بی اشتهایی و پر خوری عصبی

اختلالات روانی مربوط به غذا خوردن اغلب همراه با سابقه سوء مصرف غذا است. استفراغ شدید پس از خوردن غذا منجر به آغشته شدن دائم بافتهای دهانی با اسیدهای معدودی كه ساختار دندان را حل می‏كند، می‏گردد.
اگر رفتار جوعی (بولیمیك) به مدت زیاد(چندین سال) جایگزین شود، ضایعات سطحی شدیدی مانند ضایعات سطحی سطوح زبانی و كامی مینا و نهایتا عاج، ممكن است دیده شود. این بیماران ساختار دندانی خود را به تدریج از دست می‏دهند. بیماران جوعی اغلب تمایل به ابراز مشكل خود نداشته و اختلال خود را پنهان می‏نمایند و مشكلات دندانی می‏تواند اولین نشانه از بیماری روانی آنها باشد كه سبب آزارشان می‏شود. ارجاع این بیماران نزد روانپزشك و كلینیكهای تغذیه درمانی از مشكلات آنها می‏كاهد و ساختمان دندانی از دست رفته آنها نیز قابل درمان است.

منبع : واحد مرکزی خبر