سه شنبه, ۲۹ اسفند, ۱۴۰۲ / 19 March, 2024
مجله ویستا
خانه مناف زاده محله رحمانیه – اردبیل
خانهی منافزاده تنها اثر مسكونی اردبیل میباشد كه به صورت كوشك طراحی گردیده است. این بنا تحت تاثیر روند رایج در اواخر دوران قاجار و در زمان پهلوی اول (۱۳۰۸ هجری شمسی) ساخته شده، از لحاظ كاربری هنوز از شرایط قابل استفاده برخوردار است.
مهمترین نكته در حفاظت از بناهای اینچنینی، احیاء آنهاست. احیاء در واقع دمیدن روح به بنا و زنده كردن مجدد آن است. اگر یك بنای ارزشمند یا نسبتاً ارزشمند تاریخی بهطور كامل و اصولی مرمت شود اما مورد استفاده قرار نگیرد، یا بهتر بگوییم كاربری مناسب نداشته باشد، مرمت آن فایدهای نخواهد داشت. این سؤال كه كاربری مناسب برای یك بنای احیا شده چیست و اینكه چگونه میتوان یك اثر معماری را كه بر اساس نیازهای گذشته ساخته شده، با نیازهای امروز منطبق كرد، دایرهی وسیعی از سؤالات مرتبط را ایجاد مینماید كه نوعاً محتاج به عملیات تحقیقاتی در خور میباشد.
وجود رشتهی مرمت ابنیه در دانشگاه سوره اردبیل موجب گردیده كه زمینه های تحقیقاتی در عرصهی میراث فرهنگی این استان در حوزهی دانشجویی از طراوت خاصی برخوردار باشد؛ در این راستا برنامهی پیشنهادی برای مرمت این بنا برای تبدیل آن به موزهی هنر معاصر استان به عنوان طرح پایان نامه ای در دست تهیه میباشد. با توجه به نبودن فضای مشابه نمایشگاهی و فرهنگی در نوع موزههای هنری معاصر در اردبیل از یك سو و شرایط منحصر به فرد این بنا، در مجموع به نظر میرسد این طرح در نهایت، در صورت اجرا، طرحی موفق باشد.
با نگاهی به بناهایی كه پیش از این مورد احیا قرار گرفتهاند در مییابیم كه در بیشتر موارد سعی شده است كه كاربریها نیز حالت سنتی داشته باشد؛ برای مثال یك حمام قدیمی، سفره خانه سنتی شده است. فقط در موارد اندكی این طرحها با دیدگاههای جدید پیشنهاد شدهاند. در این مورد میتوان به موزه هنرهای معاصر اصفهان اشاره نمود كه البته این مورد نیز متأسفانه طراحی خاصی كه نشاندهنده موزه هنرهای معاصر بودن آن باشد وجود نداشته، فقط نام طرح عنوان معاصر را یدك میكشد. در انتها باید این نكته ذكر شود كه آنچه در یك طرح احیا بیش از هر چیز اهمیت دارد جسارت طراح در ایجاد تغییرات، با توجه به كاربری جدید، بدون خدشه در ویژگی های هویتی ـ تاریخی یك بنا است.
منبع : سوره مهر
همچنین مشاهده کنید