۷ اسفند ـ ۲۶ فوریه ـ انتشار مانیفست کمونیست

۲۶ فوریه سال ۱۸۴۸ روزی است كه كارل ماركس و همفكرش فردریك انگلس « مانیفست كمونیست » را كه به نظر آنان نسخه درمان دردهای بشر است برپایه تامین برابری كامل اقتصادی ــ اجتماعی انسانها منتشر كردند كه برای رسیدن به آن هدف ، مالكیت خصوصی اراضی و وسائل تولید ( سرمایه ) باید لغو ، آموزش و پرورش ودرمان رایگان و برابر، و بازنشستگی به همه مردم تعمیم داده شود و هرگونه تبعیض و نیز ترس از بیكاری از میان برود و .... ماركس و انگلس پیشنهاد لغو رسم ارث بردن اموالی را كه شكل سرمایه دارد داده اند.
این دو اندیشمند توصیه كرده اند كه برنامه ریزی اقتصادی كلان در دست جامعه ( دولت ) باید باشد. در فرضیه كمونیسم هر گونه اسثتمار و تبعیض مطلقا مردود است و رفع تفاوت رفاه میان شهر نشین و روستا نشین را با ادغام وهمسو ساختن توسعه كشاورزی و صنعت تاكید می كند. كار كردن نوجوانان را غیر انسانی می داند و تاكیذ بر تحصیل و كسب دانش و فن برای نوجوانان دارد و ....
ماركس برای متمایز ساختن سوسیالیسم خود از فرضیه های مشابه ، آن را سوسیالیسم بر پایه مطالعات علمی و ادامه تحولات تاریخ اعلام داشته و به همین سبب به سوسیالیسم علمی معروف شده است. ماركس سوسیالیسم را جانشین منطقی كاپیتالیسم می داند كه خروج آن از صحنه ( به زعم ماركس ؛ نابودی اش ) اجتناب ناپدیر است .
ماركس نابودی كاپیتالیسم را نتیجه جدال لاینقطع طبقاتی پیش بینی می كند كه خود كاپیتالیسم(سرمایه داری ) طبقات اجتماعی را به وجود می آورد و سرمایه دار را برتر می سازد. ماركس كاپیتالیسم را گرفتار تضاد از درون می بیند كه این تضاد نابودی آن را تسریع می كند. وی اشاره دارد كه هرچه شكاف( جدایی ) میان دارا و نادار بیشتر شود جدال طبقاتی شدیدتر و انقلاب نزدیكتر می شود. به باور ماركس، این جدال طبقاتی به پیروزی طبقه زحمتكش خواهد انجامید كه زحمت و رنج این طبقه است كه تولید ثروت می كند و در نطام كاپیتالیستی، این طبقه زحمتكش( كارگر ) كمترین سهم را از این ثروت می برد ، واین ثروت است كه میان انسانها كه مساوی به دنیا می آیند فاصله می اندازد . هرچه سطح فهم وآگاهیهای اعضای طبقه زحمتكش كه اكثریت جامعه را تشكیل می دهند افزایش یابد تحمل كاپیتالیسم كمتر و انفجار اجتماعی نزدیكتر می شود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز