شان نزول سوره همزه

۱) وَیْلٌ لِكُلِّ هُمَزَهٍٔ لُمَزَهٍٔ.
۲) الَّذِی جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ.
۳) یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ.
۴) كَلاَّ لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَهِٔ.
۵) وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَهُٔ.
۶) نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَهُٔ.
۷) الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَهٔ.ِ
۸) إِنَّها عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَهٌٔ.
۹) فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍٔ.
□□□
۱) وای بر هر بدگوی عیبجویی‏،
۲) كه مالی گرد آورد و برشمردش‏.
۳) پندارد كه مالش او را جاوید كرده‏،
۴) ولی نه‏! قطعاً در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد.
۵) و تو چه دانی كه آن آتش خردكننده چیست‏؟
۶) آتش افروخته خدا[یی‏] است‏.
۷) [آتشی‏] كه به دلها می‏رسد.
۸و۹) و [آتشی كه‏] در ستونهایی دراز، آنان را در میان فرا می‏گیرد.
□□□
خداوند در این سوره كسانی را كه مغرور به ثروت خود شدند و عادت به بدگویی و عیب جویی و هتك حرمت دیگران با اشاره چشم و سایر اعضاء داشتند ملامت نموده. بعضی این اعمال را به ولیدبن مغیره نسبت داده‌اند كه با پیغمبر می‌نمود و در پشت سر ایشان غیبت می‌كرد و پیش روی ایشان لعن و استهزاء می‌نمود.

منبع : به‌سوی نور