۱۸ دی ـ ۸ ژانویه ـ روزی که مظفرالدین شاه قاجار درگذشت

مظفرالدین شاه قاجار هجدهم دیماه سال ۱۲۸۵ خورشیدی و ده روز پس از امضای نظام نامه مشروطیت (قانون اساسی كه عمدتا از قانون اساسی بلژیك ترجمه شده بود) در ۵۴ سالگی ظاهرا از بیماری سل درگذشت و ده روز بعد پسرش محمدعلی میرزا تاجگذاری كرد و شاه شد؛ بدون این كه از نمایندگان مجلس شورای ملی برای شركت در این مراسم دعوت بعمل آورد.
مظفرالدین شاه كه مانند پدرش و عمدتا با استقراض پول با بهره سنگین از بیگانه (روسیه و انگلستان) سه بار (در سالهای ۱۹۰۰، ۱۹۰۲ و ۱۹۰۰۵) به سفر اروپا رفته بود! دارای شش پسر و ۱۸ دختر بود. وی پس از قتل پدرش ناصرالدین شاه به دست میرزا رضای كرمانی در سال ۱۸۹۶ میلادی به شاهی رسیده بود. وی ۳۵ سال ولیعهد بود و در تبریز می زیست و در نتیجه به دور از بازی های سیاسی تهران و كسب تجربه. در زمان سلطنت او نیز كه مردی كارآمد نبود مقامات كشوری و لشكری همان ها و از همان خانواده های انگشت شمار بودند كه در زمان ناصرالدین شاه و پدر او محمد شاه بركرسی ریاست می نشستند؛ واجد شرایط لازم برای مدیریت سازمانهای عمومی نبودند، دلواپسی برای مردم و كشور نداشتند، دارای حرمسرا و املاك شخصی و تشریفات بودند و بیشتر وقت خود صرف آن امور و رقابت و دشمنی با یكدیگر می كردند، دارای خصلتی خود خواه و مستبد بودند، امتیاز طبقاتی و داشتن مقام و منزلت را یك حق طبیعی برای خود می پنداشتند، زیر نفوذ دولتهای استعمارگر وقت قرار داشتند و مرعوب آنها بودند، و به همین دلایل وضعیت كشور - در جهانی كه چهار نعل به پیش می رفت همیشه درحالت پس رفتن بود. قرارداد انحصار نفت «دارسی» برای مدت ۶۰ سال در زمان مظفرالدین شاه امضا شد كه نفت ما بعدا دربست در اختیار انگلستان قرار گرفت.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز