قانون

این ساز به شكل ذوزنقه قائم الزاویه است. بلند ترین ضلع (كمی بیشتر از یكمتر)،نزدیك به نوازنده و كوتاهترین ان، موازی با ضلع قبلی، دور از او قرار می گیرد . ضلع سمت راست(به طول تقریبی ۴۰ سانتیمتر) قائم به هر دو ضلع موازی پیشگفته است و ضلع سمت چپ، اضلاع موازی را به طور مورب قطع می كند. سمت راست ساز حفره ای به شكل مربع مستطیل به ابعاد تقریبی ۱۵x۴۰ سانتیمتر قرار گرفته و روی ان را پوستی یك یا چند تكه ای كشیده اند و خركی نسبتا كم ارتفاع ولی دراز ، با چند پایه در نقاط برابر طی طول پوست،روی آن تكیه كرده است.
تعداد اصوات قانون ۲۶ است و هر صوت توسط سه سیم همكوك حاصل می شود. سیم ها در كنار راست ساز تثبیت شده، پس از عبور از روی خرك و طی طول ساز. هر سه سیم از میان دستگاه مخصوصی كه جهت كوك موقت،(یا زیر و بم كردن صوت سیم ها تا حد یك پرده و نیم)،تعبیه شده، عبور و هر سیم به گوشی مخصوص كوك اصلی می رسد، به كمك دستگاه مخصوص كوك موقت، كه در قانون های مصری تغییر كوك بسیار سریع و راحت انجام می گیرد، می توان تمام صداهای كروماتیك مخصوص موسیقی شرق وموسیقی ایرانی را از ساز حاصل كرد. نت نویسی قانون، امروزه معمولا بر روی دو حامل(پایینی با كلید«فا» برای دست چپ و بالایی با كلید« سل» برای دست راست) عمل می شود و وسعت صدای قانون از این قرار است:
مضراب ساز عبارتست از« انگشتانه» ای كه به انگشتان اشاره هر دو دست میكنند. تیغه ای از جنس شاخ،مانند ناخن به انگشتانه ها الصاق شده كه نوازنده قانون به وسیله آن به سیم های ساز زخمه می زند

منبع : خانه اقوام ایرانی