چگونه با فرزندم مدارا کنم

همه كودكان برای والدینشان عزیز و گرامی هستند و سعی در تأمین مسائل عاطفی و آماده نمودن آنان در صحنه‌های مختلف زندگی هستند و همانگونه كه اكثر قریب به اتفاق روانشناسان و جامعه شناسان معتقدند كه انسان سالم می بایست در محیطی امن و سالم و آرام زندگی كند بنابراین جهت رسیدن به این مسئله مهم نكاتی ضروری است:
۱ــ ایجاد ارتباط دوستانه و تفاهم آمیز و الدین این مسئله موجب آسایش خاطر و اطمینان فرزند می‌شود، برخوردهای صمیمانه و محترمانه والدین و مراعات حرمت و شئونات هر یك از آنها از طرف دیگری در پیدایش حسن احترام نسبت به والدین بسیار مؤثر است.
۲ــمشكلات و مسائلتان را نزد فرزندان آشكار نكنید و یكی در غیاب دیگری به انتقالد و بدگویی از طرف مقابل نپردازد.
۳ــ تفریح و ورزش والدین با كودكان و نوجوانان همیشه لذت بخش و شادی آفرین است و در عین حال فرصتی را برای فرزند ایجاد می كند تا احساسات، عواطف و مشكلات خود را مطرح كند.
۴ــ رقابت والدین برای جلب محبت كودك كار صحیحی نیست و فرزند را نسبت به طرفین بی اعتماد می كند.
۵ــ وجود رابطه صمیمانه میان والدین فرزندان باعث می شود كه آنان رازهای خود را قبل از هر كسی با والدین در میان بگذارند، برخوردهای تحكم آمیز و امر و نهی های لجاجت برانگیز و رفتارهای تحقیر آمیز باعث می شود كه فرزندان دچار مشكلات روحی و رفتارهای عمیق شوند و در انتخاب الگوی زندگی كه می بایست والدین فعالانه و قوی نقش داشته باشند، دچار ضعف ودو دلی شود و به الگوی ناپسند و نامقبول هدایت شود.
۶ــ وجود محیطی كه والدین ناسازگاری داشته باشند منجر به ایجاد حس انتقام جویی كودك و یا نوجوان از یكی از والدین یا هر دوی آنها می شود، در نتیجه امكان لغزش و خطا به میزان قابل توجهی بالا می رود.
۷ــ برخوردهای تند و ملامت بار والدین نسبت به یكدیگر و یا نسبت به فرزندان، كودك و یا نوجوان را از خانواده فراری و ناراضی می كند و یا در محیط خانواده منزوی می گردند.
۸ــ پرورش حس اعتماد به نفس یكی از هدفهای مؤثر در پیشرفت اطفال و نوجوانان می باشد و به جای پرداختن به نقاط ضعف بیشتر به نقاط مثبت و امتیازات او توجه شود.
۹ــحفظ شخصیت فرزندان را مورد توجه قرار دهیم. از بكار بردن الفاظ طعن آلود و نیشدار و سركوفت زدن و به رخ كشیدن ضعف ها و شكستهای او در حضور خود و دیگران و حتی غریبه ها برحذر باشید.
۱۰ــ برای اصلاح و معایب آنان از روشهای غیرمستقیم استفاده كنید و حتی الامكان از مورد خطاب قرار دادن مستقیم آنان خودداری كنید در این روش فرد معمولاً پیام را بدون مقاومت
می‌پذیرد.
۱۱ــ با فرزندان بالاخص نوجوانان مشورت كنید زیرا این مسئله باعث می شود كه آنها احساس كنند كه در خانواده به حساب می آیند و مورد توجه هستند و در ضمن به تدریج راه و روش فكر كردن و تصمیم گیری را به آنان بیاموزیم.
۱۲ــ عواطف و مهر و محبت خود را به فرزندان ابراز كنید ولی تعادل را حفظ كنید تا در درجه اول باعث نشود كه افرادی وابسته بار بیایند كه همواره خود را محتاج توجه و یاری ببینند و در درجه دوم لوس و پرتوقع نشوند كه از دیگران نیز این انتظارات را داشته باشند و در صورت برآورده نشدن این نیاز سرخورده و افسرده شوند.

منبع : شمیم