زندگی نامه کمال الملک

محمد غفاری فرزند میرزا بزرگ به سال ۱۲۲۴ شمسی در یکی از قراء کاشان متولد شد. خانواده او مخصوصاً عمویش صنیع الملک از نقاشان زبردست بود که با او به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون به تحصیل پرداخت و در ضمن نقاشی هم می کرد که تابلوهای اوتوجه ناصرالدین شاه را جلب کرده و او را به دربار برد و لقب ( کمال الملک ) را به او داد.
نخستین تابلوی او بعد از گرفتن این لقب ( تابلوی تالار آیینه ) می باشد که از شاهکارهای اوست. مدتی هم معلم نقاشی شاه بود و لقب ( نقاش باشی ) را داشت.
کمال الملک در دربار ناصرالدین شاه خیلی تقرب یافت و برای هر تابلویی شاه به او مقدار زیادی اشرفی می داد. همچنین نشان و مدال و کمربند و شمشیربند مرصع و انگشتر الماس به او اعطاء شد.
وقتی کمال الملک مشغول کشیدن تابلوی تالار آینه بود خبردار شد که مقداری از طلاهای تخت طاووس سرقت شده که حسودان آن را به کمال الملک نسبت دادند ولی بعداً سرایدار اقرار به دزدی می کند و از شر تحریکات حسودان نجات می یابد.
کمال الملک مدت ۵ سال به اروپا رفت و در موزه های ( لوور ) و ( ورسای ) از روی تابلوهای رامبراند و دیگران تابلوهای پر ارزشی تهیه کرد که همه در موزه های سلطنتی و کتابخانه مجلس نگاهداری می شود. کمال الملک با خواهر مفتاح الملک ازدواج کرد و دارای یک دختر و سه پسر شد. برادرش ابوتراب خان هم نقاش بود که خود را مسموم کرد و کشت و دو دخترش را به کمال الملک سپرد.
کمال الملک در زمان مظفرالدین شاه و محمدعلیشاه از دربار ناراضی شد. در زمان رئیس الوزرایی سردار سپه مدرسه صنایع مستظرفه به نام کمال الملک تاًسیس و تابلوهای او در آنجا جمع آوری و حفظ شد.
کمال الملک در سال ۱۳۰۶ تقاضای بازنشستگی کرد و به حسین آباد در نیشابور رفت و در ملک شخصی خود زندگی می کرد که بعضی از مستشرقین از او در آن ده دیدن کرده اند. بر اثر پرتاپ سنگی یک چشم او نابینا شد و در ر۲۷ مرداد ماه ۱۳۱۹ در سن ۹۵ سالگی در نیشابور در گذشت و جنازه اش را در مقبره شیخ عطار نیشابوری به خاک سپردند.

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان