۱۵ اردیبهشت ـ ۵ می ـ کامیونیتاریانیسم

در سال ۲۰۰۶ از پیدایش فرضیه «كامیونیتاریانیسم» ۲۶ سال گذشت كه پنجم ماه مه ۱۹۸۰ در پایان یك نشست استادان و كارشناسان علوم سیاسی اعلام شده بود.
این فرضیه، لیبرالیسم و استقلال كامل فرد در جامعه را رد می كند و استدلال می كند كه لیبرالیسم كه هر گونه فعالیت افراد را آزاد می داند نمی تواند با این وضعیت، پاسدار دمكراسی واقعی باشد كه جاه طلبی فردی مانع از تحقق آن است. به علاوه، اصحاب و پیروان این فرضیه به استناد نقائص و ضعف های انتخاباتی که در طول قرن ۲۰ در گوشه و کنار جهان انجام شدند، همچنین بی تفاوتی بسیاری از مردم نسبت به امر انتخابات و عدم مشارکت در آنها و نیز نتایج انتخابات، دمکراسی با تعاریف و صورت فعلی را «مردمسالاری» واقعی نمی دانند و با توجه به این نتایج خواهان تجدید نظر کامل در آن هستند.
اصحاب این فرضیه معتقد به اجباری شدن مشاركت مردم در دادن رای، باسواد بودن رای دهندگان (تعیین نصاب تحصیلی)، محدود بودن دوره های مقام انتخابی برای هر فرد (حد اكثر دو دوره)، راههای قانونی برای بركناری منتخب در صورتی كه به خوبی كار نكند و ... هستند.
كامیونیتاریانیست ها همچنین تاكید بر استقلال كامل رسانه ها و دور بودن آنها از دسترسی دولت، اصحاب قدرت و قدرت جویان هستند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز