سوگ‌ها و عزاها ، استان خوزستان

در دهه اوّل ماه محرم، روحانی در حسینیه یا مسجد محل حضور می‌یابد و در این 10 روز مراسم روضه‌خوانی برگزار می‌شود. روز دهم مراسم سینه‌زنی و تعزیه اجرا می‌شود و صاحبان تكیه‌ها غذا آماده می‌كنند و به عزاداران حسینی احسان می‌كنند. در ماه‌های محرم و صفر مرسوم است كه لباس مشكی می‌پوشند. روز دهم صفر یا پس از پایان آن یا روز اربعین، عزاداری می‌كنند و به زیارت اماكن مقدسه می‌روند. زمانی كه شخص فوت نماید، بستگان، آشنایان و دوستان جمع می‌شوند. پس از غسل و تدفین به فاتحه‌خوانی می‌پردازند. همچنین پرچم طایفه را سر در ورودی منزل متوفی نصب می‌كنند. افراد دور و نزدیك برای تسلیت به بازماندگان به منزل متوفی می‌آیند و مقداری پول یا گوسفند و گاوی بعنوان «جَرَه» به خانواده‌ متوفی می‌‌دهند. معمولاً تا مدت سه روز پذیرایی ادامه می‌یابد و عصر روز سوم، رسمیت مراسم و فاتحه‌خوانی پایان می‌یابد. شیخ یا بزرگ طایفه، شخص آرایشگر (سلمانی) را احضار می‌كند و مراسم «خاتمه‌الفاتحه» یا صورت تراشی انجام می‌گیرد. شیخ طایفه، لباس یا پارچه‌ای را تقدیم پدر یا عمو یا بزرگ خانواده او می‌كند و صاحب عزا از شیخ تشكر می‌كند. فاخته‌خوانی اهالی منزل متوفی تا یك ماه ادامه می‌یابد. مدت هفت هفته شبهای جمعه با شام از مهمانان پذیرایی می‌كنند. در بین عرب‌های خوزستان نیز مراسم سوم، هفتم، چهلم و سال نیز متداول است. همچنین در شب عید قربان اولین سال درگذشت متوفی، گوسفندی به عنوان عقیقه قربانی می‌نمایند كه این قربانی نیز بستگی به وضعیت مالی خانواده‌ متوفی دارد.