ترجیح پروژه های نگاه پرکن بر نیاز شهروندان

اگرچه در پایتخت طرح های زیادی اجرا و به بهره برداری می رسد اما برخی پروژه ها سال ها است به نتیجه نرسیده است. مردم هر منطقه با دیدن طرح های نیمه تمام، انتقاد می کنند اما آنها که کمی به عمق ماجرا می اندیشند می گویند: «شهرداری طرح هایی را انجام می دهد که توی چشم باشد».
به چند نمونه از این طرح های نیمه تمام در نزدیکی « نگاه پرکن ها » اشاره می کنیم شاید فرجی شود و آن طرح ها هم زودتر افتتاح شود و مردم از گرفتاری نجات یابند. البته به چند طرح که بدون کار کارشناسی در حال احداث است نیز اشاره می کنیم.
● پل آسیا کمی آن طرف تر از برج میلاد
در بزرگراه همت پس از تقاطع جنت آباد، پلی بر روی یک رودخانه خشک شده در حال ساخت است. این پل چندین سال است نیمه کاره مانده و عبور و مرور خودروها از کنار آن با مشکلات فراوان انجام می گیرد.بزرگراه از سمت دهکده المپیک یا تقاطع جنت آباد به این نقطه که می رسد همچون قیفی تنگ می شود و ازدحام خودروها و پیچ های خطرناک مسیر حوادث زیادی را رقم زده و می زند. ضمن اینکه ترافیک سنگین بزرگراه همت- جنت آباد لزوم احداث یک پل یا زیرگذر را در این منطقه کاملا نشان داده است اما مسئولان شهر به سادگی از کنار آن می گذرند.
موازی بزرگراه همت بر روی این رودخانه خشک شده در بزرگراه نیایش یا انتهای خیابان شربیانی، نیز مشکل عبور و مرور وجود دارد اما مسئولان شهری، چاره ای نیندیشیده اند. در حالی که تنها چند کیلومتر آن طرف تر برج ملی میلاد واقع شده است. برجی که نماد توانمندی معماران و مهندسان ایرانی است اما صرف هزینه های کلان در راه اندازی آن، در عین بر زمین ماندن طرح های نیمه تمام مورد نیاز مردم، این شائبه را به وجود آورده که شهرداری به دنبال انجام طرح های مورد توجه افکار عمومی است.
پل روشندلان
در سال ۸۶ تصمیم گرفته شد بر روی سه راهی خیابان انقلاب با خیابان روشندلان در محدوده بین پیچ شمیران و پل چوبی، یک پل برای عبور و مرور اتوبوس های تندرو ساخته شود. زمان پایان طرح و افتتاح پروژه شهریور ۸۷ اعلام شد. شهرداری با اعلام اینکه قصد دارد طول پل را آنقدر طولانی کند تا از پیچ شمیران نیز بگذرد، بهانه به اتمام نرسیدن پروژه را تراشید در حالی که هنوز زمینه های احداث پل در شهریور ۸۷ به همان اندازه اولیه فراهم نشده بود.
عدم انجام کار کارشناسی بر روی این طرح، موجب طولانی شدن پروژه و کشدار شدن ساخت آن شده است. برای ساخت این پل محدوده میانی خیابان انقلاب که به خط ویژه اتوبوس های تندرو اختصاص داشت بسته شده به طوری که حد فاصل پیچ شمیران تا ایستگاه مترو دروازه دولت، فضا برای عبور یک ردیف خودرو از هر طرف وجود دارد و این مسئله بر وخامت ترافیک منطقه افزوده است. پلی که قبلا به نام روشندلان معروف بود اکنون در حال نزدیک شدن به ایستگاه مترو دروازه دولت است و شاید تا میدان فردوسی هم ادامه یابد. پروژه پل روشندلان در حالی کشدار می شود که پل ها و بزرگراه های زیادی در مسیرهای شمالی و شمال غرب پایتخت احداث شده و می شود.
● اصلاح بافت های فرسوده
یکی از وظایف شهرداری تهران، تخریب و نوسازی بافت های فرسوده است. در چند ماه اخیر انتقادات زیادی از سوی مردم و شورای شهر نسبت به انجام نشدن تعهدات شهرداری در این بخش، مطرح شده است. در برخی مناطق مانند منطقه اتابک در حوالی بزرگراه شهید محلاتی، پروسه تخریب و نوسازی خانه ها با مشکلات بسیار مواجه شده و شهرداری هنوز به بسیاری از تعهدات خود عمل نکرده است.
با اینکه بودجه مناسبی از سوی شورای شهر برای احیای بافت های فرسوده در سال ۸۷ در نظر گرفته شد اما شهرداری بیشتر به دنبال اجرا و افتتاح طرح هایی است که توسط مردم دیده می شود. شهرداری تهران نشان داده که اگر بخواهد می تواند برخی طرح ها را به سرعت تمام کند. سنگفرش کردن پیاده روی خیابان ولی عصر(عج) از میدان راه آهن تا تجریش، اتمام تونل و پل رسالت، افتتاح اولیه برج میلاد، نصب ۲۳ ایستگاه خط یک تندرو در ۴۸ ساعت و نمونه هایی دیگر نشان می دهد که شهرداری اگر بخواهد، می تواند طرح های نیمه تمام را خیلی زود به پایان برساند اما شاید طرح های نگاه پرکن، در اولویت همیشگی قرار دارند و به دیگر پروژه ها اجازه تکمیل شدن نمی دهند. بنابراین بهینه سازی بناهای فرسوده که عمدتاً در مرکز و جنوب تهران واقع شده، به تاخیر می افتد.
● قلب پایتخت رنجور از بی توجهی
منطقه ۱۲ که مرکزی ترین نقطه پایتخت است، بیش از سایر مناطق نیازمند ساماندهی نشان می دهد. وجود بازار بزرگ تهران، ساختمان های اماکن مهمی چون مجلس شورای اسلامی، مخابرات، شهرداری تهران، ابنیه تاریخی، خیابان معروف لاله زار و ساختمان های فرسوده فراوان لزوم رسیدگی هرچه بیشتر به این منطقه را طلب می کند.
منطقه ای که باید جذاب ترین نقطه پایتخت باشد به دلیل حجم بالای آلودگی صوتی و زیست محیطی و ترافیک سنگین و تبدیل شدن بازارهای آن به انبار کالا، چنان به هم ریخته می نمایدکه موجب آزردگی هر بیننده ای می شود.
منطقه ۱۲ می تواند بهترین تفرجگاه مردم تهران باشد اگر مسئولان شهر کمی بیشتر همت کنند و بخواهند. با اینکه شهرداری تهران و شهرداری منطقه ۱۲ بارها برای ساماندهی این محدوده به ویژه خیابان لاله زار و بازار قول داده اند اما نتیجه ای حاصل نشده است.
● خط ۳ اتوبوس تندرو و...
ترافیک سنگین بزرگراه افسریه مردم را کلافه کرده است. شهرداری دو باند از هر سمت بزرگراه را گرفته تا خط ۳ تندرو را احداث کند. مسئولان شهر قول داده اند که کمربندی دیگری خواهند ساخت تا خودروهای سنگین راحت تر عبور کنند. بزرگراه افسریه، کمربندی شرق تهران محسوب می شود و خودروهای سنگینی که از غرب و شرق کشور می آیند و می خواهند به جهت مخالف یا شمال کشور و بالعکس بروند از این محل عبور می کنند. احداث خط ۳ تندرو قبل از احداث کمربندی جدید، دردسرهای تازه ای برای ساکنان محدوده و عبورکنندگان بزرگراه افسریه فراهم آورده است.
در گوشه و کنار شهر طرح های نیمه تمام یا از قلم افتاده و پروژه های در حال انجام بدون کار کارشناسی فراوان دیده می شود اما هیچکس پاسخگو نیست. شاید طرح پردردسر نصب پلاک های آبی منازل که با اعتراض مردم و اعضای شورای شهر مواجه شده است، بارزترین نمونه کار بدون کارشناسی در شهرداری باشد. سیاسی کاری و دخالت بیش از حد مسایل سیاسی در امور شهر، موجب گریز برخی مسئولان شهر از مسئولیت ها و انداختن آن به گردن دیگران شده است.
تفاوت کار تبلیغاتی و کار مردمی در این است که نتیجه آن عمل، مشکلی از مشکلات مردم کم کند نه اینکه بر آن بیفزاید. شهرداری تهران اگرچه پرکار است اما انرژی خود را بیش از آن که صرف رفع مشکلات کند به انجام کارهای تبلیغاتی مصروف می دارد. با این حال در تکمیل پروژه های تبلیغاتی هم گاه تاخیرهای طولانی اتفاق می افتد.
موارد مطروحه در این نوشتار، گوشه ای از مشکلات ابرشهر تهران است. شهری که بنای جدید آن از ابتدای دهه ۷۰ کج نهاده شده و اراده ای آهنین، خستگی ناپذیر و دستانی پاک و توانمند لازم است تا از ادامه این کجی ها جلوگیری کند. نمونه این اراده ها ۲-۳ سالی در تهران دیده شد. احداث دور برگردان با بشکه ها هنوز از یادها نرفته است.

قاسم حداد اصفهانی

منبع : روزنامه کیهان