برگی از تاریخ (۲۲ دی)

● شهادت میثم تمار از یاران مخلص امام علی(ع) در کوفه (۶۰ ق)
میثم تمار ابتدا غلام بود و توسط حضرت علی(ع) خریداری و آزاد شد. امام او را بسیار دوست داشت و احترام زیادی برایش قائل بود و میثم نیز متقابلاً علاقه شدیدی به حضرت داشت. میثم را به خاطر آن که خرما فروش بود تمار می گفتند. امام علی(ع) سالها قبل از شهادت میثم، او را از چگونی شهادتش آگاه کرده بود. او قبل از شهادت به همگان گفته بود که مولایش امام علی(ع) طرز شهادت او را به وی گفته است. حکام جور قصد داشتند به نحوی غیر از آن چه که امام فرموده بود میثم را به شهادت برسانند ولی سرانجام طبق پیش بینی امام علی(ع) زبان گویای او را بریدند و بدنش را به نخلی کوتاه آویختند. این دوستدار آل علی(ع) به جرم حمایت آشکار از اهل بیت رسول اکرم(ص) و دوستی با آنها، توسط عبیدالله ابن زیاد حاکم کوفه به طرزی فجیع به شهادت رسید.
● درگذشت عارف نامدار خواجه عبدالله انصاری معروف به پیرهرات (۴۸۱ ق)
ابواسماعیل خواجه عبدالله بن محمدبن علی هروی معروف به پیر هرات و شیخ الاسلام، محدث، عارف، فقیه، شاعر و از اعقاب ابوایوب انصاری از صحابه پیامبر(ص)، در هرات به دنیا آمد. از کودکی هوش و استعداد وی مورد تعجب بود و در نوجوانی شعر می سرود. در تصوف، ازشیخ ابوالحسن خرقانی تعلیم گرفت و جانشین وی شد. خواجه در فقه، روش احمدبن حنبل را داشت و در حدیث، توانا و صاحب اطلاعات بسیار بود و در هرات تعلیم و ارشاد میکرد. از آثارش طبقات صوفیه، از آثار بسیار معتبر فارسی و تقریبا مشهورترین کتاب اوست. مناجات نامه، کنزالسالکین، زادالعارفین، قلندرنامه و تفسیر قرآن نیز از اوست.

منبع : عرفان