جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

قلعه ای در ارتفاعات کلیبر


قلعه ای در ارتفاعات کلیبر
بذ یا قلعه جمهور معروف به قلعه بابك در ارتفاعات شهرستان زیبا و توریستی كلیبر و در بلنداهای باختری شعبه ای از رود بزرگ ارس قرار دارد.كلیبر خود یكی از شهرستان های آذربایجان شرقی است كه به علت واقع شدن در ناحیه كوهستانی و وجود درختان زیاد و آب روان ناشی از چشمه سارهای كوهستانی، بسیار زیباست. بنای جمهور مركب از قلعه و دژی است بر فراز قله كوهستانی، با كمابیش ۲۳۰۰ تا ۲۷۰۰ متر بلندا از سطح دریا و اطراف قلعه را دره های ژرفی با عمق ۴۰۰ تا ۶۰۰ متر فرا گرفته است و تنها از یك سو راهی باریك و سخت برای دسترسی به این قلعه وجود دارد.راه كلیبر به قلعه با این كه از ۳ كیلومتر تجاوز نمی كند، ولی بسیار دشوار است و به هنگام گذر، باید از گردنه هاو گذرهای خطرناكی عبور كرد. راه ورود به قلعه گذری است از سنگ های منظم طبیعی كه راه عبور یك نفر است، معبر در فاصله ۲۰۰ متری دروازه قلعه و در برابر آن قرار دارد.
دو برج در طرفین دروازه قرار دارد كه جایگاه دژبانان بود. یكی مخروطی و دیگری مدور از سنگ های تراشیده با ملاط ساروج كه در بلندی آنها، دژبانان به تمام جوانب قلعه اشراف دارند.برای ورود به قصر قلعه، از راهی باریك تا كمابیش یكصد متر ارتفاع از صخره باید صعود كرد. در چهار سوی بنا، چهار برج دیده بانی به صورت نیمه استوانه ساخته شده است كه جایگاه دژبانان و دیده بانان بود كه هر جنبنده ای را تا كیلومترها از فراز دره هاو كوهپایه ها زیر نظر می داشتند. برای نفوذ به داخل، تنها راه ورود، دروازه اصلی است و از كوهستان امكان وارد شدن به قلعه وجود ندارد.
بر اساس این نوشته، با گذر از دروازه ورودی و پشت سر گذاشتن بارو، جهت رسیدن به دژ اصلی، باید از گذرگاهی باریك كه حدود ۱۰۰ متر فراز را به همراه دارد گذشت تا به داخل ورودی قلعه رسید. مسیری سخت كه از یك سو به دره است با جنگل های تنگ و ژرفایی حدود ۴۰۰ متر كه به تیغه و دیواره تا قعر دره ادامه دارد. پس از صعود، برای ورود به دژ اصلی از مدخلی دیگر با پلكان هایی نامنظم بایدگذشت. بنای دژ دو طبقه و و در پاره ای از نقاط سه طبقه است. در طرفین مدخل دو ستون مشخص است كه پس از تالار اصلی است كه ۷ اتاق در اطراف آن قرار دارند كه به تالار مركزی راه دارند. در قسمت شرقی دژ تاسیسات مركبی از اتاق و آب انبارها ساخته شده است.
محوطه داخلی آن به وسیله نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گردیده بود كه به هنگام زمستان از آب و برف پر می شد و آب مورد نیاز دژنشینان را تامین می كرد.در سمت شمال غربی دژ، پله هایی سرتاسری وجود دارد، كه اكنون ویران شده است و بخش هایی از آن از خاك بیرون مانده است و تنها راه صعود به بخش های مرتفع تر بناست كه محوطه وسیعی است و احتمالا جایگاه سربازان بوده كه از آنجا به همه چیز و همه جا تسلط كامل داشته اند.
منبع : روزنامه ابرار


همچنین مشاهده کنید