پستچی - IL POSTINO

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : فرانسه و ایتالیا
محصول : ماریو چکی‌گوری، ویتو چکی‌گوری و گائتانو دانیله
کارگردان : مایکل رادفورد
فیلمنامه‌نویس : جاکومو اسکارپلی، فوریو اسکارپلی، ماسیمو ترویزی، آنا پاوینیانو، رادفورد بر مبنای داستانی نوشتهٔ آنتونیو اسکارمتا
فیلمبردار : فرانکو دی جاکو
آهنگساز(موسیقی متن) : لوئیس انریک باکالوف
هنرپیشگان : ترویزی، فیلیپ نوآره، ماریا گراتسیا کوچینوتا، لیندا مورتی، رناتو اسکارپا، ماریانو ریجیلو
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۳ دقیقه


ـ ̎ماریو̎ (ترویزی)، پستچی ساده و کم بضاعتی در یک جزیرهٔ مدیترانه‌ای است که زندگی‌اش به واسطهٔ آشنائی با ̎پابلو نرودا ̎ (نوآره)، شاعر شیلیائی تبعیدی دگرگون می‌شود. پس از رفتن ̎نرودا ̎ از محل، ̎ماریو̎ که توانسته ذوق شعر پیدا کند و زیبائی‌های شاعرانهٔ محیط و مردمان پیرامونش را بشناسد، وارد فعالیت‌های سیاسی می‌شود. سال‌ها بعد ̎نرودا ̎ به جزیره باز می‌گردد و در می‌یابد که ̎ماریو̎ طی تظاهرات کمونیستی کشته شده است.
ـ رمان اسکارمتا، نویسندهٔ شیلیائی، ملهم از دوران تبعید این نویسنده در دههٔ ۱۹۸۰ در برلین بود. نسخهٔ فعلی، ماجرا را به یک جزیرهٔ بدون نام ایتالیائی در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ می‌کشاند. این داستان تلخ و شیرین برخوردی ظریف میان ̎هنرمند̎ و ̎عامی̎ است و رابطه‌ای که به رغم فاصله‌های میانشان برقرار می‌شود. ملاقات‌های ̎ماریو̎ و ̎نرودا ̎ راه به بحث‌های کوتاه ولی پر اهمیتی دربارهٔ نقش ارتباطی شعر و زبان می‌گشایند و تأثیری که بر ̎ماریو̎ می‌گذارند در صحنه‌هائی دلنشین تصویر می‌شود. بخش عمده‌ای از جذابیت فیلم به دو بازیگر اصلی بر می‌گردد. بازی تأثیرگذار و گیرای ترویزی، کمدین ناپلی که یک روز پس از پایان فیلمبرداری درگذشت، به قصهٔ غمبار فیلم، بعدی دیگر بخشید. او با آن حجب ظریف، ظاهر ناآراسته و چشم‌های پر احساس و مشتاق، گرمائی استثنائی به این نقش می‌دهد و نوآره به خوبی دنیادیدگی متعالی شاغر و حالت دوپهلوی برخورد او با شاگرد درس ناخوانده‌اش ـ بیگانگی آمیخته با شفقت ـ را القا می‌کند.