پدر عامل تأمین امنیت

از دید كودك پدر عامل اعتماد و اطمینان و منبع امنیت خانواده است. اگر خطری و عارضه‌ای برای طفل یا دیگر اعضای خانواده پدید آید باید به پدر پناه برد و از او حمایت خواست. اگر درگیری و نزاعی در سطح جامعه پدید آید این پدر است كه به پشتیبانی او میتوان دل را گرم داشت. با وجود او كسی جرأت ندارد به آزادی و حقوق آنها تجاوز كند و یا به جان و مال و آبروی عضوی از خانواده دست درازی كند. كودك بوسیله او خود را قدرتمند می‌یابد و به اتكای او در مواردی گردنكشی و احساس سرافرازی می‌نماید.
پدر مركز دانایی و اندیشه:
پدر نماینده دنیای خارج كودك است. مركز دانایی و آگاهی است. آنچنانكه او همه چیز را می‌داند و طفل در این تصور برای پدر احساس غلوّ دارد. او پدرش را حتی اگر بی‌سواد باشد برترین و داناترین و آگاهترین افراد می‌داند و این تصور همچنان ادامه دارد تا روزیكه او سر از درس و علم و مدرسه در آورد.
كودك گمان دارد پدر دانای همه اصول و قواعد است. می‌داند كه در هر مورد چگونه باید عمل كند و به چه صورت باید موضع گرفت. او در سن و مرحله‌ای نیست كه بین پدرش و یك پروفسور ویا یك عالم روحانی فرق بگذارد و بدین نظر از علم و دانش او دفاع می‌كند.به خاطر همین خصایص و ویژگیهای مورد تصور كودك است كه پدرش را دوست دارد. دلش می‌خواهد دائماً در كنارش باشد تاعظمت و اهمیت او را به رخ دیگران بكشد.او وجود پدر را در كنار خود آرامبخش و تسكین دهنده می‌داند و منشاء آثار خیر بسیار.

منبع : شمیم