معلم شاهد

هنوز گوش هایمان پر از آواز پر چلچله هاست. چلچله هایی که بال های سبزشان هر چند زخمی آنان را به اوج و عروج خواند و واژه «استقامت و ایثار» را در قاموس همیشه بشری جاودانه ساخت و از همان روز که دفتر «ثار» و «ایثار» در کرانه این پهن دشت شقایق خیز گشوده شد شاگردان حضرت خورشید در کلا س مقاومت به تکرار درس «ایمان» و «عشق» نشستند و به مثابه شاگرد اول های مردم دنیا با درصد قبولی بالا به دانشگاه های جبهه ها راه یافتند و در ترم هایی فشرده واحدهای بسیاری از ملکوت را پاس کردند و با نگارش پایان نامه جاودانه شهادت فارغ التحصیل شدند و به تحصیل رضای حضرت حق نایل آمدند. آن حکایت سرخ اینک به گونه ای دیگر در جریان است. امروز سیاهی جهل با بازوان مبارک مردان مردی که در کار آموزش تلا ش می ورزند از گونه جامعه زدوده می شود و چلچله های کوچکی که یادگارها و بازمانده های آن چلچله های سرخ کوچنده اند به دستان پر توان معلمان شاهدی سپرده شده اند که شهیدان را به والایی می ستایند ودر راستای کار پیامبر گونه خویش آفاق نورانی دانش را فرا راه فرزندان شهدا می گشایند.
و راستی که چه سخت تلا شی است و چه مبارک کاری! بی شک معلم شاهد برترین خدمت گزار خاندان شهیدان است. هموست که با آموختن درس های علم و ایمان به تقویت روحیه کودکان و نوجوانان برومندی که تاریخ سازان فردای جامعه اسلا می اند می پردازد. هم اوست که کتاب ایثار را همچنان در برابر فرزندان ایثار گشوده نگه می دارد و جوشش «آثار» را تلا »لو» و درخشش تازه ای می بخشد.
هان ای معلم شاهد! جهان شاهد عظمت توست وگلدسته های بیداری از دستان تو می روید! تو پروانه دشت ایثاری، شمع فروزان محفل مایی تو عطر خوشبوی گل های این گلستانی. انقلاب اسلامی ما با شهیدان حیات یافت و جاودانگی پذیرفت و یاد و راه و حماسه آن حماسه سازان گام های استوار تو ماندگار می شود.
ای معلم شاهد! سایه مهربان دست های تو دل های ترک خورده فرزندان عشق را به زندگی جوش می دهد نگاه مهر آشنای تو لبخند را بر دل فرزندان شهادت می نشاند و درس های محبت تو ایمان را در قلب های کوچک آنان پایدار می کند.
ای معلم شاهد! این تلا ش های صادقانه توست که این ملکوتیان را تا به ساحل سعادت و آرامش همراهی می کند و امواج توفنده کفر شکن را به سوی دشمنان حقیقت می فرستد و آنها را در کام آنها غرقه می سازد. گلبرگ های وجود تو عطر راستی و ایمان و استقامت را در همه جا پراکند و هاله وجود تو حیله خصم را در هم می شکند.
ای معلم شاهد! تو آموزگار برترین شاگردان کلا س ایمانی. تو خود در معرض امتحانی و خداوند این نعمت بزرگ را به تو سپرده است تا آموزش دهنده و پرورش دهنده نهال های پر از شکوفه باشی.
ای معلم شاهد! غنچه های سرخ تاریخ با وجود تو شکفته می شوند و عطر گل شهادت با تلا ش های تو بی مرگ خواهد شد.
ای دریا دل! ای آفتابی ترین! به تلا ش های زندگی ساز و انسان سازت ادامه بده که فرشتگان خداوند در برابرت به احترام ایستاده اند.
ای معلم شاهد! ای پروانه آسمان آبی حقیقت، ای ساکن کوی مهتاب، ای راهی سرزمین آیینه و آفتاب، تو نورانی ترین چهره این دریایی با ده ها یاد و نام تو را تا کرانه عرش خداوند می برند و ملکوتیان بر تو درود می فرستند. گلبرگ ها بر دستانت بوسه می زنند و دریاها به تو غبطه می خورند. معلم، عطایش هنر است و لقایش زندگی و سازندگی است و گزاف نیست اگر بگوییم که عطای معلم سخن اوست سخنی که پایه ثواب است و سوادی که کلید دانایی محسوب می شود. اما چیزی که چنین عطایی را می تواند دلپذیر کند لقای معلم است لقای معلم چگونگی برخورد او با کودکان می باشد زمزمه محبت اوست که می تواند طفل گریز پای را به بیابانی لطیف و لسانی ظریف در روز جامعه به مکتب بکشاند. معلمی که با دارا بودن ویژگی های کامل و تمام می تواند در کالبد کلمه معلم جان بدهد و آن را شب چراغی تابان در راه تربیت و انسان سازی کند کسی نیست تنها کودک را چیز میآموزد معلم زمزمه محبت است فریاد عشق است مهر است همدردی است. معلم واسطه ای است میان کودک وخانواده کودک و زندگی کودک و انسانیت کودک و همه خوبی ها. در این میان معلم شاهد نقشی ویژه و انسانی تر دارد چرا که او باید جای خالی پدر را برای فرزندان شهید پرکند و زوایای پنهان روح او را سرشار از ایمان و امید و مقاومت و حرکت و محبت و شادی سازد. معلم شاهد در مزرعه زندگی بذر سپید و سحر می کارد و رمه های زمان را به سوی صبح قریب می راند. معلم شاهد معلمی است که شهید زادگان را به شهد شرف و شادمانی و شعور و شهود علم میهمان می کند و بر شانه صلا ح و فلا ح می نشاندشان و چه خوب اندیشیده اند که یادمان شهادت بزرگ معلم تاریخ معاصر استاد شهید مرتضی مطهری را روز معلم نام داده اند به انگیزه بزرگداشت مقام والا ی معلم یاد بزرگمرد و نام بلند تو و همه معلمانی که اندیشه ای به جز خدمت در سر نمی پرورانند و با تحمل همه سختی ها در راه آموزش نسل فردا از جان و دل مایه گذارند جاوید باد.

نویسنده : کبری سیفری

منبع : روزنامه مردم سالاری