دانیل - Daniel

سال تولید : ۱۹۸۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برت هریس
کارگردان : سیدنی لومت
فیلمنامه‌نویس : ا. ل. داکترو، برمبنای رمانی نوشته خودش.
فیلمبردار : آندری بارت‌کوویاک
آهنگساز(موسیقی متن) : باب جیمز.
هنرپیشگان : تیموتی هاتن، آماندا پلامر، مندی پاتینکین، لینزی کروز، جان روبینستاین، ماریا توسی، ادوارد آسنر، الن بارکین، جولی بوواسو، کارمن ماتیوز، تووا فلدشو و جوزف لیون.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۰ دقیقه.


سال 1968. پانزده سال از اعدام «پل ایزاکس» (پاتینکین) و همسرش، «روچل» (کروز) به جرم توطئه‌های کمونیستی و سرقت اسرار اتمی می‌گذرد. طی این مدت دو فرزند آنان، «دانیل» (هاتن) و «سوزان» (پلامر) تحت سرپرستی و محبت ناپدری، «رابرت لِوین» (روبینستاین) و نامادری‌شان، «لیز» (توسی) بزرگ شده‌اند. «سوزان» که روحیه ناآرامی دارد، «دانیل» را به سازشکاری متهم می‌کند و پس از اقدام به خودکشی، روانه آسایشگاه روانی می‌شود. «دانیل» در پی کشف اسرار گذشته، با روزنامه‌نگاری ملاقات می‌کند که می‌گوید پدر و مادر او بدون مدرک واقعی محکوم شدند. از سوی دیگر «خانم آشر» (ماتیوز)، همسر «جیکوب» (آسنر)، وکیلی که سخت برای دفاع از «پل» و «روچل» تلاش کرد، برای «دانیل» توضیح می‌دهد که چطور این پرونده، باعث فروپاشی زندگی حرفه‌ای و شخصی شوهرش شد. وکیل دیگری که وارث مدارک «آشر» است، به «دانیل» می‌گوید در واقع «پل» «روچل» بلاگردان فضای سیاسی آن دوره شدند. چنان که هم FBI و هم رفقای کمونیستِ والدینش از قربانی شدن آنان، استفاده بردند...
* لومت در فیلم روشی مشابه با اثر قبلی‌اش، شاهزاده شهر (1981) را به کار می‌گیرد. او الگوئی پیچیده‌ ترسیم می‌کند که عامدانه توأم با ابهام است: تماشاگر نیز مثل «دانیل» هرگز به واقعیت ماجرای والدین او پی نمی‌برد. داکترو رمان خود (برمبنای رویدادی واقعی) را خلاقانه به قالب فیلم‌نامه درآورده و از اشارات تاریخی تهی کرده است. از طرف دیگر، نظرگاه فیلم تا حد زیادی بر مبنای دیدگاه فردی «دانیل» شکل می‌گیرد و همین امر سیر روایت را به اعماقی تلخ‌تر می‌کشاند، در نتیجه گذشته و زندگی حال «دانیل» در ذهنش ادغام می‌شود. کار تک‌تک بازیگران چشم‌گیر است. چنانکه هر یک از شخصیت‌ها حس و حال خاص خود را در فیلم به جا می‌گذارد.