کلاف سردرگم

شاید این روزها سخن گفتن از ترافیك دیگر چندان جذاب نباشد. مشكلی كه هر شهروند تهرانی روزانه با آن دست به گریبان است و چنان بدیهی است و در زندگی شهروندان پایتخت جا بازكرده كه به امری رایج و معمولی تبدیل شده است. تا بدان پایه كه اگر روزی شهروندان شاهد خیابان های خلوت باشند و چراغ های قرمز را تجربه نكنند، به نوعی در زندگی روزمره احساس خلأ می كنند. در واقع شهروندان تهرانی به راهبندان عادت كرده اند و انگار پذیرفته اند كه بخشی از زندگی شان را در میان ازدحام خودروها و بوق های ممتد و در میان چراغ های همیشه قرمز بگذرانند. راهبندان دیگر جزء لاینفك زندگی پایتخت نشینان شده است.
سالهاست كه در زمینه مدیریت ترافیك چاره اندیشی می شود. سالهاست كه از نبود فرهنگی ترافیكی میان شهروندان سخن به میان می آید، اما آنچه كه این شهر را همچنان در چنبره این مشكل لاینحل گرفتار كرده، نبود مدیریت واحد در این حوزه است. از سویی شهرداری تهران در بخش اصلاح معابر و ساخت بزرگراه ها و معابر مختلف بخشی از مدیریت این كلاف سردرگم را به عهده دارد و از سوی دیگر راهنمایی و رانندگی وظیفه نظم دهی و سامان بخشی ترافیك شهری را به دوش دارد در این میان نیز نقش مردم به عنوان نقشی محوری كه باید فرهنگ ترافیك را پذیرا باشد، تأثیرگذار است.
اما در این میان حلقه مفقوده و ناپیدای ترافیك شهر، مدیریت ترافیك است. نهادی كه بتواند با جمع این سه عنصر و فراهم آوردن زمینه لازم، شهر را ساماندهی كند و اندكی از این بار مضاعف كه بر شانه های تهران سنگینی می كند بكاهد. بی تردید، این مشكل عمده، زیان های بسیاری بر شهروندان تهرانی تحمیل می كند. مشكلاتی نظیر مرگ و میر زودرس، بیماری های ناشی از آلودگی های هوا و صوتی و... مشكلات روانی، ضرر و زیان اقتصادی، نبود شادی و نشاط و افزایش عصبیت در میان شهروندان و...
تصور اینكه روزی شهر تهران از چنبره سنگین و پرهیمنه ترافیك شهری رهایی یابد، بسیار دور از دسترس است. شهری كه روزانه تراكم بیش از ۵/۲میلیون خودرو را تحمل می كند و جمعیت ۸ میلیون نفری اش، راه را بر حركت های اساسی و بنیادین بسته است، هر روز بیش از پیش در معضلات فرو می رود.
شاید دیگر سخن گفتن از راهكارها و اقدام های پیشگیرانه بیهوده باشد، شاید چاره اندیشی های مختلف، آنگونه كه تا به امروز اتفاق افتاده، دیگر مشكلی از ترافیك شهر حل نكند. برای چندمین بار هم سخن گفتن از ترافیك و عوامل مؤثر در آن این روزها كسالت بار است.

منبع : همشهری