بررسی و تعیین اولویت های سرمایه گذاری صنعتی کشور با استفاده از تکنیک تاکسونومی

شناخت تخصص تجاری (مزیت مطلق) و تخصص تولیدی (مزیت نسبی)، برای سیاست گذاری صحیح در هدایت منابع کمیاب اقتصادی به بخش های کارا و تشویق صادرات، برای دستیابی به توسعه ی اقتصادی لازم و ضروری است و اساس برنامه ریزهای رشد راتشکیل می دهد. بدین منظور شناخت مزیت های رقابتی و تجاری برای هدایت منابع کمیاب سرمایه ی کشورجزءالزامات است.داشتن تصویری واقعی ازوضعیت موجوداقتصادبخش صنعت کشور با استفاده ازشاخص های کمی و علمی ، نه تنها سرمایه گذاری امکانات کشوری را بهینه می کند، بلکه اثربخشی کوتاه مدت و بلند مدت آن ها را تضمین خواهد کرد.
مقاله ی حاضر به کمک شاخص های اولویت بندی و تأکید بر شاخص مزیت نسبی آشکار شده (RCA ) با استفاده از کدهای سه رقمی ISIC شاخص های صنایع را محاسبه، وسپس از روش تاکسونومی صنایع مذکور را رتبه بندی کرده است . نتیجه ی تحقیق نشان می دهد که سه گروه صنایع در کشور وجود دارد که اولویت بندی کلی آن ها عبارتند از : گروه اول دارای مزیت تولیدی و مزیت تجاری ،گروه دوم دارای مزیت تولیدی بدون مزیت تجاری، گروه سوم دارای مزیت تجاری و بدون مزیت تولیدی هستند .

علی جهانگیری
محمد نصیری

منبع : پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی