۵ دی ـ ۲۶ دسامبر ـ نظر مائو در باره انقلاب، دمکراسی و میهندوستی

۲۶ دسامبر زاد روز مائوتسه تونگ بنیاد گذار جمهوری خلق چین و فرضیه پرداز یك سوسیالیسم ویژه به نام « مائوئیسم » است كه در سال ۱۸۹۳ در روستای « شائوشان » ایالت « هونان » چین در یك خانواده كشاورز به دنیا آمد و تا تاسیس حزب كمونیست چین در سال ۱۹۲۱ مدتی آموزگار ، مدیر مدرسه و كتابدار بود. مائو از زمانی مبارزه خود را آغاز كرد كه مشاهده كرد همان هایی كه در دوران حكومت سلطنتی چین ، به نام اشراف و ارباب بر مردم آقایی می كردند پس از استقرار نظام جمهوری لباس عوض كرده و به نام ناسیونالیست و شدیدتر از سابق به همان آقایی و استثمار ادامه می دهند.
مائو در كتاب خود درباره انقلاب گفته است : انقلاب میهمانی شام ، نوشتن مقاله ، كشیدن نقاشی و یك تفریح نیست ؛ انقلاب طغیان و توفانی است برای ریشه كن كردن یك نظام و بركنار كردن یك طبقه.
مائو در كتاب خود ( ص ۱۶۲ ) در باره دمكراسی گفته است : دمكراسی سیاسی از دمكراسی اقتصادی نمی تواند جدا باشد كه بدون دمكراسی اقتصادی و تامین رفاه و برابری مردم از این لحاظ ، دمكراسی سیاسی به پشیزی هم نمی ارزد. در همین صفحه ضمن تاكید بر آموزش عمومی (همگان ) نوشته است كه تا مردم معانی و مفاهیم را درك نكنند با زندگی دمكراتیك و اهمیت آن آشنا نخواهند شد.
در صفحه ۱۶۳ كتاب خود مائو نوشته است كه خودگرایی، و ادامه فرهنگ « فقط خودم » باعث شكست هر انقلاب می شود و دمكراسی بدون درك و مشاركت آگاهانه مردم به بی انضباطی ، مخصوصا در فرهنگ و اخلاقیات منجر می شود .
مائو در صفحه ۱۷۵ كتابش در بحث ناسیونالیسم و انترناسیونالیسم تاكید بر وطندوستی كرده و نوشته است كه هر چینی باید در درجه اول یك میهندوست واقعی باشد و از فرهنگ ، رسوم و هر وجب سرزمین پدری خود دفاع كند، زیرا كه تا امپریالیسم و كاپیتالیسم ( زور و استثمار ) وجود دارد خطر تجاوز هم وجود خواهد داشت . چین باید به قدری نیرومند شود كه نه تنها از خود، بلكه از سایر ملل تحت ستم و در معرض تهدید بتواند دفاع كند.
یك فصل تمام از كتاب مائو در باره لزوم نظم و انضباط ، و بی طرفی و سرعت عمل سیستم قضایی دادگاههای خلق است . مائو ۲۷ سال بر چین حكومت كرد و پدر این پرجمعیترین كشور جهان بشمار می رود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز