چهارشنبه, ۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 24 April, 2024
مجله ویستا

عمل کافران و وظیفه پیامبر(ص)


عمل کافران و وظیفه پیامبر(ص)
كافران قریش توحید پیامبر(ص) را نپذیرفتند و خدایان ساختگی خودشان را می‌‌پرستیدند. خداوند به همین معنی تصریح می‌‌كند و خطاب به پیامبر(ص) می‌‌فرماید: كافران قریش چیزی را می‌‌پرستند كه به آنها نفع و ضرر نمی‌‌رساند و كافر علیه پروردگارش جبهه گرفته است و اما تو ای رسول خدا(ص) ما تو را نفرستادیم مگر آن‌كه بشارت دهنده و بیم‌‌رسان باشی و به مخاطبانت بگو هیچ پاداشی بر این تبلیغ از شما طلب نمیكنم مگر كسی كه بخواهد به سوی پروردگارش راهی بگیرد كه در این‌صورتخدای بزرگ به رسولش برابر بندگان ایمان آورده پاداش و منزلت عظیم عنایت میكند.
و تو ای رسول بر پروردگارت كه زنده‌ای بی‌‌مرگ است توكل كن و به ستایش، او را تسبیح كن و او به گناهان بندگانش در نپذیرفتن توحید و عمل نكردن به واجبات و ترك محرماتآگاه وكافی است.
● نشانه‌های خدای بزرگ
او خدایی است كه آسمان‌ها و زمین را و آنچه كه بین آن دو است در شش روز خلق كرد و سپس عرش را كه از بزرگ‌ترین مخلوقات الهی است سامان داد او پروردگار رحمان است پس، از او كه آگاه و باخبر است بپرس.
خداوند به عمل دیگر كافران در تمرد از انجام عبادت اشاره می‌‌كند و می‌‌فرماید هنگامی كه به آنها گفته شود به خدای رحمان سجده كنید در پاسخ می‌‌گفتند رحمان چیست؟ آیا به آنچه كه امر می‌‌كنی سجده كنیم؟! و توصیه و تذكر شما هیچ فایده‌ای بر آنها ندارد و بر آنها هیچ‌چیز جز نفرت زیاد نمی‌‌شود.
خدای بزرگ همان وجود با بركتی است كه برج‌ها را در آسمان و در آنها چراغ و مهتابی تابان قرار داد و او خدایی است كه شب و روز را برای كسی كه بخواهد یادآور او یا سپاسگزار او باشد در پی یكدیگر قرار داد.
ویژگی‌های خدای بزرگ خطاب به پیامبر برای فهم و درك انسان از عظمت واقعی خدای بزرگ در خارج ذهن است كه چنین خدایی با چنین اوصافی در جهان هست و نسبت به همه موجودات مادی و غیرمادی حاضر است و هیچ‌چیز در هیچ وجودی از او مخفی و پنهان نیست.
شاید مراد از بروج آسمان كه در تصریح قرآن آمده است برج‌های دوازده‌گانه
۱)حمل گوسفند)
۲) ثور( گاو)
۳) جوزا(دوپیكر)
۴) سرطان (خرچنگ)
۵) اسد (شیر)
۶) سنبله (گندم)
۷) میزان (ترازو)
۸) عقرب (كژدم)
۹) قوس ( كمان)
۱۰) جدی ( بز)
۱۱) دلو (سطل)
۱۲) حوت ( ماهی)
باشد.
نامگذاری این دوازده نام به برج به‌خاطر این است كه هر یك از آنها جایگاه رفیع و بلند برای ستاره و سیارات آسمانی است كه در آن موقعیت آسمانی منزل پیدا می‌كنند و آن ستاره یا سیاره ساكن آن منزل (برج) می‌‌شوند.
و اشتقاق بروج از تبرج به معنای ظهور و آشكار شدن است.در آسمان بنا به موقعیت اجرام نورانی بدان شكل‌ها ظاهر می‌‌شوند و چون اسامی پیش به هر یك از آنها برج خاصی اطلاق شده است كه در واقع موقعیتی است كه از زمین ،مطالعه ، محاسبه و ملاحظه می‌‌شود. مردم حجاز و منجمان قریش با این برج‌ها آشنا بودند و خداوند به همین جهت از واژه بروج در قرآن استفاده كرده است. حمل و عقرب برج (منزل) مریخ است ، ثور و میزان برج زهره ، جوزا و سنبله برج عطارد، قوس و حوت برج مشتری، دلو و حوت برج زحل، سرطان برج قمر و اسد برج آفتاب است.
با حركت وضعی زمین، روز و شب تشكیل می‌‌شود كه پشت سر هم در می‌‌آیند و با حركت انتقالی زمین به دور خورشید فصول چهارگانه بهار، تابستان، پاییز و زمستان شكل می‌‌گیرد و بر اساس همین حركات زمین و حركت سیارات، موقعیت‌های آسمانی نسبت به زمین تغییر می‌‌كند مثلا گفته می‌‌شود فعلا قمر در برج عقرب است در حالی كه جایگاه اصلی قمر برج سرطان است.
همه این مخلوقات آثار و نشانه‌های خدای بزرگ است تا بشر به وجود و حضور او پی ببرد و رابطه خود را با خدای خود تعریف كند.
منبع : مجله خانواده سبز


همچنین مشاهده کنید