فیروزآباد ، استان‌ فارس

فیروزآباد كنونی را در عهد باستان «اردشیر كوره» و «شهر گور» می‌نامیدند. كه معرب آن «جور» است. این شهر در عهد شاهنشاهی ساسانی و در سده‌های نخستین اسلام، مركز كوره اردشیر و یكی از پنج ناحیه معروف پارس بود. بنای این شهر را، به عهد اردشیر، بنیادگذار شاهنشاهی ساسانی نیز نسبت داده‌اند. گفته می‌شود نام كنونی این شهر از نام «فیروز» نیای انوشیروان گرفته شده است. وی در زمان خود بناهایی در فیروزآباد احداث كرده بود. در گذشته، راه شیراز به بندر باستانی سیراف از همین شهر می‌گذشت.
فیروزآباد پس از جلگه مرودشت،‌ استخر و بیشاپور كازرون، از نقاط باستانی فارس و كشور ایران است كه آثار و نقوش بر جای مانده از دوران گذشته در آن، از آثار گران‌بهای ادوار باستانی ایران محسوب می‌شوند.
‌ آثار تاریخی بسیار مهمی از اردشیر بابكان و فرزندش شاپور اول در نزدیكی این شهر وجود دارد كه برخی از آن‌ها همطراز با آثار تخت‌‌جمشید ارزیابی شده‌اند.