کلسترول و رابطه آن با حمله قلبی

از زمانی كه داروهای استاتین در اواخر سال ۱۹۸۰ معرفی و اختراع شد، اكثر افراد بالای سنین ۴۰ سال، سطح میزان كمی كلسترول دارند و با افزایش كلسترول مواجه نیستند و هنوز هم پزشكان معتقدند برای اینكه قلب سالم تری داشته باشید باید میزان كلسترول كمی داشته باشید.
استاتین، شامل گروه و سیعی از داروهایی مثل لیپتور، زاكر و «پراوكول» كه باعث كاهش سطح كلسترول LDL (بد) می شود كه این نوع كلسترول می توان مسیر عبور شریانها و رگهای قلب را مسدود كند و منجر به حمله قلبی شود.
بین سالهای ۱۹۶۰ تا ،۲۰۰۲ میزان متوسط كلسترول در خانمها و آقایان ۲۰ تا ۷۴ سال از هر ۲۲۲ میلیگرم در هر دسی میلی متر خون به ۲۰۳ میلی گرم رسید.
در میان آمریكاییها سنین ۶۰ تا ۷۴ سال این میزان در میان آقایان ۱۲ درصد كاهش در میان خانمها ۱۵ درصد كاهش پیدا كرد.
اثرات استاتینها فوق العاده است ولی چنانچه با كمكهای آب مخلوط شود، باعث بیماری قلبی و در نهایت مرگ می شود. فعالیتهای بدنی و فیزیكی باعث كاهش وزن در نهایت افزایش سطح HDL (كلسترول خوب) می شود. چنانچه از مصرف چربیهای اشباع شده پرهیز كنید نیز میزان كلسترول بد در بدن شما كاهش پیدا می كنند.

منبع : روزنامه ایران