معرفی ۱۰ ناکامی تکنولوژیکی در ۱۰ سال گذشته

نشریه تایم که در ارائه رتبه بندی های مختلف در زمینه های متفاوت از شهرت بالایی برخوردار است به معرفی ۱۰ ناکامی برتر در جهان تکنولوژی طی دهه گذشته پرداخته است. تعدادی از پر هزینه ترین و پر سر و صداترین محصولات تکنولوژیکی در ده سال گذشته با شکست های بزرگی مواجه شده اند که اکثر این شکستها در بعد اقتصادی بوده است. برای شناسایی این شکستها محصولات باید به خوبی در دسترس مصرف کنندگان قرار گرفته و استفاده شوند، باید در بازار بزرگ تجاری ارائه شود، باید از نظر تکنولوژیکی با رقبای خود برابری کنند، باید به تولید انبوه برسند و در نهایت باید نشانه های موفقیت در بازار را از دست بدهند تا جامعه و مطبوعات بتوانند شکست این محصول را باور کنند.نشریه تایم با توجه به این موارد به بررسی ۱۰ محصول شکست خورده تکنولوژیکی در دهه گذشته پرداخته است.
۱) ویندوز ویستا: مایکروسافت ویستا در ۳۰ ژانویه ۲۰۰۷ در دسترس تمامی مردم جهان قرار گرفت. این سیستم عامل آخرین محصول بزرگترین شرکت تولید کننده نرم افزار در جهان به شمار می رفت. ویستا به منظور بهبود امنیت در سیستم های عامل رایانه ها ارائه شده بود اما نسبت به سری قدیمی ویندوز از خصوصیات امنیتی بیشتری برخوردار نبود. در عین حال اتهام پایین بودن سرعت عملیاتی نسبت به ویندوز XP نیز از دیگر مواردی است که بد اقبالی را برای ویندوز ویستا به ارمغان آورد. این عوامل باعث شدند ویندوز ویستا مورد پیش داوری قرار بگیرد و توانایی های دیگر آن در پس نواقص متعدد پنهان باقی ماند. به طوری که میزان استفاده جهانی از این سیستم در ماه گذشته تنها ۲۴ درصد بوده است در حالی که ویندوز XP موفق شده است ۶۲ درصد از بازارها را به خود اختصاص دهد. شرکت مایکروسافت به تازگی از اولین سقوط بازده خود پس از ۲۳ سال خبر داد و در عین حال طی سه ماه اخیر فروش این سیستم عامل ۱۶ درصد کاهش داشته است. مایکروسافت به منظور جبران این ناکامی تکنولوژیکی قصد دارد تا پایان سال جاری با ارائه ویندوز ۷ ویستا را جمع آوری کرده و از دور مصرف خارج کند.
۲) گیت وی: این شرکت در سال ۱۹۸۵ تاسیس شده و به یکی از موفق ترین شرکتهای رایانه ای در ایالات متحده تبدیل شد. در سال ۲۰۰۴ این شرکت در بازار سهام ایالات متحده رتبه سوم را پس از HP و Dell به خود اختصاص داد و ۲۵ درصد از فروش صنعت رایانه را در دست داشت. اما در سال ۲۰۰۷ شرکت گیت وی به مرحله ای از بحران رسید که شرکت ایسر توانست این شرکت را با قیمت ۷۱۰ میلیون دلار خریداری کند. از عوامل مهم شکست این شرکت عدم تمایل به وارد شدن به صنعت لپ تاپ اعلام شده است. این شرکت همچنین در وارد کردن تجارت فروش رایانه ها به سیستم سرمایه گذاری - روشی که طی سالهای متعدد باعث رشد چشمگیر شرکت Dell شد - بسیار ضعیف عمل کرد.
۳) HD DVD: دی وی دی های HD یکی از برترین قالبهای دی وی دی پس از بلو ری به شمار می رفت که در سال ۲۰۰۲ ارائه شد. این محصول در ابتدا توسط شرکتهای توشیبا و ان ای سی در سال ۲۰۰۶ به تولید تجاری رسید که در آن زمان فروش آن نسبت به بلو ری پیشی گرفت. به گفته تحلیلگران صنعتی توشیبا قبل از توقف استفاده از HD بالغ بر یک بیلیون دلار خسارت دید. از دلایل شکست HD حمایت زیاد شرکت سونی از محصول بلو ری خود اعلام شده است. توشیبا نیز برای توضیح شکست خود دلایل مختلفی را بیان می کند از جمله این شرکت معتقد است دانلودهای غیر مجاز ضربه بزرگی به موفقیت این محصول وارد آورده است.
۴) وناژ: این شرکت یکی از ابتدایی ترین سیستم های ارتباطی از طریق اینترنت را ارائه کرد و اکنون آثار وناژ را به سختی می توان در میان صنعتی که توسط شرکتهای قدرتمندی مانند اسکایپ احاطه شده است، مشاهده کرد. سود شرکت اسکایپ در سال ۲۰۰۸ با داشتن بیش از ۴۰۵ میلیون نفر کاربر به ۵۵۱ میلیون دلار رسید. مبدا اولیه این شرکت در سال ۲۰۰۰ پایه گذاری شد اما طی زمانی اندک با مشکلات قانونی مواجه شد. سپس وناژ با استفاده از سرمایه خود خدمات ارزان قیمتی را به منظور جایگزینی خطوط تلفن ارائه کرد. این عملکرد به اندازه ای با موفقیت مواجه شد که در سال ۲۰۰۶ توانست ۵۳۱ میلیون دلار به دست آورد. در ماه دسامبر همان سال این شرکت تحت فشار شرکتهای رقیب و کاهش درآمد و همچنین مواجه شدن با شکایات برخی شرکتهای خصوصی که خلاصی از آنها ده ها میلیون دلار هزینه به بار آورد از پا درآمده و به قسمتی از شرکت قدرتمند کامکاست با بیش از ۶.۸ میلیون نفر کاربر تبدیل شد.
۵) یو تیوب: یکی از بزرگترین سایتهای ویدیویی در جهان است که به گفته شرکتهای تحلیلگر ۹۹.۷ میلیون کاربر در مارچ ۲۰۰۹ بالغ بر ۵.۹ بیلیون فایل ویدیویی را از طریق این سایت مشاهده کردند. در نوامبر ۲۰۰۶ شرکت گوگل این سایت را با قیمت ۱.۶۵ بیلیون دلار خریداری کرد، هزینه ای که شاید این موتور بزرگ جستجو هیچ زمان دیگری آن را برای دستیابی به هیچ سایتی نپردازد. یو تیوب حتی به واسطه تبلیغات موفق به تامین هزینه صرف شده نشد. اکثر فایلهای ویدیویی ارائه شده در این سایت از کیفیت بسیار پایینی برخوردارند و به همین دلیل شرکتهای تجاری کمی برای ارائه پیامهای خود ترغیب به استفاده از یو تیوب می شوند. گوگل سپس اعلام کرد که سود یو تیوب برای این شرکت هیچ به شمار می رود. بر اساس تخمینهای فوربس فروش یو تیوب در سال ۲۰۰۸ بیش از ۲۰۰ میلیون دلار بوده است. این مبلغ برای سال جاری با احتساب هزینه های ذخیره و پهنای باند ۲۴۰ میلیون دلار تخمین زده شده است که نسبت به سال گذشته تنها ۲۰ درصد افزایش به شمار می رود. در صورتی که این تخمین به حقیقت بپیوندد یو تیوب به زودی با بحران جدی مواجه خواهد شد که حضور سایتهای گروهی فیس بوک، تویتر و مای اسپیس نیز به این بحران دامن خواهند زد.
۶) Sirius XM: ماهواره رادیویی که انتظار می رفت به یکی از موفق ترین تجهیزات الکترونیکی در طول زمان تبدیل شود که با استفاده از آن مشتریان می توانستند به بیش از ۱۰۰ ایستگاه رادیویی در هر زمان و مکانی و با استفاده از هر تجهیزاتی دسترسی داشته باشند. استفاده از تبلیغات در برنامه این ماهواره رادیویی قرار نداشت. یکی از شرکتهایی که با شرکت Sirius XM ادغام شد ماهواره رادیویی XM را در سال ۲۰۰۱ ارسال کرد و در پایان همان سال این شرکت موفق به جذب ۲۸ هزار کاربر شد. این تعداد تا پایان سال ۲۰۰۵ به ۵.۹ میلیون نفر رسید. طی این دوره شرکت بیش از صدها میلیون دلار بدهی برای تامین هزینه های اصلی، کمبودهای عملیاتی و هزینه های فروش و تجارت به وجود آورد. تحلیلگران بر این باور بودند که پس از دستیابی به بیش از ۱۰ میلیون کاربر به سودی هنگفت دست خواهد یافت. طی پنج سال بعد شرکتی رقیب به نام Rival Sirius به رقابت با این شرکت پرداخت و با سرعتی بالا به تعداد کاربران خود افزود. بدهی های بالای این شرکت جدید نیز به تدریج دردسر ساز شد و در نهایت در سال ۲۰۰۷ با شرکت Sirius XM تلفیق شد. سهام Sirius که در سال ۲۰۰۰ در حدود ۶۳ میلیون دلار بود در سال ۲۰۰۹ به نیم میلیون دلار سقوط کرد و این شرکت در نهایت با شکستی بزرگ مواجه شد.
۷) مایکروسافن زون: این سیستم در نوامبر ۲۰۰۶ و به منظور رقابت با محصولات شرکت اپل ارائه شد. اپل در زمانی که زون ارائه شد بیش از ۱۰۰ میلیون آی-پاد را به فروش رساند. مایکروسافت با ارائه این سیستم پخش موسیقی موفق به دریافت مجوز و کسب موافقت با شرکتهای موسیقی متعددی شد. فروش زون در ابتدای ارائه تا سال ۲۰۰۷ به ۱.۲ میلیون رسید و در سال ۲۰۰۸ این تعداد به دو میلیون رسید. سود فروش این پخش کننده های موسیقی در سال ۲۰۰۸ به ۸۵ میلیون دلار رسید که در مقایسه با دوره زمانی مشابه در سال ۲۰۰۷ سقوط قابل توجهی به شمار می رود. این در حالی است که سود فروش آی- پادها در سه ماه آخر سال ۲۰۰۸ به ۳.۳۷ بیلیون دلار رسید.
۸) پالم: این شرکت در عین حال که ابزاری قابل حمل را برای استفاده کاربران ارائه کرد، سیستم عامل متناسب با این سخت افزار قابل حمل را نیز در اختیار کاربران قرار داد. شرکت پالم سخت افزار پالم پایلوت خود را در سال ۱۹۹۶ و به عنوان ابزاری برای برنامه ریزیهای روزانه افراد ارائه کرد. پالم V نیز در سال ۱۹۹۹ دردسترس عموم قرار گرفت و بیش از ۴۷۰ هزار دستگاه از تلفن همراه پالم ترئوی این شرکت تا پایان سال ۲۰۰۵ به فروش رفت. در این زمان بود که سه شرکت دیگر وارد دنیای تجارت تلفنهای هوشمند شدند: پالم، ریم و نوکیا. طی سه ماه ابتدایی سال ۲۰۰۷ فروش پالم در حالی به ۶۸۹ هزار دستگاه افزایش پیدا کرد که شرکت ریم بیش از ۳.۲ میلیون دستگاه از بلک بری های خود را به فروش رسانده بود. این شرکت از تاخیر در تولید برخی محصولات خود نیز آسیب های جدی را متحمل شد. سهام داد و ستد پالم از ۶۶۹ دلار در سال ۲۰۰۰ به ۱۱ دلار در سال جاری کاهش یافت در حالی که در دوره مشابه سهام ریم و اپل ۲۰۰ و ۳۰۰ برابر شده است.
۹) ایریدیوم: شرکت ماهواره ای جهانی تلفن که تحت پوشش شرکت موتورولا قرار داشت در سال ۱۹۹۹ و پس از اینکه این شرکت پنج بیلیون دلار را صرف ساخت و پرتاب ماهواره ای برای تولید سرویس جهانی تلفن کرد، ورشکستگی خود را اعلام کرد. در آن زمان این ورشکستگی در لیست ۲۰ ورشکستگی برتر ایالات متحده قرار گرفت. این شرکت برای دستیابی به بهترین عملکرد نیازمند ۶۶ ماهواره بود و فراهم آوردن چنین سیستمی ۱.۵ بیلیون دلار بدهی را برای شرکت به بار آورد. هزینه بالای عضویت در شبکه تلفنی این شرکت و بروز اختلال در سیستم ماهواره ای ایریدیوم باعث کاهش محبوبیت در میان کاربران شده و ضربه نهایی به شرکت ایریدیوم وارد آمد.
۱۰) Segway: وسیله نقلیه شخصی است که در سال ۲۰۰۲ در دسترس کاربران قرار گرفت. پس از ارائه این محصول متخصصان اقتصادی پیش بینی کردند که فروش این وسیله نقلیه می تواند با سرعتی بالا به سقف یک بیلیون دلار برسد. شرکت Segway بدون توجه به قیمت بالای مصرف، بیش از ۱۰۰ میلیون دلار صرف تولید انبوه این محصول کرد به طوری که قیمت برخی از نمونه ها بیش از سه هزار دلار و قیمت برخی به هفت هزار دلار رسید. همین قیمت بالا باعث شد توجه مصرف کنندگان به این وسیله نقلیه کوچک جلب نشود. این شرکا از سال ۲۰۰۱ تا سال ۲۰۰۷ تنها موفق به فروش ۳۰ هزار دستگاه از این اتومبیل های دو چرخ شخصی شد.

منبع : روزنامه تفاهم