پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

خشکی پوست در کمین پابرهنه‌ها


خشکی پوست در کمین پابرهنه‌ها
بسیاری از ما عادت داریم پابرهنه در خانه، کف سونا، ساحل و حتی زیارتگاه‌ها راه برویم ولی پزشکان می‌گویند این پابرهنه راه رفتن گاهی باعث قارچ‌های پوستی و آسیب پوستی پا می‌شود...
در همین رابطه با دکتر حسین طباطبایی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران وعضو هیات مدیره انجمن متخصصین پوست ایران به گفتگو نشسته‌ایم.
▪ آقای دکتر! بیشتر ما ایرانی‌ها عادت داریم در خانه پابرهنه راه برویم، اشکالی دارد؟
ـ بیشتر خانم‌های خانه‌دار که در منزل بدون جوراب و گاهی بدون دمپایی راه می‌روند، دچار خشکی پا خصوصا در کف و حاشیه کف پا می‌شوند. مردان به دلیل مشاغل خارج در منزل و پوشیدن مداوم جوراب و کفش و افزایش تعریق کف پا کمتر دچار خشکی می‌شوند.
▪ شما به این دسته از خانم‌ها چه توصیه‌ای دارید؟
ـ به زنان خانه‌دار توصیه می‌شود در منزل جوراب پوشیده و از دمپایی استفاده کنند زیرا علاوه بر پیشگیری از خشکی شدید کف پا از حساسیت تماس پوست کف پا با فرش، موکت یا سرامیک هم جلوگیری می‌شود. بعضی از افراد به پشم موجود در فرش و موکت و گاهی به مواد پلاستیکی سرامیک حساسیت داشته و دچار قرمزی و خارش شده و خشکی و ترک خوردگی کف پا تشدید می‌شود که در این موارد نیاز به درمان توسط پزشک دارد ولی در بانوانی که فقط خشکی و ترک خوردگی دارند، ضمن پوشیدن جوراب و دمپایی استفاده از کرم‌های نرم‌کننده و گاهی کراتولیتیک مانند وازلین سالیسیله ۳ تا ۵ درصد باعث بهبودی می‌شود.
▪ در کنار ساحل چه‌طور؟
ـ در ساحل دریا به علت گرم و مرطوب بودن هوا کمتر خشکی و ترک‌خوردگی در پوست کف پا ایجاد می‌شود و زمان آن هم نسبت به مواردی که در منزل پا برهنه راه می‌روند کوتاه‌تر است ولی در ساحل دریا به علت خصوصیات آب و هوا قارچ‌ها و انگل‌ها می‌تواند رشد کرده و در افرادی که پا برهنه راه می‌روند، در اثر بریدگی‌های ظریف و حتی میکروسکوپی پوست کف پا، این قارچ‌ها و انگل‌ها وارد پوست شده و رشد نمایند و از طرفی اگر بعد از پایان تفریح در ساحل، پاها با آب سالم شسته نشود و کاملا خشک نگردد، لای انگشتان پا به آسانی دچار قارچ‌های مونیلیا شده و از نظر ظاهری بین انگشتان پا خصوصا فاصله بین انگشت ۴ و ۵ سفید شده، حالت لیچ افتاده دیده می‌شود که باعث خارش مداوم می‌شود لذا علاوه بر درمان دارویی این قارچ‌ها باید همیشه پاها با آب سالم شسته شده و خوب خشک گردد، مخصوصا اینکه بعضی از افراد بعد از حمام کردن یا شستن پاها با دقت لای انگشتان پا را خشک نمی‌کنند. چنین افرادی در فصول دیگر هم دچار ضایعات قارچی مونیلیا لای انگشتان پا هستند لذا توصیه می‌گردد همه افراد در ساحل دریا از دمپایی استفاده کنند و در پایان روز پاها را با آب سالم و سرد شسته و خوب خشک کنند.
▪ خیلی‌ها عادت دارند پابرهنه به سونا و جکوزی بروند، اشکالی دارد؟
ـ شرایط استخر و سونا و جکوزی مانند کنار دریا است. رطوبت مداوم باعث رشد قارچ‌ها در حاشیه استخرها و سونا شده و به آسانی به افراد حساس منتقل می‌شود. از طرفی گرمای سونا باعث تسریع در رشد قارچ‌ها می‌شود لذا تمام شرایط گفته شده در ساحل دریا، مانند استفاده از دمپایی شخصی و در پایان ورزش شنا و سونا شستشوی پاها با آب سالم و خنک و خشک کردن کامل لای انگشتان پا ضروری است. در غیر این صورت مانند ساحل دریا قارچ‌ها مانند مونیلیا در لای انگشتان پا رشد می‌کند. در بسیاری از کارکنان استخرها و سوناها این مشکل قارچ‌های لای انگشتان دیده می‌شود، خصوصا در آنها که اصول بهداشتی توضیح داده شده را رعایت نمی‌کنند.
▪ گاهی مجبوریم از دمپایی‌های مشترک استخر استفاده کنیم.
ـ استفاده از دمپایی مشترک در محیط‌های مرطوب استخر، سونا و جکوزی می‌تواند به آسانی ضایعات قارچ کف پا را از افراد آلوده به افراد سالم و حساس منتقل کند، خصوصا استفاده از دمپایی‌هایی که متعلق به استخرها است و افراد مختلف از یک دمپایی استفاده می‌کنند، این آلودگی‌ها بیشتر است، به ویژه در دمپایی‌های پلاستیکی عمر قارچ‌ها بیشتر است لذا توصیه شده است در این موارد از دمپایی‌های چوبی استفاده شود، هر چند بهترین توصیه بهداشتی استفاده از دمپایی شخصی است.
▪ بهترین پوشش برای پاها چیست؟
ـ بهترین پوشش پا استفاده از جوراب‌های نخی است، خصوصا در فصول گرم به علت افزایش تعریق، جوراب‌های نخی تعریق را بهتر خوب می‌کنند. از طرفی بعضی افراد به مواد پلاستیکی موجود در جوراب‌ها حساسیت دارند که علاوه بر افزایش تعریق با پوشیدن جوراب‌های پلاستیکی احتمالا دچار حساسیت تماسی، مانند قرمزی و خارش هم می‌شوند. کفش مناسب شاید مهم‌ترین پوشش انسان باشد. کفش باید راحت و غیرچسبان و کاملا اندازه پا باشد. بسیاری از خستگی‌های زودرس، دردهای پاها و ستون فقرات به دلیل استفاده از کفش‌های نامناسب است، خصوصا در کودکان که پاها در حال رشد است باید دقت و وسواس بیشتری در انتخاب کفش به‌کار رود. از نظر جنس کفش، باید از چرم‌های مرغوب و نرم ساخته شده باشد و باید از کفش‌های با پاشنه بلند و یا بدون پاشنه وتخت اجتناب کرد مگر کفش‌های ورزشی که برای مدت زمان معینی پوشیده می‌شود و پنجه کفش‌ها بهتر است پهن باشد و به هیچ وجه نباید از کفش‌های نوک باریک استفاده کرد و در فصول گرم استفاده از کفش‌های تابستانی سوراخ‌دار که باعث تبادل هوا می‌شود، ارجح است.
دکتر گلرخ ثریا
منبع : روزنامه سلامت


همچنین مشاهده کنید