مایکل کین

موریک جوزف مایکل وایت (مایکل کین) ۱۴ مارچ ۱۹۳۹ در لندن به دنیا آمد. پدرش در بازار ماهی فروش ها باربری می کرد. مایکل در ۱۵ سالگی مدرسه را رها کرد و به کارگری مشغول شد.
سپس به ارتش پیوست و به کره رفت. بعد از بازگشت به کشور، به عنوان دستیار مدیر صحنه کارش را در تئاتر آغاز کرد. در این زمان نام خانوادگی خود را به توصیه رئیسش به (کین) تغییر داد.
او در سال های بعد در بیش از صد درام تلویزیونی ایفای نقش کرد. بعد دوباره به تئاتر رفت و توانست به عنوان هنرپیشه ذخیره پیتر اوتول در نمایش دراز و کوتاه حضور یابد. او در سال ۱۹۶۴ با بازی در فیلم (زولو) توجه جهانی را به هنرش جلب کرد و پس از آن نقش های مهم در انتظار کین بودند.
موفقیت مایکل کین با ایفای نقش هری پالمر در (پرونده ایبکرس) و الفی در سال ۱۹۶۶ او را به بازیگری درجه یک بدل کرد. او با لهجه عجیب و عینک مخصوص و ایفای چهره ای متعلق به آدم های متوسط جامعه توانست نوع جدیدی از بازیگری را در میان هنرپیشه های انگلیسی رواج دهد. کین با بازی در فیلم های «حرکت اول» و «تشییع جنازه در برلین» (۱۹۶۶)، «بازی کثیف» (۱۹۶۸)، «قهرمانی دیرهنگام» (۱۹۷۰) و «کارتر را بگیرید» (۱۹۷۱) به شهرت فراوانی دست یافت. مایکل کین دو بار اسکار گرفت. یک بار برای بازی در فیلم «هانا و خواهرانش» (۱۹۸۷) و بار دیگر برای ایفای نقش در فیلم «قوانین خانه سیدر» (۲۰۰۰). در سال ۲۰۰۳ نیز نامزد دریافت اسکار برای بازی در فیلم «آمریکایی آرام» شد.

منبع : روزنامه کارگزاران