جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

بستری شدن کودکان در بیمارستان


بستری شدن کودکان در بیمارستان
در اینجا چند توصیه عملی برای گذراندن مدت بستری کودک به بهترین وجه ممکن:
- از کارکنان بیمارستان سوالاتی بپرسید که به راحتی بیشتر شما کمک نماید.
- برای اینکه آمادگی بیشتری داشته باشید سوالات خود را بنویسید.
- برخی بیمارستان ها اجازه ساعات ملاقات بیشتری را به والدین و همشیرهای کودک می دهند. از این فرصت برای رفاه بیشتر کودک و خانواده تان استفاده فرمایید.
- سعی نکنید کامل باشید. اشکالی ندارد اجازه بدهید کودکتان بداند شما ناراحت هستید. این امر نشان می دهد که شما به او اهمیت می دهید.
- مهم است که نسبت به تجربیات کودک از وضعیت بیماری و اقدامات بهداشتی درمانی لازم حساس و صادق باشید.
نگهداری یک کودک در بیمارستان مسئله ای پرتنش و ناکام کننده است، اما سعی نکنید تنش و ناکامی خود را سر کارکنان بیمارستان و دیگران تخلیه کنید. از هنر ارتباط آرام و مودبانه بهره بگیرید.
- درباره شرایط روزمره، همین طور آداب و رسوم مذهبی و اخلاقی خانوادگی که لازم است کودک شما رعایت کند به کارکنان اطلاع بدهید.
- از این که پیشنهاد کمک دیگران را بپذیرید معذب نشوید. لازم است اکنون و بعدها نیز به خودتان مرخصی کوتاهی بدهید.
- اگر لازم شد درباره احساساتتان با یک دوست یا یک فرد صحبت کنید.
- به خاطر داشته باشید، شما مهمترین منبع حمایت کودکتان هستید. در بسیاری بیمارستان ها امکاناتی وجود دارند که استفاده از آنها می تواند کمک کند این شرایط بحرانی راحت تر گذرانده شود.
- بخش مددکاری اجتماعی می تواند شما را به برخی مراکز خدماتی عاطفی و مادی معرفی نماید، مانند گروه های کمک به خود که توسط خانواده های با وضعیت مشابه شکل گرفته اند.
- برخی گروه های حمایت از والدین در بیمارستان ها فعال هستند. از کارکنان بیمارستان درباره این موارد سوال کنید.
- کارکنان بیمارستان می توانند به شما کمک کنند تا متوجه شوید چگونه بیماری بر رشد هیجانی و جسمانی کودک شما تاثیر می گذارد و چگونه می توانید در جهت برآورده ساختن نیازهای کودکتان تلاش فرمایید. آشنا شدن با روش های پزشکی کمک می کند تا شما و کودکتان درباره تجربیات و تکنیک های پزشکی آمادگی بیشتری داشته باشید. کودکانی که برای اعمال پزشکی و جراحی آماده می شوند نسبت به آنهایی که آمادگی پیدا نکرده اند، بهتر می توانند خود را با بیماری و بیمارستان منطبق سازند.
- از دانش و حمایت پزشک کودکتان بهره مند شوید.
- کارکنان بخش افرادی آموزش دیده اند و اطلاعات بسیاری درباره آموزش، تغذیه، تکامل کودک، گفتار درمانی، رادیولوژی و پاسخ کودکان به واقعه بستری شدن دارند. از آنها کمک بگیرید.
- درباره قوانین متفاوت جاری در بخش های مراقبت ویژه مانند CCU,ICU اطلاعات مناسب را کسب کنید.
زمانی که لازم است کودکان جهت دریافت اقدامات طبی در یک بیمارستان بستری شوند احساسات و واکنش های طبیعی مثلا نگرانی یا عصبی بودن ممکن است مانع عملکرد مناسب والدین در این شرایط غیرطبیعی بشود. برخی از عواطفی که به صورت شایع در والدین کودکان بستری گزارش می شود عبارتند از:
- احساس سوگواری از بابت از دست دادن تسلط بر اوضاع عادی زندگی کودک و خانواده.
- اضطراب از اینکه نمی دانند چه پیش خواهد آمد یا معانی اصطلاحات پزشکی چیست.
- سرپوش نهادن بر احساسات خود به منظور تمرکز پیدا کردن بر حقایق پزشکی، که در نهایت به انفجار عاطفی آنان منجر خواهد شد.
- خشم ناشی از احساس درماندگی، که گاهی به صورت اختلاف با همسر، کارکنان بیمارستان یا سایر فرزندان آشکار می گردد.
- سرزنش کردن همسر، پزشک، بیمارستان یا حتی کودک به خاطر بیماری اش، به عنوان شیوه ای که از احساس فرد به عنوان یک والد حمایت می کند.
- فراموشکاری، بدفهمی یا سو»تعبیر، چرا که تنش درونی انسان بر توانایی گوش سپردن و درک کردن او اثر می گذارد.
- خود سرزنش گری: این فکر که، باید از کودکم بیشتر مراقبت می کردم، یا کفایت خود یا دیگری را به عنوان یک والد زیر سوال بردن.
- ناتوانی در تحمل ناکامی ناشی از گریه، خواب مختلف و رفتارهای تغییر یافته کودک مانند شب ادراری و قشقرق راه انداختن.
- افسردگی، به خصوص وقتی بحران پایان می یابد. گاهی والدین از سلامت خود غافل می شوند و پس از مدتی احساس خستگی شدید ذهنی و جسمی پیدا می کنند.
تهیه شده توسط: انجمن روانپزشکی کودک ونوجوان ایران
منبع : روزنامه مردم‌سالاری


همچنین مشاهده کنید