خواب کودک

فرزند شما چقدر می‌خوابد؟
خواب یکی از ضروریات اولیه حیاتی است. بسیاری از نارسائی‌های خواب ممکن است ناشی از توقعات غیر واقعی والدین باشد. در واقع عدم آگاهی از میزان خواب مورد نیاز کودک در سنین مختلف می‌تواند باعث ایجاد نگرانی بی‌مورد والدین درباره سلامت کودکانشان شود.
کودکان نوزاد اکثر ساعات روز را در خواب به‌سر می‌برند. در حدود ۳ سالگی خواب بعدازظهر را ترک می‌کنند. بچه‌های باهوش‌تر بیشتر، معمولاً کمتر از بچه‌های کم‌هوش متمایل به خوابیدن هستند.
بچه‌ها تنها بعد از ۹ ماهگی می‌توانند به‌طور خودمختار در مقابل خواب مقاومت کنند. بین ۹ تا ۲۱ ماهگی معمولاً خواب با حرکات سر و دست و غلتیدن و... همراه است. کودکان ۲ تا ۳ ساله اغلب مشکلاتی در بیدار شدن نشان می‌دهند، به‌خصوص اگر برای آغاز خوابیدن مقاومت کنند.
عوامل مؤثر در خواب عادی و طبیعی:
سن: نوزادان، معمولاً بدون اینکه آشفته شوند، در سر وصداهای عادی منزل می‌خوابند ولی از چهار ماهگی به بعد این صداها می‌توانند او را بیدار کنند.
جنسیت: معمولاً پسرها در شرایط عدم آسایش بهتر از دخترها به خواب می‌روند. البته بعضی کودکان بدون در نظر گرفتن جنسیت در محیط‌های پر سروصدا بهتر از همسالان خود می‌خوابند.
عوامل محیطی: در چهار هفته اول اغلب کودکان دو بار در شب به‌منظور تغذیه بیدار می‌شوند، اما حدوداً در ده هفتگی، تغذیه شبانه کاهش می‌یابد. بعد از این سنین کودکان فقط به‌خاطر عوامل دیگری بیدار می‌شوند. مثلاً به‌خاطر تشنگی ناشی از هوای گرم، شکم درد، خارش یا پیچیدن ملحفه دور گردن و درد مخصوص دندان درآوردن.
حضور دیگران: حضور والدین و کودک در یک اطاق می‌تواند بر خواب کودک اثر داشته باشد. سرفه‌ها، خروپف و مباحثات والدین می‌تواند کودک را از خواب بیدار کند.
کابوس‌ها: در شش ماهگی ممکن است کودک ناگهان با جیغ و فریاد از خواب بیدار شود که احتمالاً ناشی از دیدن کابوس است. البته حضور فوری والدین به سرعت او را آرام می‌کند.
تخلیه مثانه: در سنین ۲ تا ۳ سالگی، بچه‌ها به‌طور طبیعی تخلیه مثانه را انجام می‌دهند، بنابراین مثانه پر آن‌ها را بیدار می‌کند.
والدین شاغل: در مواردی که پدر و مادر هر دو در خارج از منزل کار می‌کنند، باید به اندازه کافی به کودک توجه و علاقه نشان داد تا احساس امنیت بیشتری کسب کند که این خود در خوابیدن به‌موقع و کافی کودک‌مان مؤثر است. یک کودک نباید احساس کند که قرار دادن او در رختخواب وسیله‌ای است برای فرار والدین از او برای رسیدن به کارهای خارج از منزل. چنانچه او احساس کند که از دایره خانواده کنار گذاشته شده دچار رنجش و خشم خواهد شد.
چند توصیه به‌منظور پیشگیری از مشکلات مربوط به خواب:
۱. یک روش که پیش از به‌ خواب رفتن بسیار مهم است، حضور یکی از والدین در کنار کودک خردسال است که با خواندن داستان و یا حرف زدن صورت می‌گیرد.
معمولاً این روش در ایجاد خواب مناسب در کودک بسیار مؤثر است. اگر کودک از استحمام لذت می‌برد می‌توان از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای کسب یک خواب خوب استفاده کرد.
در ضمن والدین نباید بیش از اندازه در مورد زمان ثابت خواب کودک خود عدم انعطاف نشان دهند. اجبار بیش از اندازه کودک در خوابیدن رأس ساعات مشخص می‌تواند منجر به مشکلاتی شود. تکان دادن همراه با لالائی و یا آوازهای ملایم برای خوابانیدن کودک بی‌ضرر است. اما باید توجه داشت که این مسئله به صورت عادت در نیاید.
۲. اگر کودک شما مدت زیادی است که از نوعی مشکل خواب مثل بی‌خوابی، کابوس‌ها و یا خواب‌گردی و... رنج می‌برد باید بلافاصله با یک متخصص مشورت کنید.