پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

چقدر می‌توان شهرها را توسعه داد؟


چقدر می‌توان شهرها را توسعه داد؟
یكی از بزرگ‌ترین مشكلات دنیای مدرن، رشد ابرشهرها است. این رشد بیش از حد اغلب به شهرهایی اطلاق می‌شود كه بالغ بر ۱۰ میلیون جمعیت دارند.
اولین شهری كه تبدیل به یك ابرشهر شد، «نیویورك» بود. این شهر در دهه ۱۹۴۰، تبدیل به ابرشهر شد،‌ اما از آن زمان تاكنون،‌ حدود ۲۰ ابرشهر در دنیا به‌وجود آمدند كه سه تای آن‌ها در هند و دو تای دیگر در چین قرار دارند.
به نظر می‌رسد محدودیت خاصی برای رشد شهرها با یك مركزیت وجود دارد. برای مثال، در سال‌های اخیر، جمعیت ابرشهرها تا ۱۰،‌۱۲ و ۱۵ میلیون نفر نیز رشد كرده است.
مردم و تجارت با هم عجین شده و از این طریق،‌ثروت هنگفتی وارد این شهرها شده و بیشتر شهرها بازسازی شده‌اند اما خلاف انتظار، رشد سریع ابرشهرها، ناگهان ایستاده است.
«مكزیكوسیتی»، نمونه‌ای از این شهرهاست. در اواسط دهه ۱۹۸۰، جمعیت این شهر به ۱۶ میلیون نفر رسید و پیش‌بینی می‌شد كه تا سال ۲۰۰۰ این جمعیت دو برابر شود اما جمعیت مكزیكو، ‌۱۸ میلیون نفر مانده و افزایش بیشتری نداشته است.
به همین ترتیب، روزی انتظار می‌رفت كه جمعیت كلكته به ۴۰میلیون نفر برسد، ‌اما جمعیت این شهر نیز در ۱۳ میلیون ثابت مانده است. هم‌چنین، جمعیت «سائوپائولو»ی برزیل نیز از ۱۸ میلیون بیشتر نشده است.
پدیده جدیدی در حال وقوع است. مجمع‌الجزایر شهری جانشین ابرشهرها می‌شود. پروفسور «هربرت گیراردت»، از دانشگاه محیط زیست لندن معتقد است كه این جانشینی به علت ارزانی ارتباطات، وجود شبكه‌های حمل و نقل وسیع و تغییر فرهنگ كار و زندگی در مجمع‌الجزایر است. او می‌گوید كه این مجمع‌الجزایر، بزرگ‌ترین بناهای ساخت بشر تاكنون بوده‌اند.
برای مثال، با روند معمول رشد جمعیت در لندن، ‌تا امروز می‌بایست جمعیت این شهر به نقطه اوج خود می‌رسید،‌ اما در سال‌های اخیر، قسمت بزرگی از این جمعیت، به سمت نواحی شهری اطراف انگلیس و به‌خصوص به قسمت جنوب شرقی این كشور مهاجرت كرده‌اند.
در مكزیكوسیتی، مردم به نواحی شهری «تولاكا» و «كورناواكا»، در كلكته به سمت غرب بنگال، در هنگ‌كنگ به سمت دلتای رودخانه «پرل» و از توكیو به «اوساكا» رفته‌اند و همان‌طور كه گفته شد، توكیو بزرگ‌ترین و متراكم‌ترین ابرشهر دنیا بوده است.
در یك سفر ۲۰۰كیلومتری از شانگ‌های به سمت غرب از كنار رودخانه «یانگتز» به شهر «ناجینگ» می‌رسیم. یكی از شهرهای ساخته شده در این مسیر،‌ «سوژو» است كه در مدت ۱۵ سال مانند سنگاپور ساخته شد و در حال حاضر پنج میلیون نفر جمعیت دارد.
در سال ۲۰۱۰، در قسمت جنوب غربی شانگهای، در فاصله ۱۷۰كیلومتری، شهر «هانگزو» قرار خواهدداشت، ‌كه این مسیر را می‌توان با قطارهای سریع‌السیر در ۲۷ دقیقه طی كرد. در حال حاضر دلتای یانگتز، سریع‌ترین آهنگ رشد و توسعه را در مناطق شهری جهان به خود گرفته است.
منبع : همشهری


همچنین مشاهده کنید