژگی های اضطراب است که توسط ۱۷۷ نفر شرکت کننده تکمیل شد. اگرچه این تحقیق نتوانست نتیجه گیری کند که کمرویی یک عامل کمکی به اعتیاد به اینترنت است ، اما آنها به نتایج جالبی دست یافتند. آنها دریافتند افرادکمرو و مضطرب بیشتر از کسانی که این قبیل مشکلات اجتماعی راندارند از اینترنت استفاده نمی کنند، اما آنها توانستند پیش بینی کنند که چه اشخاصی با توجه به زمانی که به اینترنت اختصاص می دهند می توانند از سایران جدا بمانند. علاوه براین آنها پیش بینی کردند افزایش محبوبیت اینترنت و امکانات ارتباطی آن و استفاده های خارج از اینترنت می تواند برای آنهایی که مشکلاتی با جنبه های خارج از اینترنت دارند زیان آور بوده و بویژه موجب انزوای اجتماعی آنهایی شود که از سطح کمرویی بالایی برخوردارند . همچنین این نکته حائز اهمیت است. همانگونه که درمباحثات یوهانسن و گوتستام (۲۰۰۲ ) نیز ذکر شده، اعتیاد به اینترنت یک پدیده فرهنگی نیست و سرانجام این که اگرچه اسکالی ، فیلیپز و استیونسن کمرویی را به عنوان عاملی کمکی دراستفاده نادرست از اینترنت نشناخته اند، اما آنها فرضیاتی را تنظیم کردند که براساس آن کمرویی به استفاده مفرط از اینترنت برای برقراری ارتباط کمک می کند. همان طور که اعتیاد به اینترنت زیادتر می شود، به منزوی شدن و رفتار نابجا ازنظر اجتماعی بیشتر کمک خواهد کرد.
پرسشنامه اعتیادبه اینترنت که توسط دکتر یونگ ارائه شده شامل ۸ سؤال است . اگر افراد به ۵ سؤال یا بیشتر پاسخ مثبت دهند، این احتمال وجود دارد که آنها از اعتیاد به اینترنت رنج می برند. این سؤالها عبارتند از:
۱) آیا شما در رابطه با اینترنت احساس شیفتگی می کنید؟ (درباره فعالیت آنلاین قبلی خود و یا انتظار جلسه بعدی آنلاین شدن فکر کنید)
۲) آیا احساس می کنید به منظور دستیابی به رضایتمندی به افزایش میزان زمان استفاده از اینترنت نیاز دارید؟
۳) آیا شما به طور مکرر تلاش هایی ناموفق برای کنترل، کاهش یا توقف استفاده از اینترنت داشته اید؟
۴ ) آیا هنگامی که می خواهید ارتباط خود را با اینترنت قطع کنید احساس بی قراری، بدخلقی، افسردگی یا زودرنجی دارید؟
۵ ) آیا بیشتر از زمانی که قصد داشتید، به اینترنت متصل بوده اید؟
۶) آیا به خاطر اینترنت خود را به خطر انداخته اید یا روابط و فرصت های شغلی و آموزشی خود را به خطر انداخته اید؟
۷) آیا به خاطر وجود اعضای خانواده، تراپیست یا دیگران دروغ گفته اید؟
۸) آیا از اینترنت به عنوان راهی برای گریز از مشکلات استفاده می کنید ( به عنوان مثال احساسات ناامیدکننده ، گناه و افسردگی )؟

منبع : بیرتک