شرایط کودکان ـ آنفلوآنزا

اگر کودکی عفونت ویروسی که دستگاه تنفسی فوقانی را مبتلا کند داشته باشد به‌ویژه اگر این عفونت با لرز، تب ،سرفه و درد ماهیچه همراه باشد، بیماری او آنفولانزا در نظر گرفته می‌شود. با این حال، آنفولانزای واقعی، یک بیماری عفونی مشخص است که به‌صورت اپیدمی در یک زمان کوتاه در سطح جامعه پخش می‌شود. این بیماری در اثر ویروس آنفولانزای نوع A و نوع B به‌وجود می‌آید و به وسیله ترشحات بینی و گلوی شخص بیمار، منتقل می‌شود. آنفولانزا یک دوره کمون کوتاه مدت دارد (دورهٔ کمون، به زمان بین انتقال میکرب تا ظهور علائم بیماری می‌گویند.) این دورهٔ کمون بین یک تا سه روز طول می‌کشد. و بیمار تا هفت روز پس از ظهور علائم می‌تواند بیماری را منتقل کند.
ـ علائم و نشانه‌ها:
علائم آنفولانزا عبارتند از تب ناگهانی و افزایش شدید درجهٔ حرارت تا حد ۳۹ تا ۴۱ درجه، سرخی پوست، سردرد، گلو درد، سرفه خشک، قرمزی چشم‌ها، درد در پشت و اندام‌ها. علائم سریعاً ظاهر می‌شوند و حال کودک از خوب تا بسیار بد، در عرض چند ساعت تغییر می‌کند. کودکان خردسال ممکن است استفراغ و اسهال داشته باشند. تب سه تا چهار روز طول می‌کشد و متعاقب آن، چند روز ضعف و خستگی ادامه پیدا می‌کند. در این زمان، کودک نسبت به بیماری‌های دیگر مستعدتر است.
عوارض ثانویه، باکتریائی، مسئول بسیاری از عواقب وخیم آنفولانزا است که وجود آنها به‌وسیلهٔ موارد زیر مشخص می‌شود: بازگشت تب بالا بعد از اینکه درجهٔ حرارت بیمار، برای سه تا چهار روز طبیعی بوده است بدتر شدن فزاینده سرفه (که از خشک و خشن به حالت خلط‌دار تغییر حالت می‌دهد)، تشکیل چرک در چشم‌ها، تنفس سریع و کوتاهی تنفس، بیش از آنکه در اثر ایجاد تب انتظار می‌رود، سفتی گردن، گیجی، ضعف شدید، خستگی و غش.
در موارد منفرد، آنفولانزا نمی‌تواند با معاینهٔ بالینی با اطمینان تشخیص داده شود. در جریان یک اپیدمی، بیماری به دلیل وجود موارد مشابه و متعدد تشخیص داده می‌شود.
ـ مراقبت خانگی:
مراقبت خانگی، شامل استراحت در رختخواب در موقع تب زیاد و مصرف استامینوفن ـ و نه آسپیرین ـ در جریان تب و درد است. شما باید کودک را تشویق کنید که مقدار زیادی مایعات بنوشد. کودک را از باقی افراد خانواده جدا نگه دارید و به کودک تا زمانی‌که کاملاً بهبود نیافته است، اجازه ندهید که به مدرسه بازگردد. این عمل، احتمال اینکه کودک دچار یک بیماری دیگر شود را کمتر می‌کند چون در این حالت بیماری آنفولانزا سبب کاهش مقاومت کودک نسبت به بیماری‌های دیگر شده است.
ـ موارد احتیاط:
۱. نشانگان (سندرم) رای را با استفاده از آسپیرین جهت درمان آنفولانزا مربوط دانسته‌اند. با اینکه در این مورد، رابطهٔ علت و معلولی ثابت نشده است، با این حال اگر کودک مشکوک به داشتن آنفولانزا باشد آسپیرین نباید مصرف شود. به‌دنبال علائم عوارض بگردید و آن را به پزشک گزارش کنید.
۲. اگر عوارض دیگری وجود نداشته باشد تب همراه با آنفولانزا اغلب در دو دوره به حداکثر خود می‌رسد. درجهٔ حرارت بدن کودک، ابتدا بر ای یک تا دو روز بالا می‌رود، سپس یک روز به حالت طبیعی باقی می‌ماند و دوباره برای یک تا دو روز بعد بالا می‌رود. بنابراین، طبیعی بودن درجه حرارت نباید بهبود بیماری تلقی شود. به همین دلیل، تا هنگامی که حال بیمار برای دو روز یا بیشتر طبیعی نباشد، نباید فعالیت‌های عادی‌اش را از سر بگیرد.
ـ درمان پزشکی:
درمان پزشکی شامل کشت، آزمایش‌های خونی، تجویز آنتی‌بیوتیک و بستری شدن در بیمارستان است.
واکسن‌های پیشگیری از بروز آنفولانزا در کودکان چندان مفید نیستند. ویروس‌های آنفولانزا نژادهای گوناگونی دارند که ساختار خود را سال به سال تغییر می‌‌دهند. بنابراین، واکسنی که سال گذشته تهیه شده است، ممکن است علیه ویروسی که امسال همه‌گیر شده است، بی‌تأثیر باشد. افزون بر این، این واکنش‌ها ندرتاً وخیم و جدی هستند. در حال حاضر، کارشناسان پزشکی توصیه می‌کنند که تنها کودکانی که در معرض خطر زیادی برای ابتلاء به آنفلوآنزا هستند، هر سال واکسینه شوند. شرایطی که به‌عنوان شرایط پرخطر در نظر گرفته می‌شوند، عبارتند از: روماتیسم قلبی، بیماری‌های قلبی مادرزادی، فشار خون، فیبروزکیستیک، آسم شدید، سل، نفروز، نفریت مزمن، بیماری‌های مزمن دستگاه عصبی و دیابت.
عناوین مرتبط: آسم، سرماخوردگی، سرفه، بیماری &#۷۸۲;فیبروز کیستیک&#۷۸۲;، دیابت، تب، مننژیت ، نفریت، سندرم رای.

منبع : مطالب ارسال شده