اتاق خواب به‌هم ریخته‌تان را مرتب کنید!

هیچ‌یک از اتاق‌های خانه برای یک زوج، به اندازه‌ی اتاق خواب اهمیت ندارد. نابه‌سامانی و آشفتگی این اتاق تأثیر بسیاری بر زندگی تمام اعضای خانواده خواهد داشت. اتاق خواب اصلی بر روی عشق، احترام و رابطه‌ای که این اتاق با دیگر اتاق‌های خانه دارد، تأثیر مستقیم می‌گذارد. اتاق خواب‌تان باید فضایی باشد که نشان دهنده‌ی ارتباط عمیق، آرامش خیال و عشق است.
به اتاق فرزندتان می‌رسیم؛ به یاد داشته باشید، کودکان بیش‌تر از آن‌چه می‌شنوند، از آن‌چه می‌بینند می‌آموزند. بنابراین اگر «اتاق شما» پر از خرت و پرت و به‌هم ریخته است، تعجب نکنید اگر اتاق فرزندتان هم، به‌همین شکل باشد. مدل رفتاری باشید که از کودک‌تان انتظار دارید!
اگر نمی‌توانید فاصله‌ی تخت تا در کمد را بدون این‌که از میان کفش‌ها و لباس‌ها بروید، طی کنید؛ اگر رنگ فرش کف اتاق خواب فرزندتان را به یاد نمی‌آورید، وقت آن رسیده که اوضاع را عوض کنید. برای شروع از وضعیت اتاق چند عکس بیاندازید.
در اختیار داشتن فضای بیش‌تر برای فکر کردن و حرکت کردن، تأثیر بسیاری در زندگی‌تان خواهد داشت. زمان آن رسیده که خانه‌تان را دوباره در ذهن ترسیم کنید و کاری کنید که وسایل‌تان به زندگی‌تان خدمت کنند نه این‌که تمام آن را در اختیار بگیرند. دیدگاه و تصویر ایده‌آل زندگی‌تان را انتخاب کرده و آن‌را تبدیل به واقعیت کنید. در این مقاله خواهیم گفت که چه‌طور می‌توانید با اعضای خانواده دیدگاهی مشترک خلق کنید که همه آن‌را دوست داشته باشند.
هدف شما این است که این خرت و پرت‌ها را از خانه بیرون بریزید، نه این‌که از یک اتاق به‌جای دیگر منتقل کنید. هنگام تصمیم‌گیری برای دور انداختن، برای این‌که دلیلی برای نگه‌داشتن آن‌ها پیدا کنید، وقت صرف نکنید.
برای خلق یک دیدگاه مشترک ابتدا اعضای خانواده را به دور هم جمع کنید. اگر می‌خواهید اتاق خواب‌تان را مرتب کنید، با همسرتان درباره‌ی آن‌چه در نظر گرفته‌اید بحث و تبادل نظر کنید. اگر اتاق متعلق به فرزندان‌تان است، نظر آنان را بپرسید و راجع به آن‌چه از اتاق‌شان می‌خواهند صحبت کنید.
باید به یاد داشته باشید که همه یک نظر ندارند و باید به فکر یکدیگر باشید. شاید در طول این فرآیند مکالمات بسیار سخت و گاهی هم بحث‌هایی داشته باشید بنابراین سعی کنید تا جایی‌که می‌توانید هم‌گام با یکدیگر قدم بردارید. ابتدا یک اصل کلی را در نظر بگیرید و بعد بحث را شروع کنید سعی کنید از همان ابتدا با عشق و در ک متقابل، کار را شروع کنید.
قبل از این‌که راجع به آشفتگی‌ها و به‌هم ریختگی‌ها صحبت کنید ابتدا به گفتگو درباره‌ی چیزی بپردازید که برای همه‌تان اهمیت دارد. درباره‌ی نتیجه‌ی این نظافت و سازمان‌دهی صحبت کنید. ابتدا بر روی ضوابط و اصول به توافق برسید. به یاد داشته باشید زمانی‌که درباره‌ی دیدگاه و خواسته‌های‌تان صحبت می‌کنید، بحث را با سرزنش کردن همسر یا هم‌اتاقی یا فرزندتان برای به‌هم ریختگی‌ها آغاز نکنید. به‌جای تمرکز بر این موضوع که چه کسی باعث به‌وجود آمدن این آشفتگی شده، به آن به‌عنوان یک مشکل گروهی نگاه کنید که همه با هم قصد برطرف کردن آن‌را دارید. از کلماتی مثل «وسایل من، وسایل تو» استفاده نکنید. در مورد این به‌هم ریختگی و چالشی که شما را احاطه کرده از عبارت «ما» استفاده کنید.
دیگران را مقصر ندانید، هدف این است که درباره‌ی «چیز» خاصی حرف نزنیم بلکه اهمیت آن‌را در زندگی در نظر بگیریم. در این‌جا به چند سؤال اشاره می‌کنیم که به شما کمک خواهد کرد به راحتی و بدون هرگونه بحث و جدل برای نگه‌داری یا دور انداختن وسایل تصمیم بگیرید.
- به‌جای این‌که بگویید: "چرا کفش‌هایت را دور نمی‌اندازی؟" بپرسید: "از فضایی که در اختیار داری چه می‌خواهی؟"
- به‌جای: "چرا ما مجبوریم عروسک‌های پنبه‌ا‌ی‌ات را نگه داریم؟" بگویید: "چرا برایت مهم است این‌ها را نگه داری؟ آیا ارزش خاصی برایت دارند؟"
- به‌جای: "برای همه‌ی وسایلت این‌جان فضا نداریم." بگویید: "بگذار ببینم چه‌طور می‌توانیم این فضا را طوری تقسیم کنیم که به درد هر دوی‌مان بخورد."
- به‌جای این‌که بگویید: "چرا باید این پولیورهای زشتی که پدرت به تو داده را نگه داریم؟" بپرسید: "این پلیورها باعث می‌شود چه حسی داشته باشی؟ تو را یاد چیز خاصی می‌اندازد؟"
- به‌جای: "من نمی‌فهمم چه‌طور با وجود این آت و آشغال‌ها زندگی می‌کنی." بگویید: "وقتی مجبوری وقتت را در این اتاق صرف کنی چه احساسی داری؟"
حال سعی کنید صحبت‌ها و نظرات همه را بشنوید و وسط حرف دیگران نپرید، همه نظر دهید، هرچه تعداد نظرات و پیشنهادات بیش‌تر باشد، بهتر است.
مهم‌ترین قسمت در هر پروژه، شروع آن است؛ پس شروع کنید. تا وقتی‌که آغاز به کار نکرده‌اید برای خرید بیرون نروید و هیچ چیز جدید و غیر ضروری را نخرید. به‌جای آن هر چه سریع‌تر و تا جایی‌که می‌توانید از دست خرت و پرت‌های اضافه راحت شوید. به روش قدم به قدم زیر توجه کنید.
اول، پنج کیسه یا محفظه‌ی بزرگ بیاورید و هر کدام را به یکی از موارد اختصاص دهید: اول چیزهایی که باید نگه دارید؛ دوم چیزهایی که می‌توانید به خیریه ببخشید؛ سوم بازیافتی‌ها؛ چهارم وسایلی که می‌توانید بفروشید و پنجم زباله‌ها و چیزهایی که دور می‌اندازید.
در این مرحله باید زمانی را انتخاب کنید. وقتی را در نظر بگیرید که برای همه مناسب باشد. نظافت خانه جزو اموری است که به همه‌ی اعضای خانواده مربوط است، پس زمانی را تعیین کنید که همه در خانه باشند و با هم همکاری کنند مثلا" پنج‌شنبه یا جمعه را به این کار اختصاص دهید.
وسایل‌تان را کنترل کنید و ببینید کدام‌یک را به مدت یک‌سال استفاده نکرده‌اید؛ باید با این حقیقت روبه‌رو شوید که اگر چیزی را طی سال گذشته استفاده نکرده‌اید سال آینده نیز به ندرت به کارتان خواهد آمد. در واقع به آن نیازی ندارید و نمی‌توانید آن‌را آن‌طور که باید استفاده کنید و فقط در خانه‌تان جا گرفته است. پس سریعا" از دست آن خلاص شوید. زمانی که به هر یک از وسایل دست می‌زنید سؤالات زیر را بپرسید.
از این استفاده می‌کنم؟
از آخرین دفعه‌ای که استفاده‌اش کرده‌ام چه‌قدر می‌گذرد؟
دوباره از آن استفاده خواهم کرد؟
نگه‌داری‌اش ارزش فضایی که اشتغال کرده است را دارد؟
هدف شما این است که این خرت و پرت‌ها را از خانه بیرون بریزید، نه این‌که از یک اتاق به‌جای دیگر منتقل کنید. هنگام تصمیم‌گیری برای دور انداختن، برای این‌که دلیلی برای نگه‌داشتن آن‌ها پیدا کنید، وقت صرف نکنید.
برای جداکردن لباس‌هایی که نمی‌پوشید، اول سر تمام جالباسی‌ها را به یک جهت قرار دهید بعد از این‌که هر کدام را پوشیدید جهت جالباسی‌اش را عوض کرده و برخلاف دیگر لباس‌ها قرار دهید، تمام لباس‌هایی که جهت جالباسی‌شان در طول یک‌سال عوض نشده را بیرون بریزید.
می‌رسیم به وسایل افراد دیگر؛ خرت و پرت‌های اضافه‌ی خودتان کافیست، وسایل دیگران را انبار نکنید، اگر این اشیا را از دیگران قرض گرفته‌اید هرچه سریع‌تر به او پس دهید، اگر مال فرد دیگری است مثلا" همسر سابق‌تان یا هم اتاقی قبلی همه را بیرون بریزید. اگر فرزندان‌تان بزرگ شده‌اند و خانه‌ی جداگانه‌ی دارند باید وسایل‌شان را به خودشان بدهید.
سطل آشغال دوست گرسنه‌ی شماست باید از پرکردن آن لذت ببرید به یاد داشته باشید هدف‌تان این است که فقط چیزهایی را نگه دارید که برای فضای اتاق و خانه‌تان مناسب هستند و از آن‌ها استفاده می‌کنید.
جاهای مختلف اتاق خواب‌تان را تعیین و خلق کنید؛ از اتاق‌ها اغلب، هم‌زمان برای اهداف مختلفی استفاده می‌شود. برای این‌که تصمیم بگیرید که چه چیزهایی را باید نگه دارید و کجا بگذارید، ابتدا باید کارهای مختلفی که در هر اتاق انجام می‌دهید را تعیین کرده و فضای اتاق را به نواحی مختلف تقسیم کنید. هنگامی‌که در حال مرتب کردن هستید، نواحی تعیین شده، مرکز وسایل خاص مرتبط با فعالیت طرح شده خواهند بود. با این کار فورا" مشخص می‌شود که هر چیزی به کجا تعلق دارد، کجا باید دنبال وسیله‌ی خاصی باشید و پس از استفاده باید آن‌را به کجا بازگردانید. نمونه‌ی قسمت‌هایی که برای اتاق خواب اصلی در نظر گرفته می‌شود: جایی برای خواب و آرامش، لباس‌ها، کفش‌ها، لباس‌هایی که مربوط به این فصل نیستند و مطالعه.
این رهنمودها را به یاد داشته باشید: اتاق‌تان را شبیه به اتاق آدم بزرگ‌ها درست کنید. یادتان باشد که این‌جا فضای مخصوص شماست، اسباب‌بازی و لباس‌های فرزندان‌تان را از آن بیرون بریزید. برای آن‌ها در دیگر جاهای خانه جا هست. اتاق خواب اصلی باید «فقط» برای شما باشد. تا جایی‌که می‌توانید وسایل صوتی و تصویری را از اتاق‌تان بیرون بریزید. این‌جا جایی است که باید در آن به آرامش برسید و از زندگی روزمره جدا شوید. تخت خواب راحتی برای خود درست کنید. این تخت تنها جایی است که می‌توانید در آن راحت باشید و خستگی در کنید.
حواس‌تان به چیزهای زیر تخت باشد و نگذارید زیر آن خاک جمع شود. وسایل زیر تخت را بیرون بیاورید اگر مجبورید بعضی چیز‌ها را در این محل نگاه دارید حتما" تمام آن‌ها را در جعبه‌های دربسته بگذارید تا نظافت آن آسان‌تر باشد. حداقل شش ماه یک‌بار، زیر تخت را کنترل کنید و اگر به آن‌ها نیاز ندارید هر چه سریع‌تر از دست‌شان خلاص شوید.
کمدتان را مرتب کنید، همه‌ی ما معمولا" ۸۰ درصد مواقع، فقط ۲۰ درصد از لباس‌های‌مان را می‌پوشیم. برای جداکردن لباس‌هایی که نمی‌پوشید، اول سر تمام جالباسی‌ها را به یک جهت قرار دهید بعد از این‌که هر کدام را پوشیدید جهت جالباسی‌اش را عوض کرده و برخلاف دیگر لباس‌ها قرار دهید، تمام لباس‌هایی که جهت جالباسی‌شان در طول یک‌سال عوض نشده را بیرون بریزید.
اسباب‌بازی‌ها را خودتان جمع نکنید، اجازه دهید خود کودک این‌کار را انجام دهد و شما فقط کمکش کنید. با این کار به فرزندتان مسئولیت‌پذیری فردی و اصول مقدماتی سازمان‌دهی و چگونگی کمک در کارهای ساده‌ی خانه را آموزش خواهید داد.
برای اتاق خواب فرزندان‌تان نیز فضاهای مختلفی را درست کنید. فضاهای جداگانه به کودک شما خواهد کرد تا مفهوم این مطلب که هر چیزی جای مخصوص به خود دارد را درک کند. این‌کار هم‌چنین باعث خواهد شد تا کودک آسان‌تر اتاقش را مرتب کند و مسئولیت فضای مربوط به خود را بر عهده بگیرد. برای فعالیت‌های دلخواه فرزندتان مثل مطالعه، بازی و کارهای هنری ... جای مناسبی خلق کنید. فضاهایی که معمولا" در اتاق کودکان ایجاد می‌شود جای خواب، لباس‌ها، کفش‌ها، انجام تکالیف، اسباب‌بازی‌ها، کتاب خواندن، کاردستی و موسیقی است.
مقدار اسباب‌بازی‌های کودکان را محدود کنید. اکثر خانه‌ها پر از اسباب‌بازی، عروسک‌های پنبه‌ای یا بازی‌های الکترونیکی است. برای فرزندتان حدی تعیین کنید. ۲ یا ۳ محفظه مخصوص اسباب‌بازی به او بدهید هنگامی‌که این جعبه‌ها پر شدند هیچ اسباب‌بازی جدیدی را نخرید مگر این‌که یکی از اسباب‌بازی‌های قدیمی به همان اندازه را از جعبه خارج کرده و به خیریه بدهید. این‌کار به آن‌ها لذت بخشش به دیگران را می‌آموزد و یاد می‌گیرند که قدر چیزهایی که برای‌شان مهم است را بدانند.
اسباب‌بازی‌ها را خودتان جمع نکنید، اجازه دهید خود کودک این‌کار را انجام دهد و شما فقط کمکش کنید. هر روز یا بعد از اتمام هر کاری زمانی را برای او تعیین کنید تا وسایلش را جمع کند با این کار به فرزندتان مسئولیت‌پذیری فردی و اصول مقدماتی سازمان‌دهی و چگونگی کمک در کارهای ساده‌ی خانه را آموزش خواهید داد.
لازم نیست همه‌ی نقاشی‌ها و تکالیف مدرسه‌ی فرزندتان را نگاه دارید. یادتان هست که چه‌طور در مورد وسایل خودتان تصمیم می‌گرفتید و برای نگاه داشتن آن‌ها تصمیم می‌گرفتید؟ این کار را به کودک‌تان نیز آموزش دهید و از او بخواهید در پایان هر ترم بهترین، بهترین‌ها را انتخاب کند.
هنگامی‌که کارها تمام شد و اتاق‌تان مرتب شد از همان زاویه‌ای که قبل از شروع کار از آن عکس گرفتید، عکس جدیدی بگیرید، آن دو را با هم مقایسه کنید و از نتیجه‌ی تلاش‌تان لذت ببرید.

منبع: وب‌گاه Oprah.com

منبع : علوی