دستور العمل هایی برای بیماران دیابتی در سفرهای طولانی

سفرهای طولانی بویژه آن دسته از سفرها كه با تغییر ساعت همراه است، می تواند برای بیماران دیابتی مشكل آفرین باشد. تنظیم زمان وعده های غذایی و مقدار انسولین لازم هنگامی كه ریتم زندگی روزانه بیمار دیابتی به هم می خورد، بویژه در پرواز های طولانی ( به دلایل كوتاه یا بلند شدن طول روز) و به طور كلی فشار عصبی سفر، این مشكل را تشدید و حتی خطرناك می كند.
توصیه عمومی پزشكان این است كه كنترل پی درپی قند خون و كتون ادراری در سفر، راه حل بهتر و عملی تری است تا محاسبات پیچیده و مشكل. البته بیمار دیابتی باید قبل از سفر راجع به تمام این مسائل با پزشك خود مشورت كند. محاسبات و شیوه های علمی خاصی برای سفر در جهت های جغرافیایی مشرق و مغرب وجود دارد كه بیماران دیابتی می توانند با استفاده از آنها مقدار انسولین را تنظیم كنند.
● قبل از سفر
قبل از حركت سعی كنید بتدریج الگوی ساعات روزانه و شبانه خود را با ساعات رسمی كشور مقصد تنظیم كنید. همچنین، مسئولان پذیرایی هواپیما را از بیماری خود آگاه سازید. دو برابر مقدار معمول دارو همراه داشته باشید. بهتر است وسیله آزمایش قند خون و باتری اضافی نیز همراه داشته باشید. داروهای خوراكی، مواد خوراكی از قبیل بیسكوئیت های بدون شكر یا نان خشك، پنیر، كره بادام زمینی، آبمیوه و قرص های گلوكز از جمله مواردی است كه نباید فراموش كنید. اگر با هواپیما سفر می كنید (یا هر وسیله سفر دیگری كه باید چمدان هایتان را تحویل قسمت بار دهید) حتماً نیمی از این مواد را در كیف دستی یا كوله پشتی خود به همراه داشته باشید.
● مسائل امنیتی فرودگاه
به خاطر مسائل امنیتی در فرودگاه ها، بیمار دیابتی حتماً باید این مدارك را همراه داشته باشد:
۱) كارت شناسایی
۲) كارت هشدار دهنده بیماری دیابت
۳) توصیه نامه پزشك كه شامل اطلاعاتی درباره بیماری، داروهای مورد نیاز و لزوم همراه داشتن سرنگ در طول سفر است.
۴) نسخه همه داروهایی كه پزشك برای بیمار دیابتی تجویز كرده است.

رامین مصطفوی

منبع : روزنامه ایران