آنالیزی متفاوت ازبزرگترین و حساس ترین بازی لالیگا

از دید بسیاری از کارشناسان، مسابقه رئال مادرید-بارسلونا موسوم به ال کلاسیکو، بزرگترین و مهمترین بازی باشگاهی در سطح اروپا و یا حتی جهان است. در این بازی دو تیمی به مصاف هم می روند که قیمتی ترین بازیکنان جهان را چه از نظر ارزش فنی و چه از بعد مالی در اختیار دارند و در هر لحظه از بازی، شاهد رویارویی بهترینها هستیم.
از جهات متفاوتی می توان به این بازی نگریست. مثلاً از بعد تبلیغاتی، مدیریتی، فنی، آماری و... اما آنچه در اینجا و در حد بضاعت خود به آن می پردازیم نگاهی تحلیلی به شکست سنگین ۶ بر ۲ رئال در خانه است تا شاید خوانندگان این نوشتار در پایان، از دید متفاوتی به حوادث بازی بنگرند.
اما قبل از آن، به نکته ای حاشیه ای اشاره کنیم که خالی از لطف نیست: در دقیقه بیستم، پویول گل دوم را زد تا ورق به سود بارسلونا برگردد، در اینجا بود که یک حقیقت مشخص شد: " ۲۲ تن از بهترینها و گرانترین بازیکنان فوتبال دنیا در مقابل هم ایستاده اند و تاکنون فقط به فکر انجام دستورات تاکتیکی هستند، کمترین توقف ممکن را بر اثر خطاهای بی مورد داشته اند، ۳ گل رد و بدل شده و هیچ برخورد زننده ای هم با یکدیگر ندارند. اما در شهرآوردهای وطنی ما ، تا دقیقه ۹۰ هم شاهدخلق کمترین فرصتهای گل، بیشترین توقف، خطاهای بی مورد، کمترین تعداد گل و گاهی بی احترامی به رقیب هستیم. امیدوارم روزی برسد که داربی حساس تهران و سایر بازیهای بزرگ فوتبال ما نیز از نظر فنی و جذابیت مثبت، نه همپای ال کلاسیکو، لااقل ۵۰% آن شود. "
● اما چرا رئال بعد از هفته ها پیروزی، اینگونه زمین گیر شد؟
جواب ساده این است که بارسلونا قوی بود. اما دلایل زیر برای برتری بارسا وجود دارد که قطعاً بخشی از عوامل پیروزی آنان است:
۱) با وجود آنکه همگان قدرت شاگردان گواردیولا را در طراحی و سپس به ثمر رساندن حمله می دانند، اما بخش دفاعی رئال مادرید در مهار این سازمان حمله دچار مشکل و اشتباه شد. یکی از مهمترین آنها این بود که مادریدیها فضای زیادی به طراحان بارسا می دادند تا حرکات را از میانه میدان پایه ریزی کنند. این ضعف فقط به هافبکهای دفاعی رئال برنمی گردد، هر چندکه مسئول مستقیمش آنان هستند، اما نفراتی که جلوتر از این هافبکها بودند، مثل مارسلو در چپ ، روبن در راست ، هیگوئن و رائول در وسط، اصلاً وظایف دفاعی را خوب انجام ندادند، زیرا در فوتبالی با این سطح از تنوع تاکتیکی و سرعت بالای حرکات و دوندگی بازیکنان قطعاً همه ی آنان باید ترکیبی از دفاع و حمله را ارائه دهند.
ضمن آنکه سرعت کم مدافعان رئال و ضعف آنان در حرکات انفجاری و نیز عدم توانایی در قطع توپهای حریف نیز عاملی شد که در واقع مانعی برای سیل هجوم بارسا باقی نماند. برای آنکه بهتر متوجه شوید مثالی می زنیم: " در نیمه اول که بارسا ۳ گل زده بود، ۵ بار نیز کاسیاس به طور جدی مانع فروپاشی دروازه گردید. یعنی آنکه تیمی پیدا شد تا در طی ۴۵ دقیقه، ۸ بار از دفاع رئال رد شود و به دروازه برسد.دفاعی که فرمانده اش کاناواروست و بازیکنان توانمندی مثل هاینتزه و راموس در آن هستند.(متزلدر هم که جزو دفاعهای بد دنیا نیست) عوامل این اتفاق را بررسی کردیم: قدرت فوق العاده بارسا در طراحی و به نتیجه رساندن حمله از یک طرف، ضعف سازمان دفاعی رئال در سرعت دوندگی، دادن فضای طراحی به حریف، عدم بازیخوانی مناسب برای قطع توپ حریف و عدم اجرای صحیح وظائف دفاعی ،چه نفر به نفر (مثل گل پویول که یاران رئال در یارگیری او کاملاً اشتباه کردند.)و چه منطقه ای آنان از سوی دیگر."
۲) از نظر روحی و روانی، بازیکنان باید آمادگی بالایی برای این بازی آنهم در شرایط موجود ( اواخر فصل) داشته باشند. بازیکنان بارسلونا بعد از ۲ مساوی در لیگ قهرمانان با چلسی و مقابل والنسیا در لالیگا پا به این میدان گذاشته بودند و همان گونه که مربی آنها(گواردیولا) گفته بود، نگران از دست دادن هر ۲ جام بودند، آنچه که کادر بارسا برای بازسازی روحی خود قبل از بازی به کار برده اند، بر ما معلوم نیست، اما ۲ نکته در هنگام مسابقه مشهود بود، اول آنکه از نظر ذهنی انقدر آماده بودند که گویی قرار گذاشته اند به محض خوردن گل، در اسرع وقت به تلافی بپردازند که دقیقاً بعد از هر گل رئالیها بلافاصله با گل پاسخ دادند و اینکه بتوانند قرارهای قبل از بازی را در حین بازی دقیقاً اجرا کنند، فقط از عهده ی بازیکنان فوق حرفه ای بر می آید!
... و دوم اینکه بارسلون تصمیم نداشت برای این بازی بزرگ دست به حرکات محیرالعقول بزند و از اصول ساده فوتبال رویگردان شود. کاری که به وفور در تیمهای خود می بینیم که ناشی از پائین بودن درایت مربی و کمبود توان روحی و ذهنی است، مثلاً تیمی که با دفاع ۴ نفره تمرین و بازی کرده، به ناگهان در آستانه بازی حساس خود، آرایش ۳ نفره را برمی گزیند، یا تیمی که از سمت راست قوی برخوردار است، درحساس ترین بازی، تصمیم به اجرای بازی گوش ، آنهم از سمت چپ(!) می گیردو برای این مقصود مدافع راست نفوذی خودرا به سمت چپ منتقل می نماید! ... ولی دیدیم که بارسا با همان ترکیب همیشگی پا به میدان گذاشت و اساس حمله خود را نه بنا به ضعف رئال در عمق دفاع، بلکه بر اساس آنچه که در طول فصل دریافت و اثبات کرده، مانند همیشه به بازی روی زمین بدون دور زدن مدافعان و پرهیز از بازی گوش بنا گذاشت و صد البته ضعفهای دفاعی رئال بویژه در عمق نیز به آنان کمک کرد تا نتیجه ای خلق کنند که سالها در خاطره ها می ماند.

سامان جعفری

منبع : پارس فوتبال