جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا
محمدمهدی میرزا آقا امامی اصفهانی نقاشباشی
جنسیت: مرد
نام پدر: سیدحسین
تولد و وفات: (۱۲۵۹ -۱۳۳۴) شمسی
محل تولد: ایران - اصفهان - اصفهان
شهرت علمی و فرهنگی: نقاش
از سلسله سادات امامی اصفهانی بود. جد بزرگوارش میرزا نصرالله امامی نقاشباشی بود که در دورهٔناصری ، نقاشباشی عصر خود بوده است. میرزا آقا پس از مدتی به تهران رفت و در مجمعالصنایع دولتی که زیر نظر میرزا رضی صنیع همایون اداره میشد ، به تحصیل پرداخت و کلیهٔ رموز و فنون علم تصویر و تذهیب را فرا گرفت. سپس رهسپار زادگاه خود شد و در آنجا ، کارگاهی در سرای سنگتراشان ملک تهیه کرد و عمده آثارش را در این کارگاه مصوّر ساخت ، ولی در اواخر عمر انزوا گزید و در منزل مسکونی خود ، به خلق آثار هنری پرداخت. او در چهرهپردازی و جانورسازی و گل و مرغ و نماسازی و طراحی نقوش قالی و کارهای روغنی و تذهیب و تشعیر و سایر شیوههای این فن مهارت داشته و هنرمندی ذوفنون به شمار میآمد. میرزاآقا در رشتهٔ تخصصی هنر سوخت که یکی از شیوههای بسیار دشوار تصاویر چرمی به شمار میآید ، استادی پیشرو بوده و احیا کنندهٔ این هنر به شمار میآمده و به غیر از هنر سوخت ، رد رشتهٔ قلمدان و جلدسازی در این شیوهٔ روغنی نیز دست داشته است. از شاگردان مشهور این هنرمند ، استاد حسین اسلامیان ، استاد حسین خطائی ، استاد محمود فرشچیان درخور ذکر هستند. میرزا آقا در اصفهان درگذشته است و در همانجا به خاک سپرده شده است. از آثار وی: یک جفت در روغنی که از شاهکارهای وی است ، با رقم: "میرزاآقا امامی"؛ قاب آینهٔ نفیسی که به تقلید از شیوهٔ صفویه عمل آورده. بدون رقم است؛ مینیاتور ارزندهای به تقلید از آثار استاد محمدی که تصویر دو دلداه است و بدون رقم.
نام پدر: سیدحسین
تولد و وفات: (۱۲۵۹ -۱۳۳۴) شمسی
محل تولد: ایران - اصفهان - اصفهان
شهرت علمی و فرهنگی: نقاش
از سلسله سادات امامی اصفهانی بود. جد بزرگوارش میرزا نصرالله امامی نقاشباشی بود که در دورهٔناصری ، نقاشباشی عصر خود بوده است. میرزا آقا پس از مدتی به تهران رفت و در مجمعالصنایع دولتی که زیر نظر میرزا رضی صنیع همایون اداره میشد ، به تحصیل پرداخت و کلیهٔ رموز و فنون علم تصویر و تذهیب را فرا گرفت. سپس رهسپار زادگاه خود شد و در آنجا ، کارگاهی در سرای سنگتراشان ملک تهیه کرد و عمده آثارش را در این کارگاه مصوّر ساخت ، ولی در اواخر عمر انزوا گزید و در منزل مسکونی خود ، به خلق آثار هنری پرداخت. او در چهرهپردازی و جانورسازی و گل و مرغ و نماسازی و طراحی نقوش قالی و کارهای روغنی و تذهیب و تشعیر و سایر شیوههای این فن مهارت داشته و هنرمندی ذوفنون به شمار میآمد. میرزاآقا در رشتهٔ تخصصی هنر سوخت که یکی از شیوههای بسیار دشوار تصاویر چرمی به شمار میآید ، استادی پیشرو بوده و احیا کنندهٔ این هنر به شمار میآمده و به غیر از هنر سوخت ، رد رشتهٔ قلمدان و جلدسازی در این شیوهٔ روغنی نیز دست داشته است. از شاگردان مشهور این هنرمند ، استاد حسین اسلامیان ، استاد حسین خطائی ، استاد محمود فرشچیان درخور ذکر هستند. میرزا آقا در اصفهان درگذشته است و در همانجا به خاک سپرده شده است. از آثار وی: یک جفت در روغنی که از شاهکارهای وی است ، با رقم: "میرزاآقا امامی"؛ قاب آینهٔ نفیسی که به تقلید از شیوهٔ صفویه عمل آورده. بدون رقم است؛ مینیاتور ارزندهای به تقلید از آثار استاد محمدی که تصویر دو دلداه است و بدون رقم.
منبع : مطالب ارسالی
همچنین مشاهده کنید