حدیث چیست؟

در اصطلاح دانشمندان علم حدیث، به كلامی كه حاكی از كردار یا تقریر معصوم (پیامبر صلی ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله و اهل بیت علیهم ‏السلام ) است، «حدیث» و گاه «خبر» یا «روایت» گفته می‏شود.
حدیث، به‏دلیل انتساب آن به معصوم و وحیانی بودن محتوای آن، حجت بوده و می‌تواند مبنای عمل قرار گیرد.
قرآن كریم، به مثابه قانون اساسی اسلام، بیشتر كلیات را بیان كرده و تبیین تفاصیل و جزئیات را به روایات واگذار كرده است؛ از این‏رو روایات، پس از قرآن، مهم‏ترین منبع شناخت دین به شمار می‏آید. بدین جهت، مسلمانان به فراگیری، ثبت و تدوین احادیث، به‏رغم برخی فراز و نشیبها، توجه كرده و مجموعه‏های حدیثی را شامل هزاران روایت در تمام موضوعات مورد نیاز دین‏داران، فراهم آوردند. پس از آن، دانشهای رجال، تاریخ حدیث، مصطلحات حدیث، فقه الحدیث و... برای حفظ، نشر، فهم و تبیین میراث روایی پدید آمد.
تدوین هزاران اثر حدیثی نشان می‏دهد كه مسلمانان، از آغاز تاكنون، پس از قرآن، بیشتر به حدیث توجه كرده‏ اند. در دوران معاصر نیز اندیشمندان مسلمان با نگاهی دوباره به میراث روایی، كوشش گسترده‏ای را برای بهره جستن هر چه بیشتر از این منبع عظیم آغاز كردند و با تأسیس دانشگاهها، مراكز تحقیقاتی حدیثی و... در این راه گامهای مؤثری برداشتند.

برگرفته از : صد و ده نكته حدیثی ؛‌ دار الحدیث

منبع : تبیان