۳۰ فروردین ـ ۱۹ آوریل ـ داستان شنیدنی وارد کردن خودرو به ایران

در فروردین ۱۳۴۳ شورای وزیران دولت وقت ایران به منظور جلوگیری از افزایش بهای اتومبیل دست دوم كه بازار سیاه پیدا كرده بود و خرید« اتومبیل نو » نوبتی شده بود با تصویب آیین نامه ای كه مورد موافقت شورای عالی اقتصاد قرار گرفته بود « اتومبیل » را یك كالای ضروری اعلام داشت و ورود آن را آزاد اعلام كرد. در مورد واردات اتومبیل دست دوم تاكید شده بود كه این نوع اتومبیل باید با مسافر وارد شود و شرط شماره گذاری آن در ایران منوط بر این است كه اتومبیل از نوعی باشد كه وسائل یدكی آن در ایران یافت شود( نمایندگی فروش داشته باشد ) .
این تبصره بعدا چند بار لغو و ابقاء شد كه داستانی است شنیدنی . نخستین لغو آن در پی انتقاد روزنامه ها بود كه نوشته بودند به دولت مربوط نیست كه در آزادی عمل اتباع نسبت به اموالشان مداخله كند ؛ یك شهروند شاید بخواهد بدون انتقال ارز اتومبیل كمیابی به كشور بیاورد و یا این كه پس از نیاز به تعمیر، آن را آتش بزند. پس از مدتی تبصره دوباره ابقاء شد زیرا در مجلس ، نمایندگان گفته بودند كه ایران به قبرستان اتومبیل تبدیل شده است. بعدا معلوم نمایندگانی این حرف را زده بودند كه در شركتهای وارد كننده اتومبیل و یا مونتاژ آن سهیم بودند و دوباره تبصره لغو شد . واردات خودرو به كشور پس از تغییر نظام هم ظاهرا حل نشده است . برای مثال : مجلس پس از پایان جنگ عراق با ایران قانونی وضع كرد كه به موجب هر دارنده مدرك بالاتر از لیسانس از دانشگاههای خارج كه بخواهد به وطن بازگردد بتواند یك خودرو ــ اتومبیل خودش را ــ كه بدون انتقال ارز خریداری شده باشد به كشور وارد كند ، ولی اجرای این قانون هم كه هنوز به قوت خود باقی است و پروانه ها در دست فارغ التحصیلان مانده است پس از مدت كوتاهی متوقف شد!.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز